نهم مهر ماه سال 1365 در بازیهای آسیایی 1986 سئول مقابل کره قرار گرفتیم.
به گزارش طرفداری، 35 سال قبل اهمیت فوتبال در بازیهای آسیایی چیزی کمتر از جام ملتها و مقدماتی جام جهانی نبود.
فوتبال ایران در این مرحله برابر تیمی بازی می کرد که میزبان مسابقات بود و تنها 4 ماه قبل در جام جهانی با بلغارستان مساوی کرده بود، تیمی که برابر آرژانتین قهرمان جهان 3-1 و برابر ایتالیا قهرمان دوره قبل جام جهانی 3-2 باخته بود.
تیم ملی فوتبال کشورمان در این بازیها هر مسابقه را با ترکیبی متفاوت به میدان رفت و همه بازیکنان تیم در این دوره از مسابقات بازی کردند، در حالی که در آخرین بازی برابر کره جنوبی ساختار تیمی به همان 3-3-4 برگشت و البته در چیدمان اولیه بی شباهت به 3-4-3 نبود. اگر در مسابقات جام ملتهای 2 سال قبل آسیا، مردانی مثل بهروز سلطانی، پنجعلی، رحیم میرآخوری، شاهین بیانی، اصغر حاجیلو، شاهرخ بیانی، حمید درخشان، ضیا عربشاهی، عبدالعلی چنگیز، حمید علیدوستی و ناصر محمدخانی ترکیب اصلی تیم را می ساختند، این بار آرایش تیمی در بازی آخر همان بود و به جز حمید علیدوستی و بهروز سلطانی و رحیم میرآخوری که اصلا جزو تیم ملی نبودند و سجادی و کریم باوی و مسگرساروی جای آنها را گرفته بودند در این مسابقه حاجیلو و عربشاهی هم روی نیمکت بوده و نامجو مطلق و قایقران جای آنها را گرفته بودند.
در مسابقه با کره جنوبی اثری از بازیکنانی مثل سید مهدی ابطحی و غلام فتح آبادی و فرشاد پیوس هم که در بازی های قبل درخشیده بودند نبود، نیمکت نشینی حاجیلو هم از اتفاقات بعید این مسابقات بود، به خصوص که حاجیلو در دو بازی اول کاپیتان ایران بود. پرویز دهداری سخت به شهرستانی هایی مثل حسین مسگرساروی، کریم باوی و سیروس قایقران دل بسته بود و امکان نداشت در بازی های مهم آنها را از میدان دور کند، آنها هم جان شان را برای معلم اخلاق می دادند.
اختلافات در شب قبل از بازی مقابل کره با برخورد انضباطی رضا وطنخواه دستیار زنده یاد دهداری با عبدالعلی چنگیز اوج گرفت و پنجعلی، حاجیلو و درخشان در حمایت از همبازی خود مقابل مربی تیم ملی ایستادند. کار به جایی رسید که شایعه شد دهداری نمی خواهد از این بازیکنان استفاده کند اما سرمربی وقت تیم ملی، فقط حاجیلو را روی نیمکت نشاند. البته در بازی های قبلی هم حاجیلو و پنجعلی به تناوب روی نیمکت می نشستند. پرویز دهداری به حسین مسگرساروی اعتقاد عجیبی داشت و هر گاه او مدافع آخر می ایستاد، پنجعلی روی نیمکت بود و حاجیلو با بازوبند کاپیتانی دفاع چپ می شد و هر وقت مسگرساروی در منطقه چپ دفاعی بازی می کرد، حاجیلو روی نیمکت می نشست و پنجعلی به عنوان مدافع پوششی بازوبند را می بست. مسگر ساروی که بعدها با استعفای پنجعلی و حاجیلو، کاپیتان تیم ملی شد و البته روز اعزام تیم ملی به جام ملتهای آسیا دوحه 1998 او را از پای پلکان هواپیما پایین کشیدند! نهم مهر ماه در ترکیب اصلی به میدان رفت
بازی در بندر بوسان زیر بارش شدید باران برگزار شد، اتفاقات مهم بازی، گل اول کره جنوبی روی خطای هند پنالتی پنجعلی، اخراج بازیکن کره جنوبی و 10 نفره شدن میزبان، گل مساوی کریم باوی در دقیقه 84 و کشیده شدن بازی به وقت اضافه بود.
در وقت اضافه اتفاق خاصی رخ نداد، ایران که مرتضی یکه و حاجیلو را جای درخشان و شاهرخ بیانی به میدان فراخوانده بود، در ضربات پنالتی حاجیلو، قایقران، نامجومطلق، عبدالعلی چنگیز و ناصر محمدخانی پنالتی زنان ایران شدند، ناصر محمدخانی پنالتی را خراب کرد و کره جنوبی هر 5 پنالتی را گل کرد و بازی را برد.
ایران لیاقت رسیدن به فینال را داشت اما مثل میدان سنگاپور 1984، میدان بوسان هم حق فوتبال ایران را نداد، تیم ملی فوتبال ما آن روزها تیمی لایق بود، تیمی که به جز سجادی، پنجعلی، فنونی زاده، مسگر ساروی، حاجیلو، شاهین بیانی، شاهرخ بیانی، درخشان، عربشاهی، ابطحی، قایقران، نامجو مطلق، ناصر محمدخانی، یکه، باوی، چنگیز، پیوس، فتح آبادی، مجید رضایی، سیامک رحیم پور و... که در تیم ملی بودند، مردان بسیاری را پشت خط داشت، مردانی که بسیار آماده بودند و نهایت 30 ساله بودند اما لیاقت حضور در ترکیب ثابت تیم ملی را داشتند، نفراتی مثل بهروز سلطانی، حمید علیدوستی، ابراهیم قاسمپور، حسن نظری، مجتبی محرمی، رضا احدی، حسین فرکی، رضا نعلچگر، جعفر مختاری فر، محمدحسن انصاری فرد، محمود معمار و... که نشان از قدرت فوتبال ایران در سالهای میانی دهه شصت داشت اما وقتی 14 بازیکن تیم ملی از این تیم استعفا کردند از خیل بازیکنان آماده خارج از اردوی تیم ملی تنها مجتبی محرمی جوان به تیم ملی دعوت شد که تازه او هم در سال اول حضورش در تیم ملی ذخیره بود و مردانی عجیب در آن دوران( سال 65) به تیم ملی دعوت شدند که حضورشان عجیب بود، نفراتی مثل محمد علوی، نادر میراحمدیان، محمد ژاله مستقیم، صمد مرفاوی، جواد زرینچه، علیرضا اسدی، اصغر کامیاب، رضا تقوی و... که البته برخی از آنها بعدها ستاره تیم ملی فوتبال شدند.
