مطلب ارسالی کاربران
پایان درام دراماتیک از یک ژانر احساسی با صعود سلسائو
ظاهر های ساده باطن های پیچیده ای دارند... برای فهمیدن هرچه بهتر این حکمت کافی بود دیدار برزیل و پاراگوئه از مرحله یک چهارم نهایی #کوپا_آمریکا را مشاهده میکردید.
*پاراگوئه در مرحله گروهی، از سه دیدار خود در مرحله گروهی دو تساوی و یک باخت را کسب کرد و به عنوان تیم سوم گروه B به ۱/۴ راه یافت. آنها بر روی کاغذ ضعیف ترین تیم این مرحله به حساب می آمدند.
*در سمت مقابل پاراگوئه برزیل میزبان قرار داشت. برزیلی که در دور گروهی ۷ امتیاز کسب کرد و با اقتدار بی نظیرش به عنوان تیم اول به مرحله ۱/۴ راه یافت.
قبل از بازی در همه نظرسنجی ها ، تحلیل ها و کاغذ ها همه برزیل را تیمی خطاب می کردند که به راحتی از سد کوچک ، با مقاومت کم به نام پاراگوئه عبور میکند. اما ظاهر های ساده ، باطن پیچیده ای داشتند. بازی گره خورد. سلسائو هر چه زد به در بسته خورد. انگار ستارگان دنیای فوتبال مثل ژسوس ، اورتون ، فیرمینو و ... ، آمده بودند تا هنرنمایی فرناندز در قاب دروازه پاراگوئه را ببینند. با اگر ها چیزی عوض نمیشود پس میگوییم اگر شوت ویلیان در دقایق پایانی به تیرک نمیخورد ، اگر ضربه سر برزیلی ها روی ضربه کرنر به تور بوسه میزد و همچنین اگر پنالتی اعلام شده توسط داور به سود برزیل توسط وار به ضربه ایستگاهی تبدیل نمیشد ، برزیل کار را تمام میکرد. اگر ها برای پاراگویه نیز وجو دارند پس میگوییم اگر سوپر حمله پاراگوئه و در نهایت شوت خطرناک توسط آلیسون مهار نمیشد و اگر داور با تصمیم وار بالبوئنا را اخراج نمیکرد شاید اوضاع عوض میشد. اما در نهایت کار به ضربات پنالتی کشید. آلیسون ملت برزیل را امیدوار میکرد و فیرمینو با پنالتی نا امید. اما گونزالس فرشته نجات فیرمینو بود ، پنالتی را خراب کرد و فرصت را به ژسوس داد . ژسوس گل زد و این درام دراماتیک از یک ژانر احساسی با صعود سلسائو به نیمه نهایی به پایان رسید.
نویسنده: سید محمدهادی محبی
محقق و پژوهشگر فوتبال
