در ادامه پیام تسلیت های افراد مشهور دنیای فوتبال را خواهید خواند.
فلورنتینو پرز: آلفردو دی استفانو رئال مادرید است. او در باشگاه حضور دارد، زنده است و زنده خواهند ماند. بهترین بازیکن تاریخ باشگاه، بهترین لحظات را برای ما رقم زد. ما احساس می کنیم که شکست خورده ایم و وزنه سنگینی را از دست داده ایم. شاید کسی که در سال 1953 در اینجا لباس رئال را بر تن کرد، دیگر در جمع ما نباشد. اما او برای همیشه به عنوان اسطوره باشگاه باقی خواهند مانـد.
فدراسیون فوتبال آرژانتین: مرگ آلفردو دی استفانو، جهان فوتبال را عذا دار کرد. لا ساتا روبیا و یا کمانِ بلوند یکی دلایل اصلی تغییر دنیای فوتبال بود. او بازیکن فوق العاده ای بود که سیستم ها و استراتژی ها فوتبال را عوض کرد. او می توانست به دفاع بازگردد، می توانست روی کرنرها اثر گذار باشد. او یکی از عواملی بود که "توتال فوتبال" توسط هلند در دهه 70 به فوتبال معرفی شد و در ادامه او توانست در رئال مادرید این سبک را اشاعه دهد. در هرحال فدراسیون فوتبال آرژانتین این ضایعه را به فوتبال دنیا تسلیت می گوید.
ویسنت دل بوسکه: (دی استفانو) مربی من در (رئال مادرید) بود. من به خوبی او را می شناسم و به خوبی نبود او را درک می کنم. پیام تسلیتی را به خانواده او می فرستم، باشد که آرام بخش قلب بازمانده گان و خانواده او باشد. امروز، روی بسیار ناراحت کننده بود، برای من، رئال مادرید و خانواده فوتبال.
سرآلکس فرگوسن: او وقار و توازن فوق العاده ای را داشت. اگر به یکی از گل هایی که او در برابر اینتراخت فرانکفورت (در فینال 1960) نگاه کنید، می توانید به این موضوع پی ببرید. او واقعاً باور نکردنی بود. زمانی که من یک بچه مدرسه ای بودم، آن ها در دو بازی نیمه نهایی، رنجرز را شکست دادند و حتی یک بار به همپدن پارک نیز آمدند. بعد ها آن ها در فینال همه چیز را نابود کردند. او همیشه بر روی رئال مادرید متمرکز بود. او زندگی فوق العاده ای را داشت و من افتخار می کنم که همکار او بودم.
سربابی چارلتون: فکر می کنم آلفردو دی استفانو یکی از بهترین بازیکنانی بود که من تا کنون در عمرم دیده ام. او واقعاً بازیکن فوق العاده ای بود. او کسی است که من واقعاً به او احترام می گذارم. من هم او را از سکوهای برنابئو دیده ام و هم در برابر او بازی کرده ام. خاطرات خوبی را با آلفردو دارم. گاهی به او به عنوان یک دوست خوب زنگ می زدم، فوتبال مرد و بازیکن بزرگی را از دست داد و من این ضایعه را تسلیت می گوییم.
خوان برتومئو: من واقعا خوش شانس بوده ام که در کنار او بازی کرده ام و با او دوست بوده ام، حتی تا زمان مرگ. او واقعا یکی از بهترین های جهان بود. آلفردو واقعاً من را شگفت زده می کرد، او می خواست در ورزش و فوتبال همه چیز را به دست بیاورد. کسی که همیشه زودتر از همه به تمرین می پرداخت. مرگ او سخت است.
روزنامه As: در طول 111 سال تاریخ رئال مادرید، او قطعاً تاثیر گذار ترین بازیکن بوده است. باشگاه تا پیش از آمدن دی استفانو نهایتاً یک یا دو قهرمانی لالیگا را در کارنامه خود می دید. اما زمانی که او در سال 1953 آمد، در 11 سال پیش رو رئال مادرید 8 قهرمانی لالیگا، 5 قهرمانی چمپیونز لیگ، 1 قهرمانی جام جهانی باشگاه ها، یک قهرمانی اسپانیش کاپ و دو قهرمانی کوپا لاتیناس را به دست آورد. او به شکوه برنابئو کمک کرد و رویایی ما را به واقعیت تبدیل کرد.
روزنامه Marca: مهم ترین بازی تاریخ رئال مادرید، بدون شک بازی دوستانه این تیم در برابر میلیوناریوس بوده است. جایی که یک بازیکن سریع، قدرتمند و فوق العاده در تیم کلمبیایی به فوتبال اسپانیا معرفی شد و به شکلی سانتیاگو برنابئو را تحت تاثیر قرار داد که آن ها مجبور به خرید وی شدند. او ارزش خود را نشان داد، پس از او دیگر هیچگاه یک آرژانتینی به بزرگی او به پایتخت نیامد.
دون آلفردو ما را ترک کرد، اما یاد او همیشه در قلب های ما باقی خواهد ماند. اسطوره ها هیچگاه نمی میرند. ممنون به خاطر همه چیز، استاد. (رونالدو، در حساب رسمی توییتر خود)
