andiya a_m_hطرز فکری که من از ازدواج دارم اینه : شما یکی از بهترین دوستاتو فرض کن (البته اگه دوست با معرفت داری !)
به نظرم ازدواج یه چیزی مثله انتخاب دوست باید باشه یه دوست خوب و با معرفت و باوفا ! که کنارش هیچ حس بدی نداری ، باهم میرید اینور اونور به هم کمک میکنید که به آرزو ها و اهدافتون برسید تو روزای سختم پشت همید و همو حمایت میکنید و خیلی چیزای دیگه که توضیحش زیاده !!! من فک میکنم اینطور باید باشه ولی متاسفانه نیست ، خیلیا با حالت معامله میرن جلو و ازدواج میکنن فقط به فکر اینن که (من ) خوشبخت بشم ! البته هممون تقریبا اینطوری هستیم تا وقتی اینطوری هستیم ازدواج خوب نیست ولی اگه مثله اون بالایی باشه خیلی خوبه خیلی زندگی انگار یه مسیره که موقع ازدواج انتخاب میکنی با کی این مسیر و طی کنی اگه یه دوست باحال و پایه از خودگذشته و و و و باشه خیلی خوب میشه درر غیر اینصورت نه ! و اگه بتونی همچین آدمی پیدا کنی این دو تا گزینه ای که گفتی دیگه معنی نداره خود به خود یه تعادل ایجاد میشه! که نه مرد سالاری باشه نه زن سالاری ، هیچ کدومو من به شخصه نمیپسندم !