مقام آگاهسریالها دو دسته هستن ، بعضیا تقریبا بین المللی هستن و قشر بزرگتری از سلایق رو در بر میگیرن مثل خاطرات خون آشام و واکینگ دد و گات و ... بیشتر این سریالها بعد یکی دو سال کاملا از ذهنت میره بیرون! ولی شاید در طول سریال با یک هیجان کاذبی تو رو راضی کردن و لذت هم بردی!
دسته دوم سریالها یکم سلیقه خاص ترن و مثل سوپرانو یه مقدار آمریکایی ترن! سریالهایی مثل سوپرانو و مَدمِن و بوردواک امپایر و امثالهم جنبه درام خوبی دارن. شخصیت پردازیها تو این سریالها فوق العادن و به مرور عاشق شخصیتها میشی و بر خلاف سریالهای دسته اول با بگا رفتنشون خودت هم بگامیری و احساس ناراحتی میکنی!
اگر تو این سریالها منتظر اتفاق خاص یا هیجان کاذب نباشی و بتونی با حوصله غرق داستان و اتمسفرش بشی چندین برابر سریالهای دسته اول ازش لذت خواهی برد! ولی اگر اینطور نباشی فقط زجر خواهی برد!
صدق الله العلی العظیم.
