Mehrad G.BMشما نمیتونی نود دقیقه گزارش کنی اونم چیزی به اسم فوتبال رو که سراسر هیجان هست و تو تمام این تایم صدات رو کنترل کنی و نقش بازی کنی
بالاخره از یه جایی میزنه بیرون این خودت نبودن و مخاطبت هم متوجه ماجرا میشه
اینطوری میشه تفاوت یه گزارشگر فرضا انگلیسی که تو برابرترین شرایط رقابت انتخاب میشه و بالا میاد با سازمانی که شما جدای از مهارتت باید یه سری پیشفرضای دیگه رو داشته باشی
این شکلی میشه که گزارشگرت میخواد از همکار اروپاییش تقلید کنه چون اون طبیعی واکنش و احساسش رو به ادبی ترین شکل ممکن به زبان خودش میگه و همه لذت میبرن و باور میکنن چون حس بینندست ولی همون کپی ناقص تو گزارشگرای وطنی مسخره میشه چون یک کپی کجو معوج و دروغینه که با فلسفه سانسور تماشاچیان هم مضحکه کاملی میشه
