شاید بخشی از مردم ایران با پخش عصر جدید تازه با این نوع برنامه ها آشنایی پیدا کرده باشن و شاید خیلیا هم از از طریق شبکه های اجتماعی آشنایی داشتن با این برنامه ها، ولی بعد از پخش عصر جدید بیشتر در جریان قرار گرفتن و در بطن ماجرا بودن...
در کل استعدادیابی مقوله ای هست که کم تر در ایران بهش بها داده شده و متاسفانه خیلی ها ازین بابت ضربه خوردن و حتی ممکنه کسی که این متنو رو داره میخونه در بین آشنایان و حتی خودش این کمبود رو حس کرده و ازش ضربه خورده.
پس استعدادیابی پایه ای و پرورش اون استعداد میتونه خیلی به هنر،ورزش،علم و خیلی چیزای دیگه کمک کنه و در مجموع باعث میشه که کشوری آرمانی بوجود بیاد...
برنامه های استعداد یابی ای که در رسانه ها پخش میشن و تبلیغات رسانه ای قوی رو پشتشون دارن و از شخصیت های معروف به عنوان مجری و داورا استفاده میکنن،که همه این فاکتور ها باعث میشه که خیلی این برنامه ها دیده بشن و در بین مردم از محبوبیت و استقبال زیادی برخوردار باشن(چه عوامل برنامه و چه شرکت کنندگان) آیا میتونن باعث تکامل و پرورش یه استعداد باشن یا نه؟
حفظ موفقیت و تدوامش از کسب اون موفقیت خیلی سخت تره.... کسانی که در این دست از برنامه ها به محبوبیت زیادی دست پیدا میکنن کار خیلی سختی رو در پیش دارن، چرا که پروسه ی نورمالی که باید برای تکامل و محبوبیت خودشون طی میکردن،نکردن و بجای پیشرفت پله ای از یه سکو پرتاب استفاده کردن.
حالا شاید بپرسید که این سکو پرتاب چیز بدی نیست و خیلی هم به نفع اون استعداده.... در اینکه این برنامه ها میتونه خیلی برای کسب محبوبیت و معروفیت مفید باشه،شکی نیست.....ولی باید توجه کرد کسی که یهویی محبوبیت زیادی پیدا میکنه و سر زبان ها میفته محکومه به مقایسه شدن با خودشه....یعنی کار خیلی سختی رو در پیش داره که بتونه موفقیت و محبوبیت خودش رو در مسیر صعودی خودش نگه داره. وقتی که یک نفر با سپری شدن زمان طبیعی برای رشد استعداد، به موفقیتی میرسه محبوبیت با دوام تری رو داره چون نمودار پیشرفتش شیب زیادی نداشته و با تلاش و کوشش بسیار و به صورت پله پله به اینجا رسیده و حتی در صورت مقایسه با قبل خودش کار آسان تری رو در پیش داره چون همیشه یه قدم از گذشته خودش جلوتره.
البته همیشه هم استثنا وجود داره و ممکنه در همین برنامه ها هم فردی به محبوبیت طولانی مدت دست پیدا کنه....ولی نکته مهمی که باید در نظر بگیریم اینه که برنده اینطور مسابقات باید بعد از این برنامه کار رو تموم شده ندونن و راهنماهایی داشته باشن که باعث بشه شیب تند پیشرفت اونا به سقوطی سریع تبدیل نشه.
محبویت و مشهور شدن سریع ففط در این برنامه ها نبوده، مثلا در سینما خیلی از کارگردان ها و بازیگرهایی بودن که بعد از یه اثر خیلی موفق به درجه ای بالا از شهرت دست یافتن که متاسفانه دوامش خیلی طول نکشیده و پس از مدت کوتاهی به گورستان فراموش شدگان تبعید شدن.
همین تازگی داشتم مجله قدیمی سینما و تئاتر سال 86 پدرم رو میخونده که روی جلد اصلیش نوشته بود:نگاهی به زندگی و آثار 20 بازیگر مطرح فعلی دنیا. بیست بازیگری که بین اونا اسم بازیگرانی مثل نائومی واتس،دنیل ردکلیف،الیجا وود و....پیدا میشد....بازیگرانی که کمتر کسی الان اسمشون رو میشنوه.
در یوتیوب هم میتونید کلیپی رو پیدا کنید که 10 نفر از عاقبت بخیر ترین افراد امریکن گات تلنت رو نشون میده که بعد از اتمام ویدیو میفهمید که در مقایسه با محبوبیتشون ذر زمان برنامه همچین عاقبت به خیر و موفق هم نشدن حتی نفر اول تاپ تن!
ممنون ازینکه این مطلب رو خوندین❤
