سوران موسویچرا به خط کوفی میگید الفبای عربی،مگه طاق کسری در چندکیلومتری بغداد نیست که گویا پایتخت ایران(پارس)بوده،و قطعا از بنده بهتر میدانید قدمت یک خط بسیار بیشتر از مرزهاي جغرافیایی است که امروز به هزار نیرنگ مرز زبان فارسی (بعنوان مادر گویش های دیگر)را با این خط‌کشی تعیین می‌کنند و عده ای ابله پانعربی یا پانترکی به این مستمسک قصد فاصله انداختن بین انسانها را به نیتی شوم،دارند.خب خواستم بگم خط کوفی بهیچوجه خط عربی نیست و در حدود جغرافیای پارسیان بوده،اگر گفتم پارسیان که خرمگس معرکه پا پتی نپره وسط که واژه ایران قدمتش آنقدر است.و مطلب دیگر اینکه سالهای دهه۶۰ در کلاس استاد جنیدی از ایشان شنیدم با مستندات منطقی ،که لری ریشه زبان فارسی ست،و با استفاده از واژگان بیشماری یک به یک خواستگاه کلمات فارسی را در گویش لری جستجو میکرد ،و در اثبات این فرض همین بس که انشان ایذه امروزه زادگاه کوروش بوده،اما از آنجایی که زبان دائم در تکاپو و تغییرات هست زیرا که زنده است،امروزه هم واژگان بیشماری با همان تلفظ لری در فارسی هم بکار میرود،مثل گرده ،اورسی،و حتی واژه گانی مشترک بازبان ژرمنی دارد مثل برگ به معنای صخره،پس وقتی قدمت فرهنگی کهن تر است چطور می‌شود در میانه آن فرهنگ خطی رایج باشد که متعلق به قومی که هزاران سال بعد نشانه هایش حکایت از موجودیت اش دارد.مثل این که بگوییم انگليسی ها با خط و زبان امریکایی ها می‌گویند و می‌نویسند.درود بر همگی
