به گزارش بسیاری از منابع خبری رسمی، به زودی باید شاهد ایجاد یک تورنومنت جدید تحت عنوان سوپرلیگ اروپا باشیم. تورنومنتی که اگر ایجاد شود، شاهد برگزاری بازیهای فوقالعادهای خواهیم بود. چند تن از رسانهها معتقدند عامل برگزاری این لیگ، رئال مادرید و شخص پرز بوده و عدهای دیگر این اتفاق را حاصل تلاش سران یوونتوس و میلان میدانند. اما اینها هیچ یک مهم نیست و چیزی که مهم است، اتفاقیست که در حال رخ دادن است.
سران فیفا و یوفا اعلام کردند که در صورتی که این تورنومنت شکل بگیرد و تیمها در آن حاضر شوند، اولا از رقابتهای داخلی کشورشان حذف خواهند شد، دوما حق حضور در رقابتهای اروپایی نظیر لیگ قهرمانان اروپا و لیگ اروپا را نخواهند داشت و سوما بازیکنانی که در این تورنومنت حاضر باشند، از لیست تیم ملی خط خورده و حق حضور در رقابتهای جام جهانی و یورو را نخواهند داشت.
البته به نظر میرسد، این یک شایعه باشد، چرا که سران فیفا و یوفا عاقل تر از آن هستند که این جرائم را در نظر گرفته و آن را عملی کنند. از طرفی باید گفت که درست است که باشگاههای برتر دنیا در این 15 تیم خلاصه نمیشوند و بسیاری از تیمهای مطرح دنیا نظیر آژاکس، رم و... در خارج از این دایره هستند؛ اما باز هم بعید است فیفا این جریمه ها را اعمال کند (اگر جریمهای در کار باشد). این 15 تیم جزء 30-35 تیم برتر تاریخ هستند و کنار گذاشتن آنها بخش عظیمی از فوتبال را نابود میکند. از طرف دیگر اسپانسرها ترجیح میدهند جایی باشند که از نظر مالی و مادی برای آنها درآمد بیشتری داشته باشد و احتمالا بازیهای سوپرلیگ برای آنها جذابتر از بازیای خواهد بود که بین دو تیم نه چندان مطرح در لیگ قهرمانان انجام میشود. مخصوصا در زمانی که لیگ قهرمانان تیمهای سابق را ندارد و عملا سطحش چند پله پائین میآید.
اگر بخواهیم ببینیم که این اتفاق خوب است یا بد باید به چند نکته توجه کنیم. اولا برگزاری مسابقات تحت عنوانه سوپرلیگ اروپا رقابتی جذاب را درست میکند که در کوتاه مدت به فوتبال کمک میکند. دوما تیمها با حضور در این مسابقه بخش عظیمی از بدهیهای خود را پرداخت میکنند. بدهیهایی که به خاطر شیوع ویروس کرونا، پدید آمده و کمر باشگاهها زیر آن خم شدهاست. سوما، تا به حال شاهد بودیم که تیمهای قدرتمندی بودند که به حق خود در لیگ قهرمانان نرسیدند. تیمهایی نظیر وولفسبورگ، موناکو، ناپولی، رم و... از جمله تیمهایی بودند که در تاریخ خود بارها برای فتح اروپا خیز برداشتند ولی به سد تیمهای محکمی خوردند و کنار رفتند.
حال به بررسی نکات منفی این رقابتها میپردازیم. ابتدا باید گفت که کنار رفتن تیمهای ابرقدرت در نگاه اول به نفع تیمهای ضعیف است ولی بعد از مدت کوتاهی، باعث میشود تا ارزش جام پائین بیاید و لیگ قهرمانان اروپا به جامی بیارزش تبدیل شود. همچنین در خصوص لیگهای داخلی هم همینطور است. این اتفاق باعث میشود تا ارزش لیگها کم شود.
از طرف دیگر جدا کردن باشگاههای متمول از باشگاههای فقیر اتفاقیست که میتواند به نابودی تیمهای معمولی و بینوا تبدیل شود. جدایی ابرقدرتها از لیگها باعث میشود، هزینههای کمتری روی لیگها انجام شود و رقابت به طور ناعادلانهای پیگیری شود.
تا به حال باشگاههای رئال مادرید، بارسلونا، اتلتیکو مادرید از اسپانیا، اینتر، میلان و یوونتوس از ایتالیا و منچستر سیتی،منچستر یونایتد، چلسی، تاتنهام، لیورپول و آرسنال از
انگلیس در این مسابقات حاضر هستند و در کمال تعجب، بایرن مونیخ و دورتموند در این مسابقات حاضر نیستند؛ و این در حالیست که آلمانیها اسپانسر اصلی این مسابقات هستند و خود جزء افرادی بودند که پیشنهاد تاسیس این مسابقات را دادند. البته به نظر میرسد که تا چند روز آینده، پاریسن ژرمن، لایپزیش و چند تیم دیگر به این تورنومنت اضافه شوند.
شاید بهتر بود که این تصمیم بعد از پایان رسمی مسابقات رخ میداد. چرا که شایعاتی مبنی بر حذف رئال، چلسی و منچستر سیتی از سی ال شنیده میشود و اگر تا پایان مسابقات صبر میشد شاید جام از دست تیمهای دیگر مرحله نیمه نهایی دور نمیشد. از سمت دیگر، اینتر که یکی از تیمهای اصلی سوپرلیگ است، بعد از حدود 10 سال میتوانست مجددا فاتح ایتالیا شود که با اتفاقات رخ داده معلوم نیست چه اتفاقی رخ دهد. ولی چیزی که واضح است، این است اگر فصل نیمه کاره تمام شود، رتبهبندیها به این صورت نیست و برای مثال در سریآ، به جای اینکه اینتر میلان و یوونتوس سهمیه سی ال بگیرند، آتالانتا، ناپولی، لاتزیو و رم سهمیه لیگ قهرمانان فصل بعد را میگیرند.