1-نقطه شروعش را دقیق نمیدانم فقط میدانم از نوجوانی اینجا بودی و تو را در آن سپاهان رویایی شناختیم در کنار محرم و محمود کریمی و عماد رضا و سایرین در نوک خط حمله سپاهان کوتاه قد، تکنیکی ،سرعتی و صد البته بی ادعا و ساکت ویژگی اصلی سپاهان آن دوره
2-نقطه اوج بازیت آن بازی معروف حذفی سپاهان پرسپولیس بود .در خاطره انگیزترین بازی نود درصد سپاهانی ها همه کار کردی،پنالتی گرفتی پاس گل دادی و آخر سر در یه صحنه تک به تک از رو توپ پریدی تا کریمی هتریک کند.اگر ابراهیم تهامی در حماسه ملبورن از نگفتن نقشش از رسانه ها شاکی بود اما تو در حماسه آزادی از نگفتن نقشت گله نکردی.
3-زمانه گذشت و در دو سال اول قلعه نوعی در آن تیم کهکشانی کامل روی سکو و با ارفاغ نیمکت بودی اما همچنان ماندی و هیچ نگفتی بی توجه به آن که قید پیشنهاد استقلال را زده بودی تا بمانی.
4-بعد از چند سال زندگی روی سکو کرانچار از زور نداشتن هافبک تو را در هافبک چپ آزمایش کرد و نتیجه عالی بود.آن نفوذ ها و تو سر توپ هایت در جناح چپ و احسانی که از دفاع اضافه می شد،چه روزهایی بود.بیچاره سمت راست حریف
5-روزهای سخت و انقلاب معکوس ویسی رسید .ویسی تمام بازیکنان قدیمی را بیرون کرد و عقد قرار داد با آنها را محدود به امضای قرارداد سفید کرد .ایده ای که هم ویسی را از قدیمی ها نجات میداد هم قدیمی را جلوی هواداران قرار می داد،همه مدعیان رفتند و فقط خودت فردایش با ساک به تمرین آمدی تا بفهمانی غیرت یعنی چه و چند وقت بعد با گل زیر طاقی به پیکان ویسی و نقشه اش را بازنده کنی
6-سکانس آخرت اصلا پایانی شیرین نیست،برای خرید مشکوک بازیکن نیمکت نشین دسته یکی یک نفر باید خارج می شد قرعه به طرز عجیبی به تو افتاد و ساک را برداشتی و بی هیچ گله رفتی در فوتبالی که با دو سال حضور بازیکن ها خود را سهام دار باشگاه میدانند تو فقط سکوت کردی.تلخ بود اما ته مایه حماسی و مردانگی داشت
تو در سپاهان نماد لرهایی هستی که سالها کنارشان در اصفهان زندگی می کنیم و چطور بهتر از این میتوانستی غیرت این قوم را نشان دهی
ممنون حسین جان
