مذاکره نافرجام با جولین لوپتگی سند تبرئه آن هایی که طاعون ویلموتس را به جان فوتبال ایران انداختند نیست. جولین لوپتگی یکی از سه گزینه فدراسیون فوتبال برای جانشینی کارلوس کی روش بود. مذاکره با او در خلال مذاکره با هروه رنار و مارک ویلموتس انجام شد. منابع آگاه می گویند لوپتگی 3.6 میلیون یورو برای هر سال از فدراسیون فوتبال خواسته بود و وقتی فدراسیون قصد داشت با چانه زنی این مبلغ را پایین بیاورد، به بهانه بیماری پدرش و تمایل به کار در اروپا از ادامه مذاکره با ایران سر باز زد.
به گزارش طرفداری، حالا که حکم پرونده مارک ویلموتس منتشر و مشخص شده ایران از نظر فیفا محکوم به پرداخت 6.5 میلیون یورو به مرد بلژیکی است، عده ای در تلاش هستند نگاه ها را از پرونده ویلموتس به سمت و سوی دیگری بکشانند. این تلاش بی فایده در حالی انجام می شود که تمام انرژی فوتبال ما در این روزها باید صرف شکایت به CAS و شکستن رای فیفا شود.
ایران تخفیف خواست، لوپتگی بیماری پدرش را بهانه کرد
اما داستان مذاکره با جولین لوپتگی چیست؟
چانه زنی با لوپتگی بر سر 600 هزار یورو دستمزد سالیانه، ایران را از چاله جولین به چاه مارک ویلموتس انداخت
فدراسیون فوتبال ایران بعد از قطع همکاری با کی روش شروع به رایزنی با آژانس های نقل و انتقالاتی معتبر در اروپا کرد و در نهایت از این رایزنی ها و همچنین از توصیه های مختلف به سه نام نهایی رسید. نام هایی که مهدی تاج ادعا می کند از طرف مرکز تجاری و فرهنگی ایران و هلند و از طریق وزارت ورزش به فدراسیون فوتبال اعلام شد. رنار، لوپتگی و ویلموتس، آن سه گزینه نهایی بودند. رنار از همه ارزان تر بود اما این مانع بر سر همکاری با او وجود داشت که تحت قرارداد مراکش باید به جام ملت های آفریقا می رفت و زودتر از تابستان نمی توانست به ایران بیاید. ویلموتس که ارزش قراردادهای قبلی اش 1.4 میلیون یورو بود، دندان گردی کرد و 2.6 میلیون یورو خواست و لوپتگی هم گران ترین گزینه بود که توقع 3.6 میلیون یورویی داشت.
البته الان که باید برای کمتر از یک سال همکاری با ویلموتس، با احتساب دو میلیون یورو پرداختی در ترکیه، 8.5 میلیون یورو به مرد بلژیکی بپردازیم، به نظر می رسد سالی 3.6 میلیون یورو برای مردی که سرمربی تیم ملی اسپانیا در راه رسیدن به جام جهانی 2018 بود، پیشنهاد رئال مادرید را در جیب داشت و حالا با سویا به فینال لیگ اروپا رسیده، اصلا مبلغ گزافی نبود.
هرچند منابع آگاه می گویند آن چه مذاکره ایران و لوپتگی را به بن بست رساند، فقط اختلاف مالی نبود و مرد اسپانیایی به خاطر ابتلای پدرش به بیماری سرطان تصمیم گرفت از اروپا خارج نشود اما احتمالا اگر فدراسیون با خواسته 3.6 میلیون یورویی لوپتگی موافقت می کرد و پای چانه زنی و تخفیف 600 هزار یورویی را وسط نمی کشید، این احتمال وجود داشت که مربی جوان و سرشناس اسپانیایی برای هدایت تیم ملی به ایران بیاید.
جولین لوپتگی هم مثل مارک ویلموتس شکایت می کرد
این درست که اگر جولین لوپتگی به جای ویلموتس به ایران می آمد، امروز درگیر شارلاتان بازی مرد بلژیکی نمی شدیم اما اگر پول لوپتگی را هم به موقع پرداخت نمی کردیم، این مربی اسپانیایی هم مثل ویلموتس از ما شکایت می کرد و با فسخ یک طرفه قراردادش، به پول خود می رسید. فیفا قانون حمایتی پرداخت دستمزد مربیان و بازیکنان را به این دلیل تصویب کرده که باشگاه ها و فدراسیون ها موظف باشند دستمزد بازیکن و مربی را سر وقت پرداخت کنند. وقتی بدون داشتن درآمدهای دلاری و فقط به هوای مطالباتی که از فیفا داشتیم، با وجود تحریم های اقتصادی، مربی گران قیمت خارجی می آوریم و چهار ماه هم پول طرف را پرداخت نمی کنیم، معلوم است طرف مقابل از قانون حمایتی فیفا استفاده می کند.
متاسفانه دوستانی که با ویلموتس قرارداد بستند، به این نکته توجه نکردند که نه توان پرداخت پول ویلموتس را دارند و نه می توانند به وقت بی پولی، این مربی بلژیکی را مدیریت کنند. حالا هم بهتر است به جای اتلاف وقت، هرچه سریع تر سراغ یک وکیل مجرب بین المللی برویم و فوتبال ایران را از پرداخت یک غرامت سنگین نجات بدهیم.
