مطلب ارسالی کاربران
یه اسم خوب برای این متن پیشنهاد کنید...
(مقدمه)
گذر کردن و عبور از کلیشه‌ها و باورها همیشه حس لذت بخشی دارد. خاصه اگر این باور، پایه و اساس غلطی داشته باشد. یکی از این کلیشه‌های با اساس غلط، باوری نسبتا عمومی در جامعهٔ فوتبال و حتی متخصصین آن است که برای تبدیل شدن به مربی بزرگ، می‌بایست تجربهٔ بازی در فوتبال حرفه ای را هم داشت.
این باور عمومی ما را بر آن داشت تا در چند بخش، به طور مفصل زندگی و کارنامهٔ مربیان و سرمربیانی را که سابقهٔ بازی حرفه‌ای کمی دارند یا اصلا بازیکن نبودند، بررسی کنیم.
در منطق و فلسفه، تنها یک مثال که نقض کنندهٔ یک اصل باشد، برای کنار گذاشتن و رد شدن آن کافی است. اما در باور و ذهن افراد هرگز نمی‌توان انتظار چنین رویکردی داشت. به همین علت در این «سری مطالب» حدود ده مورد از افرادی را که توانستند برخلاف این باور غلط حرکت کنند، معرفی خواهیم کرد.
این مربیان نه تنها مرزهای ذهنی فوتبال دوستان را جا به جا کردند، بلکه بعضا توانستند مرزهای موفقیت در این حرفه را هم تغییر دادند.
اگر چه قصد ما در این سری مطالب، مقایسهٔ مربیان با سابقهٔ بازی و بدون سابقهٔ بازی نیست، اما در خلال بررسی و کسب اطلاعات، به نتایج و آمار و ارقامی شگفت انگیر برخوردیم.
علی رغم این که تعداد این چنین سرمربیان، به نسبت زیادی کمتر از آن‌هایی است که سابقهٔ بازی دارند، افتخارات و رکورد شکنی‌های این سرمربیان، دور از تصور است. به بعضی رکورد های جا مانده از آن‌ها، حتی همکاران با تجربهٔ بازیشان نتوانستند نزدیک شوند.
در این لیست، مربیانی با سابقهٔ قهرمانی در سه گانه و مربی ای با سابقهٔ تکرار این سه گانه در دو تیم مختلف را داریم، یک قهرمان جام جهانی به چشم می‌خورد، کسی که توانست پس از پنجاه سال تیمی را قهرمان لیگ داخلی کند و یک مربی دیگر که می‌توانست کار مشابهی را انجام دهد اما تنها یک بد شانسی و زمین خوردن بد موقع مانع آن شد، تعداد زیادی حضور در فینال جام جهانی و لیگ قهرمانان اروپا در کارنامه دارند و سرمربی تیم رکورد دار بیشترین امتیاز ثبت شده در لالیگا هم جزوی از این لیست است.
تجربه نشان داده که اکثر آن‌ها دید جدیدی به فوتبال دارند و شیوه‌های جدیدی از بازی را به فوتبال معرفی می‌کنند.
با توسعهٔ فوتبال و پررنگ تر شدن نقش کمک مربیان، تمرین دهنده‌ها و ... دیگر سابقهٔ بازی برای مربی، یک ملاک اصلی نخواهد بود. هر چند که تا قبل از این هم، یک دروازه بان سابق، در زمان مربی گری تمرینات یک مهاجم یا هافبک را تجربه نکرده بود یا چیزهای زیادی برای آموزش به بازیکنان دیگر پست ها در چنته نداشت.
با این روند، باید منتظر حضور سرمربیان بیشتری از این دست در بالاترین سطوح باشیم. همچنین می‌بایست این باور غلط را به کلی از ذهن بیرون کنیم که یک سرمربی موفق حتما باید سابقهٔ بازی داشته باشد...
✳️ ادامه دارد...
✍ میثاق شفیعی شهرکی
