اسم فیلم:1 kill bill(بیل را بکش)
کارگردان:کویین تارانتینو
بازیگران:uma thurman,davide carradine,mickeal madsen
خلاصه:داستان با مراسم عروسی زنی شروع می شود که با حمله گانگسترهایی به سرکردگی بیل به خاک و خون کشیده می شود و ما به داستان زندگی زن بر می گردیم …
چه کسانی این فیلم را ببینند:عاشقان خون خشونت کشت و کشتار و عاشقان فیلم های سبک کنگ فو و شمشیر بازی(همون سینمای دهه ۷۰ چین و ژاپن) و البته همچنین عاشقان تارانتینو
نظر نویسنده پست درباره فیلم:به عنوان کسی که هیچوقت با تارانتینو نتونست ارتباط برقرار کنه باید بگم به نسبت بقیه کارهای تارانتینو فیلمیه که تکلیفش مشخصه و تارانتینو به هیچ وجه تو این فیلم دچار سسردرگمی نیست (از نظر داستان)تارانتینو کاملا به داستانی که میخواد برا بینندش بگه اشراف داره و دقیقا میدونه هدفش از ساخت این فیلم چیه
بزارین از از قسمت اول فیلم شروع کنیم قسمت خون و خون ریزی! خیلی ها از قسمت اول فیلم خوشون نیومده به خاطر اغراق بیش از حد خشونت بی اندازه و خون و خون ریزی گاها کمیکی که داره! و میگن که توی قسمت اول فیلم به هیچ وجه نه شخصیت داریم و نه هیچ منطقی توی فیلم وجود داره اما به نظرم بهتری سکانس شخصیت پردازانه فیلم توی قسمت اول اون قرار داره توی فصل اول فیلم وقتی کیدو وارد خونه اون زن سیاه پوست میشه و مبارزه شکل میگیره(مبارزه را زیاد دوست ندارم ولی بدم در نیومده) یک دفعه متوجه میشیم که دختر اون زن سیاه پوست از مدرسه برمیگرده خونه و کیدو سریع مبارزه را قطع میکنه! و حتی خودشو دوست مادرش معرفی میکنه و ی دیالوگ کلیدی به اون زنه میگه: من عاقل هستم ولی بی رحمم هستم(ی همچین چیزی دیالوگ خوب تو ذهنم نمیمونه) و اینجا ما شاهد شخصیت پردازی های خا تارانتینو هستیم ما با ی شخصیتی مواجه میشیم که به شدت حرفه ایه بیش از حد دوست داره انتقام بگیره انسانه عاقله و همچنین اگه پاش بیفته بی رحمه
اما میرسیم به سکانس بیمارستان جایی که درایور اومده کار کیدو را ی سره کنه (راستشو بخواید اگه کسی غیر از تارانتینو کارگردان این فیلم بود چند ده خط از این سکانس تعریف میکردم ولی چه کنم که با تارانیتینو چندان دلم صاف نیست!!!!) من این سکانسا خیلی دوست دارم تقسیم کادری که صورت میگیره و ما توی ی قسمت از کادر آمپولی را میبینیم که داره ی ماده ای بهش وارد میشه و سمت چپ کادر دست و رگ های کیدو را میبینیم و از همه جذاب تر موسیقی متن بی نظیر این سکانس به درستی حسی که فیلم میخواد را منتقل میکنه این سکانس عالیه!
ی مقدار که جلو میایم به سکانس هایی میرسیم که چندان منطقی ندارن مثل سکانس فرار کیدو از بیمارستان یا راه افتادن و رانندگی کردنش بعد از چهار سال کما! یا اینکه خیلی سریع یادش میاد چه بلایی سرش اومده یا اینکه کیدو چجوری میتونه پول سفرش به ژاپنا جور کنه هوادارای تارانتینو به این بی منطقی هایی که وجود داره میگن تکنیک خاص تارانتینویی ولی راستشا بخواید من چندان دوست ندارم
اما انیمیشن به نوعی ادای دینیه به انیمیشن های ژاپنی که به نظرم خوب هم ساخته شده و تاثیر گذاره ولی ارتباطش با این فیلما نمیفهمم
و اینکه چرا باید برای شخصیتی که خیلی هم توی فیلم مهم نیست اینقدر وقت صرف بشه و اینقدر بخواد روی شخصیتش کار بشه شخصیتی که شاید توی کل فیل ۱۰ تا دیالگ داره حدود ۲۰ دقیقه براش انیمه ساخته شده و کامل زندگیش بررسی میشه!! به هر حال انیمه هم سرگرم کنندس و هم خوب ساخته شده و هم اینکه از حجم خشونت فیلم کم کرده و ی جورایی جلوی سانسور شدن فیلما گرفته(سکانسایی که خشونت بالایی داشتن و اگه به صورت انیمه نبودن شاید سانسور میشدن)
بعد از اون ما با سکانسایی با موسیقی متن های خیلی معرف فیلمای دیگه رو به رو میشیم که بعضی وقتا خیلی خوب روی تصاویر نشستند و ما کم کم وارد ایستگاه پایانی فیلم میشیم ایستگاه و لوکیشنی که حدودا نیم ساعت درگیرش هستیم و این وسط چندتا از نماد های تارانتینو هم میبینیم (مثل دستشویی و پای برهنه زنان!!) و بالاخره نبرد نهایی شروع میشه راستشو بخواید من قبل از اینکه اون فوران خون را ببینم با حس فیلم جلو اومده بودم و ی جورایی استرس مورد نظرا داشتم تا اینکه با دیدن اون فوران خون یکدفعه زدم زیر خنده!!!! جدای از اون فوران خون از مبارزاتی هم که شکل گرفته بود چندان خوشم نیومد خودمونیم هیچکی مرحوم بروسلی نمیشه حتی اگه لباسش شبیه بروسلی باشه!! و اون اغراقی که توی مبارزات بود واقعا تو ذوق میزد درسته این مبارزات به نوعی ادای دینی به سینمای دهه ۷۰ ژاپن و چین بود و باید اغراق درش دیده میشد ولی نه در این حد!!!استاد جمونگ هم تا این حد دلیر و قوی و جنگجو نبود توی سکانس های مبارزه تنها جایی که خیلی خوب به نظرم در اومده بود سکانس نبرد نینجا ها بود که خیلی خوب و خلاقانه بود و در نهایت مبارزه پایانی که به نظرم با توجه به حجم خشونت و هیجان مبارزات قبلی خیلی به اندازه و کافی بود
ادامه تحلیل فردا....
