طرفداری- همه چیز برای صعود اینتر به مرحله بعد محیا بود. با توجه به میزبانی اینتر و غیبت مهره های اصلی بارسلونا نظیر مسی، سوارز، پیکه و ترشتگن، نراتزوری این فرصت را داشت تا با برد در این بازی و با هر نتیجه ای به مرحله بعد صعود کند تا بعد از 7 سال مجددا در مرحله حذفی لیگ قهرمانان حضور داشته باشد. با برد بارسلونا در این بازی، این ناکامی حداقل تا یک سال دیگر ادامه خواهد داشت و شاگردان کونته باید ماجراجویی جدیدی را در لیگ اروپا آغاز کنند. در این مطلب به آنالیز تاکتیکی این دیدار می پردازیم.
ترکیب ها
اینتر در این بازی به مانند دیگر بازی ها با چینش 2-5-3 وارد میدان شد که این چینش در هنگام دفاع به 2-3-5 تبدیل می شد. روملو لوکاکو و مارتینز به عنوان دو مهاجم کار را از ابتدا آغاز کردند و تنها تغییر اینتر در این بازی به نسبت بازی قبلی خود در برابر اسلاویا پراگ، جایگزینی دنیل دی آمبروزیو به جای آنتونیو کاندروا بود.
در آنسوی میدان، شاهد تغییرات زیادی در چینش و ترکیب بارسلونا بودیم. چینش ابتدایی این تیم در این بازی 2-4-1-3 بود که در هنگام دفاع به 2-4-4 تغییر می یافت. در این بازی نتو به جای ترشتگن در دروازه، پرز به جای سوارز در خط حمله و تودیبو به جای جرارد چیکه در خط دفاع کار را از ابتدا آغاز کردند. همچنین در این بازی شاهد غیبت فوق ستاره آرژانتیتی بارسلونا، لیونل مسی بودیم که با توجه به الکلاسیکو پیش رو غیبت این فوق ستاره منطقی بود. تصویر زیر چینش و ترکیب دو تیم را نشان می دهد:
نقش گریزمان و پرز
پرز و گریزمان به عنوان دو مهاجم مرکزی کار را از ابتدا آغاز کردند. نکته مهم و جالب در مورد این دو مهاجم این بود که در هنگام مالکیت توپ، یکی از آن ها به کناره های می رفت و دیگری در نقطه کور بین دو مدافع میانی اینتر قرار می گرفت تا هنگامی که توپ به پشت مدافعان انداخته شود، یکی از این دو مهاجم دسترسی راحت تری به توپ داشتند و در صورت عدم دسترسی به توپ، دو مدافع میانی اینتر را به همراه خود می کشاندند و جا به جا می کردند. تصویر زیربیشترین محل حضور بازیکنان را نشان می دهد و همانطور که مشاهده می کنید این دو مهاجم اغلب اوقات به عنوان مهاجم مرکزی ایفای نقش می کردند و در موارد معدودی به کناره ها متمایل می شدند:
تصاویر زیر، قرارگیری مهاجمان بارسلونا را در نقطه کور مدافعان میانی اینتر نشان می دهد. نکته جالب این است که به دلیل استفاده از تاکتیک و به دلیل قرارگیری پرز در نقطه کور مدافعان میانی، گل اول بارسلونا(تصویر چهارم) به ثمر می رسد:
پرسینگ متفاوت بارسلونا و اینتر
رویکرد پرسینگ این دو تیم در این دیدار متفاوت از هم بود. شاگردان آنتونیو کونته بسته به مکانی که توپ در آنجا حضور داشت از یک نوع پرسینگ استفاده می کردند. هنگامی که توپ در یک سوم دفاعی بارسلونا حضور داشت، پرسینگ تیم اینتر به صورت نفر به نفر انجام می شد. در هنگامی که توپ به میانه میدان می رسید، پرسینگ تیم اینتر در اطراف فضای توپ و با نفرات بالا انجام می شد و در این نوع پرسینگ نه بازیکنی مورد هدف بود و نه توپ بلکه فضای اطراف توپ مورد هدف پرسینگ بازیکنان اینتر قرار می گرفت و به دلیل شدید بودن پرس در این منطقه در اکثر مواقع توپ توسط بازیکنان بارسلونا از دست می رفت و زمینه ساز ضد حمله اینتری ها می شد. هنگامی که توپ از نیمه زمین عبور می کرد، دو فولبک اینتر به عقب آمده و با تغییر چینش از 2-5-3 به 2-3-5، پرسینگ کاهش پیدا می کرد و بازیکنان فقط به سمت توپ (نه برای بازپس گیری توپ) حرکت می کردند تا توپ دور شود و تلاش اینتری ها بر این بود تا با بستن فضاها موجب از دست رفتن توپ و پاس اشتباه توسط بازیکنان بارسلونا شوند. تصاویر زیر انواع پرسینگ در مناطق مختلف زمین توسط اینتری ها را نشان می دهد:
پرسینگ اینتر در یک سوم دفاعی بارسلونا
مجددا، پرسینگ نفر به نفر در یک سوم دفاعی بارسلونا
پرسینگ مبتنی بر فضا در میانه میدان
مجددا، پرسینگ در میانه میدان
دفاع 5 نفره و کاهش میزان پرسینگ در هنگام مالکیت توپ بارسلونا در زمین اینتر
بر خلاف اینتر، شاگردان والورده از یک نوع پرسینگ برای بازپس گیری توپ استفاده می کردند: پرسینگ مبتنی بر فضا، به این صورت که به هر بازیکن از بارسلونا در هنگام عدم مالکیت توپ یک فضا اختصاص داده می شد و هنگامی که یک بازیکن از اینتر به همراه توپ وارد فضای یک بازیکن می شد، آن بازیکن برای بازپس گیری توپ به سمت بازیکن اینتر حرکت می کردند و دیگر بازیکنان در موقعیت خود باقی می ماندند تا فضای خود را پوشش دهند. این نوع پرسینگ در تمامی مناطق و دقایق بازی توسط بازیکنان بارسلونا استفاده می شد. مالکیت توپ اینتر در این بازی 37% بود و به همین دلیل پرسینگ تیم بارسلونا در دید نبود اما تصاویر زیر نمونه ای از نوع پرسینگ بارسلونا برای بازپس گیری توپ در مناطق مختلف زمین را نشان می دهد:
بارسلونا در هنگام ضد حملات
چینش اینتر در هنگام حملات 2-5-3 بود که در صورت از دست دادن توپ فولبک های به عقب برگشته تا چینش به 2-3-5 تغییر پیدا کند اما در هنگامی که فولبک ها بیش از حد بالا بازی می کردند یا به عبارتی تا یک سوم دفاعی بارسلونا می آمدند، فیرپو و گریزمان یا پرز در جای خالی فولبک های اینتر قرار می گرفتند و در هنگام ضد حملات یک دوئل 3 در برابر 3 بین مدافعان میانی اینتر(دی فرای، اشکرینیا، گودین) و 3 مهره تهاجمی بارسلونا در هنگام ضد حملات(فیرپو، گریزمان، پرز) ایجاد می شد و با توجه به اینکه 3 مدافع نمی توانند تمام عرض زمین را پوشش دهند این مزیت را به مهره های تهاجمی بارسلونا می داد تا بتوانند به بهترین شکل ممکن از عرض زمین استفاده کنند. تصاویر زیر قرارگیری فیرپو به جای دی آمبروزیو و قرارگیری گریزمان یا پرز(به صورت چرخشی) به جای بیراگی را در هنگام ضد حملات نشان می دهد:
رویکرد تهاجمی اینتر
اصلی ترین و موثرترین تاکتیک اینتر برای حمله و موقعیت سازی، بازی مستقیم و ارسال پاس های بلند بود. تیم هایی که به مانند اینتر دارای مهاجمی مثل روملو لوکاکو (با توجه به قابلیت فیزیکی این بازیکن) هستند سعی می کنند او را هدف بازی مستقیم و پاس های بلند خود قرار دهند. اما در این بازی همه چیز متفاوت بود. اینتر در این بازی 385 پاس ارسال کرد که 49 تای آن پاس بلند بود و هدف اکثر این پاس ها لائوتارو مارتینز بود. برنامه اینتر در این بازی بدین صورت بود که از نیمه زمین خود با ارسال بلند توپ را به مناطق کناری می فرستاند تا مارتینز خود را به مناطق کناری برساند و لوکاکو در مرکز بماند تا مارتینز در صورت پیروزی در نبرد هوایی، توپ را به لوکاکو برساند و نکته جالب این است که تنها گل اینتر در این بازی به همین روش به ثمر رسید یعنی در آمبروزیو از نیمه زمین خود با یک ارسال بلند توپ را برای مارتینز فرستاد و این بازیکن با پیروزی در نبرد هوایی توپ را به مرکز متمایل کرد تا روملو لوکاکو با یک شوت گل اول اینتر در این بازی را به ثمر برساند. تصویر زیر محل فرود ارسال های بلند را نشان می دهد و همانطور که مشاهده می کنید، اکثر این توپ ها در مناطق کناری زمین فرود آمده است:
تصاویر زیر نیز تاکتیک بازی مستقیم اینتر و محل ارسال توپ های بلند را در نیمه زمین اینتر نشان می دهد:
صحنه به ثمر رسیدن گل اول اینتر
نتیجه گیری: بارسلونا به مانند سال گذشته از مهم ترین عوامل حذف اینتر از مرحله گروهی بود. سال گذشته اینتر در مجموع دو بازی رفت و برگشت تنها موفق به گرفتن یک امتیاز در مقابل بارسلونا شد و در سال جاری در هر دو بازی رفت و برگشت موفق به گرفتن حتی یک امتیاز نیز نشد. فرصت سوزی های روملو لوکاکو نیز از عوامل عدم صعود اینتر به دور حذفی بود. حال اینتر باید در کنار رقابت با یوونتوس در سری آ، ماجراجویی جدیدی را در لیگ اروپا آغاز کند.
