به قسمت بیست و سوم مجله تصویری ماشین باز خیلی خوش اومدین
*برچسب ماشین باز رو سرچ کنید*
*برای راحت تر خوندن شیوه بیان به صورت عامیانه و نه رسمی انتخاب شده*
قسمت های قبل
با به کار بردن کلمه جهنم سبز شاید ناخود اگاه یاد فیلم "the green inferno" ساخته "الی راث" بیفتیم که محصول سال 2013 هست اما اینجا ماشین بازه و خبری از فیلم و هالیوود نیست.
نیکی لائودا: هرکسی که می‌گوید نوربرگ‌رینگ را دوست دارد، بخاطر این است که در این پیست با سرعت بالا و کافی رانندگی نکرده است.
جکی استوارت: جهنم سبز
اینها تعاریف کاملی از این پیست باشکوه و تاریخی هستن.
مجموعه Nürburgring یکی از طولانی ترین و البته خطرناکترین پیست های جهان هستش که یادگار ارزشمندی از طرف کشور آلمان در جهت پیشرفت صنعت خودوسازی ازش یاد میشه.
در اعماق غرب آلمان و رشته‌ی کوه آیفل (Äifel) و درکنار شهر نِربورگ و قلعه‌ی سیاه ساخته شده از بازالت مجموعه پیست‌های مسابقه‌ای نوربرگ‌رینگ (Nürburgring) به‌معنی «مسیر یا پیست نربورگ» قرار داره. نوربرگ‌رینگ تو حالت کلی به چهار بخش تقسیم میشه:
مجموعه‌ی کامل گِزم‌اشترکه (Gesamtstrecke) با طول ۲۸/۲ کیلومتر و ۱۸۷ پیچ
بخش شمالی نوردشلایفه (Nordschleife) با طول ۲۲/۸ کیلومتر و ۱۶۰ پیچ
بخش جنوبی سودشلایفه (Südschleife) با طول ۷/۷ کیلومتر و ۲۷ پیچ
قسمت گرن‌پری فرمول یک
از سال ۲۰۰۳ تا امروز مجموعه‌ی کامل نوربرگ‌رینگ در ۱۴ طرح مختلف برای مسابقات موتوراسپرت استفاده شده اما مشهورترین و مهم‌ترین قسمت این پیست بخش شمالی یا نوردشلایفه هستش.
در گذشته های دور که مکانی با اسم "پیست" اصلا وجود خارجی نداشت و اکثرا راننده های مهارت و درگ هاشونو تو خیابون انجام میدادن اما خب انجام این حرکت ها در خیابان و مکان های مسکونی خیلی خطرناک بود.
حدودا 100 سال پیش بود که کشور آلمان میخاست خودشو به عنوان یه قدرت برتر در جهان معرفی بکنه و بعد از جنگ جهانی اول با وجود خسارت های بسیار زیادی که به این کشور وارد شده یود اما اونا بازم دنبا رویا پردازی بودن و میخاستن به هدف هاشون برسن و غرور آلمانی ها اجازه نمیداد که اونا از مسیرشون منحرف بشن.
حدودا بخام بگم سال 1907 بود که در یک مسابقه اتومبیل رانی که در حاشیه فرانکفورت برگزار میشد شرکت های آلمانی آدلر و اوپل و مرسدس قافیه رو به فیات باختن و این شکست بزرگی برای آلمانی ها بود.دلیل این شکست رو این شرکت ها نبود پیست مناسبی جهت تمرین بیشتر عنوان کردن در حالی که در کشور ایتالیا پیست های مونزا و تارگا فلوریو ساخته شده بودن.
*پیست مونزا*
با توجه به مشکلات اقتصادی کشور آلمان بعد از جنگ جهانی اول و بیکاری شدیدی که تو این کشور حاکم بود مقامات آلمانی دست به یک ابتکار جالبی زدن دکتر "اتو کرویتس" یکی از مقامات دولتی وقت آلمان و مدیر باشگاه های که پدر Nürburgring هم هست در این مورد میگه:"جایی در آلمان برای مسابقه دادن وجود نداره،و از این نرخ بیکاری مردم خسته شدن.ما طولانی ترین پیست مسابقه جهان رو میسازیم تا نرخ بیکاری رو کاهش بدیم. نتیجه این کار هم این خواهد شد اقتصاد آلمان یه تکانی خواهد خورد و ماهم فرصتی داریم تا مهندسی آلمانی را به رخ جهانیان بکشیم."
ساخت Nürburgring از 27 سپتامبر سال 1925 میلادی توسط گستاو آیکلر معمار ارشد و همراهی هانس وایدنبروک به همراه 25 هزار کارگر شروع شد و سرانجام دو سال بعد در سال 1927 با هزینه ای تقریبا 15 میلیون مارک ساخت اون به پایان رسید. این پیست با طولی معادل 17.6 مایل که که تو خودش 3 حلقه و 174 پیچ و تغییر ارتفاعی 300 متری داشته به بهره برداری رسید حلقه شمالی این پیست طولی معادل 22.8 کیلومتر که برترین پیست جهان شناخته میشد و حلقه جنوبی هم 7.72 کیلومتر طول داشت که برای مسابقات کوچیک در نظر گرفته شده بود و این دو حلقه به کمک حلقه سومی به نام "zielschleife" به هم متصل میشدن. یه نکته هم بگم که مردم عادی هم میتونستن با پرداخت هزینه در این پیست رانندگی کنن.
اولین بخشی که در سال 1926 به بهره برداری رسید بخش نورد ش شلایفه بود و بعدا بخش های جنوبی و شیب دارش تکمیل شدن. ذکر این نکته میتونه جالب باشه که این پیست در هنگام افتتاح خطرناکترین پیست جهان بود چون پیچ های تندی داشت و پستی و بلندی هاش خطرناک بودن و جاده گاهی خشک و گاهی خیس میشد.
| شروع ماجراجویی Nürburgring |
بالاخره در روز 18 ژوئن سال 1927 مسابقه آیفل با حضور 85 هزار تماشاگر در این پیست شروع شد و طی دو روز هم موتور سوارها و هم ماشین سوار ها در این پیست مسابقه دادن.
تونی اولمن با موتور "Velocette" ساخت بریتانیا در بخش موتور سواری و رودلف کارکسیولا با "مرسدس بنز کمپرسور مدل s" به اولین قهرمانان این پیست تاریخی مبدل شدند. بعد ها یکی از پیچ های Nürburgring به افتخار رودولف کارکسیولا به اسم ایشون نامگذاری شد.
تقریبا بعد از یک ماه اولین گرند پری هم در تاریخ 17 ژوئیه 1927 میلادی در این پیست برگزار شد که رانندگان مختلفی از کشورهای جهان برای شرکت در این مسابقات وارد آلمان شدند که در نهایت باز هم "مرسدس بنز مدل s"این بار با رانندگی اتو مرس قهرمان مسابقات شد.
در سال 1929 جدایی دو بخش شمالی و جنوبی پیست Nürburgring شروع شد و قرار بر این شد که مسابقات مربوط به موتور سیکلت ها در بخش جنوبی یا "Südschleife" و مسابقات مربوط به ماشین ها هم در "Nordschleife" برگزار بشه.
در دهه 30 پیست Nürburgring به عنوان یه پیست جذاب و استثنائی بین عموم مردم شناخته میشد و درست در همین زمان ها بود که سقوط و رکود اقتصادی شدیدی اروپا رو فراگرفت و بالاخره جنگ جهانی دوم هم در ادامه شروع شد.
مسابقات اصلا در سال های 1931 و 1933 برگزار نشد و در سال 1934 مسابقات دوباره شروع شد و تازه داشت جون میگرفت که اتفاقی که نباید میفتاد افتاد و جنگی بزرگ و تاریخی به وقوع پیوست.
در طول جنگ جهانی دوم فعالیت های این پیست کاملا متوقف شد و از امکانات رفاهی و تفریحاتی اون در جهت پشتیبانی و اسکان مردم و استفاده های بیمارستانی استفاده میشد و در سال های پایانی جنگ هم که خسارت زیادی به واسطه تانک های متفقین که داشتن پیش روی میکردن به وجود اومد و بخش جنوبی کلا تخریب شد .
| سبز شدن و احیای Nürburgring و خاموش شدن اون |
بعد از جنگ جهانی دوم فرایند بازسازی کشور آلمان با سرعت خوبی در حال انجام بود و بخش نورد شلایفه هم سریعا بازسازی شد .در سال 1947 بالاخره اولین مسابقه اتومبیل سواری بعد از جنگ جهانی دوم شروع شد.
بخش جنوبی هم به کمک تماشاگران و مردم آلمان ترمیم شد و مسئولان به هر کدوم از تماشاگران مواد غذایی به عنوان جایزه میدادن تا در این فرایند حضور داشته باشن. بالاخره در روز 17 اوت 1947 مسابقات موتور سواری آیفل آغاز شد.
به تدریج و در گذر زمان بخش های دیگه این پیست هم تکمیل و به بهره برداری رسید.
این پیست هر روز شلوغ تر میشد با برگزاری مسابقات فرمول یک در سال 1951 عملا به اوج خودش رسید.
مسابقات در طی زمان به بخش جدایی ناپذیر صنعت خودروسازی و تاریخ اون تبدیل شد و همه ساله به حساسیت اون اضافه میشد از طرفی شرکت های خودرو سازی هم برای قهرمان شدن سعی در سریع کردن ماشین هاشون داشتن.
"جکی استوارت"قهرمان سه دوره از مسابقات فرمول یک به درستی نام این پیست رو "جهنم سبز"گذاشت چرا که در حد فاصل بین سال های 1954 تا 1969 ،5 راننده جان خودشونو در این پیست از دست دادن که شاید بخاطر خطرناک بودن مسیر پیست بوده باشه.
در دهه 1960 میلادی پیست Nürburgring گنجایش این رو نداشت که سرعت و قدرت ماشین ها رو بتونه در خودش حل بکنه و اینطوری بگم که قدرت و سرعت ماشین های فرمول یک از این پیست بیشتر شد در سال 1971 رانندگان فرمول یک اعلام کردن که درصورت افزایش ایمنی به این پیست برمیگردن.
تلاش هایی جهت ایمن کردن این پیست انجام شد مثل ساخت مارپیچ در ابتدا و انتهای پیست یا ساخت پیت استاپ با رنگی متفاوت که از جاده متمایزش میکرد و نقاط پرشی و برآمده هم کمی نرم شدن اما هیچ کدوم فایده زیادی نداشت.
در سال های بعد فرمول یک به پیست Nürburgring برگشت و مسئولان هم کارایی در جهت افزایش ایمنی این پیست انجام دادن اما نمیشد پیست به این بزرگی رو به این راحتی ها ایمن کرد.
در سال 1976 نیکی لائودا اسطوره مسابقات خودروسازی و پیشتاز جدول وقت مسابقات در یک تصادف در پیست Nürburgring جراحت های زیادی بهش وارد شد و همه جهان رو در بهت و حیرت فرو برد و بالاخره "جهنم سبز" روی واقعی خودشو نشون همه داد. لائودا بخاطر بارندگی زیاد نتونست کنترل ماشین رو حفظ کنه و قبل از رسیدن به پیچ" Bergwerk" تصادف کرد به کمک راننده های دیگه نجات پیدا کرد اما بخاطر آتش سوزی ماشینش دچار سوختگی شدیدی شد.
به سبب این اتفاق بالاخره در سال 1976 فرمول یک و نوردشلایفه به پایان خط رسیدن.
بخاطر مشکلات و عدم امنیت لازم پیست Nürburgring در حال نابودی بود در اینجا آلمانی ها سعی کردن با استفاده از تکنولوژی خودشون مسیر مسابقه رو ایمن تر بکنن طبیعیه که به خاطر طولانی بودن مسیر اصلاح اون عملا غیر ممکنه اما
در دهه 80 میلادی اونها در بخش جنوبی پیست جدیدی رو ساختن که بشه از اونجا برای مسابقات استفاده کرد. این بخش به کمک طراحی های کامپیوتری و و کارشناس های مختلف طراحی و ساخته شد و طول اون هم بسیار کمتر از نورد شلایفه
بود. طول این پیست جدید که در سال 1984 میلادی تکمیل شد 4.5 کیلومتر بود که پهنای زیادی هم داشت در مقایسه با پیست اولیه اصلا قابل مقایسه هم نیست به لحاظ امنیت.
در اواخر دهه هشتاد با پیشرفت صنعت خودروسازی و نیاز به تست و ازمایش پیست Nürburgring مکانی برای تست ماشین ها تبدیل شده بود و این پیست هر سال به مدت 16 هفته در اختیار این شرکت ها قرار میکرفت تا محصولاتشونو تست بکنن. به تدریج با ورود کمپانی های آمریکایی و بریتانیایی رقابت در این عرصه افزایش یافت و رسیدن به عنوان سریع ترین ماشین Nürburgring تبدیل به یک مقام بسیار بالا شد و همه شرکت ها تلاش میکردن که این عنوان رو به دست بیارن.
در دهه90 میلادی هم بخاطر اینکه میزان تست ها خیلی بالا بود امیت پیست هم بالا رفت و با توجه به اینکه شرکت ها موفقیت ماشینشون رو در موفقیت تو پیست Nürburgring میدیدن رقابت هیجانی و به شدت جذاب بود و به عبارتی موفقیت در Nürburgring موفقیت در بازار رو هم تضمین میکرد و شکرت های بزرگ خودروسازی قدرتمند ترین ماشین هاشون رو در این پیست آزمایش میکردن.
شرکت ها برای تست ماشین هاشون به یه سری راننده ثایت هم نیاز داشتن و "سابین اشمیتز" یا ملکه ملکه رینگ یکی از اونها بود که بیش از 1250 هزار دور رو تونسته در Nürburgring ثبت کنه و اخیرا هم در برنامه "topgear" فعالیت داشت.
**سابین اشتمیتز**
بین سالهای 1995 تا 2006 مسابقات فرمول یک هم در Nürburgring ادامه یافت اما به دلیل هزینه های بالای این پیست زیاد توجیه اقتصادی نداشت و با توجه به تست محصولات توسط خودروسازان بزرگ برگزاری مسابقات فرمول یک زیاد جذاب نبود برا عموم مردم.
در قرن بیست و یک شهر بازی و ترن هوایی و مکان های تفریحی و خدماتی بزرگی هم در Nürburgring ساخته شد(پروژه 2009) با هدف گسترش توجه ها و مخاطبان به Nürburgring. با تزریق سرمایه های دولتی این مکان ها بیشتر شدن و رستوران و هتل های بزرگ و مکان های تفریحی بیشتری و حتی ترن هوایی هم ساخته شد و جایگاه تماشاگران هم مطابق اصول و استاندارد های روز دنیا طراحی شد و این مکان رو به قطب گردشگران علاقه مند به ماشین تبدیل کرد.
ساخت ترن هوایی که حدودا 12 میلیون یورو هزینه برداشت زیاد خوش یمن نبود و به دلیل مسائل فنی با اشکالاتی روبرو بود همین باعث فروپاشی پروژه 2009 شده بود.
برای جلوگیری از این شکست "ریکتر و لیندنر" مجموعه تفریحی Nürburgring که معروف به نورو دیزنی بود اجاره کردن اما اونها نتونستن موفقیتی به دست بیارن چون اکثر بازدید کننده ها با هدف دیدن ماشین ها و تست اونا به این مکان میرفتن و علاقه ای به لباس خریدن و ... نداشتن.
سرانجام در سال 2012 Nürburgring در اختیار دولت آلمان قرار گرفت و بعد ها ورشکسته شد چرا که اتحادیه اروپا مانع تزریق سرمایه به شرکت مالکت پیست یعنی Nürburgring GmbH شد.
بالاخره در سال 2014 Nürburgring به مزایده گذاشته شد و شرکت آلمانی Capricorn با 174میلیون یورو تونست پیست Nürburgring رو خریداری بکنه.البته بعد ها این شرکت نتونست هزینه لازم رو وارد مجموعه بکنه و شرکت داروسازی Pharmstandard با مدیریت تاجر روسی ویکتور خاریتونین بیشتر سهم باقی‌مانده از Nürburgring را خریداری کرد.
| Nürburgring و استفاده عمومی |
یکی از نکات مثبت این پیست اینه که مردم عادی هم میتونن ازش استفاده کنن برای این کار باید از سرویس "Touristenfahrten" استفاده کرد و حدودا 40 دلاری هم هزینش هست البته بسته فصل و روز ممکنه تغییر کنه.(یکی از آرزوهای بزرگ زندگی من).
| سریع ترین های Nürburgring |
10-لامبورگینی آونتادور SV
740 اسب بخار
time:6/59/73
9-پورشه 918 اسپایدر
875 اسب بخار
time:6/57/00
8-پورشه ۹۱۱ GT3 RS
513 اسب بخار
time:6/56/4
7-لامبورگینی هوراکان پرفورمنته
630 اسب بخار
time:6/52/1
6-رادیکال SR8 LM
460 اسب بخار
time:6:48:00
5-رادیکال SR8-RX
460 اسب بخار
time: 6:45:50
4-لامبورگینی آونتادور SVJ
760 اسب بخار
time:6/44/97
3-مرسدس بنز AMG-GT بلک سریز
1111 اسب بخار
time:6/43/62
2-مک لارن P-LM
727 اسب بخار/177 اسب بخار(الکتریکی)
time:6/43/20
1-پورشه 911-GTS2
700 اسب بخار
time:
6/38/84
***هر روز ممکنه این لیست دچار تغییراتی بشه
این لیست تا تاریخ 19 نوامبر 2020 تنظیم شده***
|
مکانیک شو:
گرم کردن ماشین در زمستان
|
خب با فرا رسیدن فصل زمستان لازم دونستم چنتا نکته در مورد نگهداری خودرو در این فصل سرد خدمتتون بگم که امیدوارم مفید باشه براتون:
1-اولا ضد یخ حتما داشته باشید و همیشه چک کنید میزان ضد یخ رو
2-بلافاصله بعد از استارت شروع به حرکت کنید با دور موتور پایین کم تر از 2000 دور اینطوری علاوه بر موتور سایر اجزای ماشین مثل مجموعه انتقال قدرت و کمک فنرها هم آروم آروم گرم میشن و به دمای مناسب خودشون میرسن
3-وقتی موتور ماشین سرده اصلا پدال گاز رو تا انتها فشار ندین و شتاب گیری نکنید
4-درجا کار کردن موتور باعث کاهش عمر موتور میشه و استهلاکش رو هم زیاد میکنه پس این تصور غلطیه که درجا کار کردن بهتر از حرکت کردن با دور موتور پایینه
5- به طور کلی روغن هایی که ویسکوزیته کمی دارن اصطلاحا بهشون میگن سبک برای فصول سرد مناسب ترن پس قبل اینکه موتور گرم نشده اصلا با موتور شوخی نکنید.
|
شما در مورد جهنم سبز چه نطری دارید؟
راهکار های مناسب برای محافظت از موتور در برابر سرما چیه؟
|
منابع:
خودروبانک
زومییت
f1 iran
اسب بخار
مجله پدال
