« تأسیس باشگاه»
این باشگاه در 26 آوریل 1903 به عنوان Athletic Club Sucursal de Madrid توسط سه دانشجوی باسكی مقیم مادرید تاسیس شد. این بنیان گذاران این باشگاه جدید را شاخه ای از اتلتیکو بیلبائو و تیم کودکی خود میدانستند. در سال 1904 اعضای مخالف باشگاه رئال مادرید به آنها پیوستند.
«پیراهن و رنگ لباس باشگاه»
باشگاه اتلتیکو مادرید پیراهن های آبی و سفید می پوشیدند همانند رنگ های لباس آن زمان اتلتیک بیلبائو ، اما تا سال 1911 هر دو تیم اتلتیک بیلبائو و اتلتیکو مادرید رنگ لباس های خود را از آبی و سفید به راه راه قرمز و سفید تغییر دادند .روایت اول برخی معتقدند که این تغییر به این دلیل به وجود آمد که پارچه های راه راه قرمز و سفید ارزانترین نوع ساخت بودند ، زیرا از همین ترکیب برای درست کردن تشک ها استفاده می شد و پارچه استفاده نشده به راحتی به پیراهن های فوتبال تبدیل شد. این امر به نام مستعار باشگاه ، Los Colchoneros کمک کرد. روایت دوم این بود که هم اتلتیک بیلبائو و هم اتلتیکو مادرید کیت های آبی و سفید بلکبرن راورز را در انگلیس خریداری می کردند. در اواخر سال 1909 ، خوانیتو الوردوی ، بازیکن سابق و عضو هیئت مدیره اتلتیکو مادرید ، برای خرید کیت برای هر دو تیم به انگلیس رفت اما موفق به یافتن کیت های بلکبرن برای خرید نشد. در عوض او پیراهن های قرمز و سفید ساوتهمپتون را خریداری کرد. اتلتیکو مادرید پیراهن قرمز و سفید را به خود اختصاص داد و منجر به معروف شدن آنها به Los Rojiblancos شد، اما ترجیح داد شورت آبی موجود خود را حفظ کند در حالی که تیم اتلتیک بیلبائو به شورت مشکی جدید روی آورد. روایت سوم این است که آنها به دلیل پیوند قلبیای که با اتلتیک بیلبائو داشتند لباسهای آن تیم را می پوشیدند. طرفداران اتلتیکو را در آن دوران مهاجرین و باسکیهای ساکن مادرید تشکیل میدادند و جدال میان آنها و مادریدیهای «اصیل» موجب تنش میشد.
لباسهای اولیه ی باشگاه اتلتیکو مادرید
«اتلتیکو مادرید در دوران جنگ داخلی»
در سال 1936 جنگ داخلی در اسپانیا به عصر جدیدی وارد شد و مادرید مرکز سلطنتطلبان و طرفدران اسپانیای متحد شد و باسک و بارسلون پایگاه جمهوریخواهان و فدرالیستها. 8 بازیکن اتلتیکو در جنگ داخلی کشته شدند. در سال 1939 دورهی جدیدی در تاریخ اتلتیکو شروع شد و آنها به ناچار با زاراگوزا ادغام شدند و کمی بعد با تیم نیروی هوایی اسپانیا ترکیب شده و نامشان به «اتلتیک آویاسیون مادرید» تغییر یافت. کمی بعد آنها دوباره به شکل سابق خود در آمده و همان نام اتلتیکو بر این تیم نهاده شد؛ سال 1947. آنها در آن سال رئال را 5-0 در هم کوبیدند. دربی آنها از آن پس به «کلاسیکو» شهره شد.
«عصر طلایی باشگاه»
عصر طلایی این باشگاه با هلنیو هرهرا آغاز شد. او کاتاناچو را از آمریکای جنوبی به اروپا آورد و سبک بازی این تیم را شکل داد. سبک بازی تیم سیمئونه در حال حاضر بسیار به کاتاناچو نزدیک است. این دورهی طلایی از 1947 تا 1965 طول کشید و آنها به رقیبی بزرگ برای رئال و بارسلونا تبدیل شدند. با افت رئال در دهههای 1960 و 1970 آنها مهمترین رقیب بارسلونا بودند و بازیهای جنجالی زیادی میانشان انجام شد.اولین افتخار اروپایی اتلتیکو هم در این دوره رخ داد آنها در جام برندگان اروپا 1962 به مقام قهرمانی دست پیدا کردند.
جام برندگان اروپا سال ۱۹۶۲
«احیای دوباره اتلتیکو مادرید»
بعداز درخشش در دهههای40 ,60,50, 70 میلادی اتلتیکو دچار افت محسوسی شد فقط در دهه 90 میلادی در فصل 96_ 1995 توانستند دو گانه اسپانیا رو کسب کنند ، با آمدن كیكه سانچز فلورس به عنوان مربی در اكتبر 2009 ، اتلتیكو شاهد تغییر بزرگی در باشگاه شد. اگرچه آنها در فصل 10-2009 تا حدی در لالیگا عقب ماندند و در جایگاه نهم قرار گرفتند ،ولی توانستند در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا 2009-2010 رتبه سوم را کسب کنند و به لیگ اروپا راه پیدا کنند.آنها در ادامه در مرحله نیمه نهایی توانستن تیم لیورپول را شکست دهند و در نهایت فولام را در فینال با نتیجه 2-1 از پیش رو بردارند و عنوان قهرمانی را به دست بیاورند از زمان جام برندگان اروپا 1962 دومین بار بود که اتلتیکو عنوان قهرمانی اروپا را کسب می کرد. آنها همچنین در سال 2010 به فینال کوپا دل ری رسیدند ، جایی که با سویا روبرو شدند ، اما با نتیجه 2-0 شکست خوردند. اتلتیکو یک فصل نسبتاً نا امیدکننده 11-2010 را پشت سر گذاشت ، در لیگ هفتم شد و در یک چهارم نهایی کوپا دل ری و مرحله گروهی لیگ اروپا حذف شد. این عملکرد در نهایت منجر به جدایی سرمربی سانچز فلورس قبل از پایان فصل شد.
لیگ اروپا ۲۰۱۰
«دوران دیگو سیمئونه»
بالاخره نوبت به دیگو سیمئونه رسید. سیمئونه در سه فصل اول حضورش در اتلتیکو این تیم را به دومین قهرمانی خود در لیگ اروپا سوپر جام اروپا و همچنین قهرمانی لالیگا رساند آنها در فینال لیگ اروپا در سال 2012 در بخارست با نتیجه 3–0 اتلتیک بیبائو را شکست دادند. دو فصل بعد فصل 14_2013 عملکرد بسیار خوبی از خود نشان دادن یک تساوی 1–1 در نیوکمپ مقابل بارسلونا باعث شد عنوان قهرمانی لالیگا را اتلتیکو مادرید بعد از هجده سال از سال 1996 به دست آورد. در فینال لیگ قهرمانان همان فصل نیز تا آستانه قهرمانی پیش رفتن اما این مسابقه با گل دقایق پایانی راموس به وقت اضافی رفت و رئال در نهایت 4-1 پیروز شد. اتلتیکو در فصل 16-2015 نیز به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسید و دوباره مقابل رئال مادرید قرار گرفت و پس از تساوی 1–1 در ضربات پنالتی شکست خورد. در سال 2018 آنها با شکست 3-0 مارسی در فینال سومین قهرمانی خود در لیگ اروپا را به دست آوردند ، این امر به لطف برتری آنتوان گریزمان و گل کاپیتان باشگاه گابی در آخرین مسابقه خود برای این باشگاه بود. همچنین اتلتیکو پس از پیروزی 4–2 در مقابل رئال مادرید در ابتدای فصل یک سوپرجام دیگر یوفا را از آن خود کرد.
لیگ اروپا 2012
لالیگا فصل 14-2013
لیگ اروپا 18-2017
«مهمترین افتخارات باشگاه اتلتیکو مادرید»
لالیگای اسپانیا:۱۰
۴۰–۱۹۳۹، ۴۱–۱۹۴۰، ۵۰–۱۹۴۹، ۵۱–۱۹۵۰، ۶۶–۱۹۶۵، ۷۰–۱۹۶۹، ۷۳–۱۹۷۲، ۷۷–۱۹۷۶، ۹۶–۱۹۹۵، ۱۴–۲۰۱۳
کوپا دل ری:۱۰
۶۰–۱۹۵۹، ۶۱–۱۹۶۰، ۶۵–۱۹۶۴، ۷۲–۱۹۷۱، ۷۶–۱۹۷۵، ۸۵–۱۹۸۴، ۹۱–۱۹۹۰، ۹۲–۱۹۹۱، ۹۶–۱۹۹۵، ۱۳–۲۰۱۲
سوپر کاپ اسپانیا: ۵
۱۹۴۰، ۱۹۴۱، ۱۹۵۱، ۱۹۸۵، ۲۰۱۴
جام برندگان جام اروپا : ۱
۶۲–۱۹۶۱
لیگ اروپا : ۳
۲۰۱۰، ۲۰۱۲، ۲۰۱۸
سوپرجام اروپا : ۳
۲۰۱۲,۲۰۱۰، ۲۰۱۸
جام بین قارهای : ۱
۱۹۷۴
ارائه شده توسط گروه ناپولی