سعیدم ಠಿ_ಠمتاسفانه در چند سده گذشته فقط اشعار فارسی شعرای غیر فارس گلچین و برجسته تر شده و مابقی اشعار به زبان بومی آن ها در گذر زمان کمرنگ تر شده و گاها از بین رفته. معاصرترین و مشهورترین شاعری که با اشعارش به این صورت رفتار شده اشعار مربوط به بهجت تبریزی است , جایی که غزلیات فارسی آن ( به ویژه شعر همای رحمت ) بسیار برجسته تر از منظومه تورکی "حیدربابایه سلام" شناسانده شده است. برای شاعران پیشین نیز چنین گلچینی صورت پذیرفته است , اگر از "خمسه نظامی گنجوی" به ابتدایی ترین اشعار "خسرو و شیرین" توجه کنید ابیاتی در باب تمجید از "طغرل ارسلان" , "آتابای- اتابک اعظم" و "قزل ارسلان" می بینید که همه از شاهان تورک سلجوقی بوده اند و این ها تنها ابیاتی هستند که از خمسه محو شده اند.
تورکان هرگز با زبان شیرین فارسی مشکلی نداشته و نخواهند داشت , ولی ساده انگارانه هست که هنری به نام زبان تورکی را فراموش بکنند.
