مطلب ارسالی کاربران

روزهایی که بدون پدرم سپری شد...

ᴀᴍɪʀʀᴇᴢᴀ 07/25/2022 - 17:05 مشاهده پروفایل

586 مشاهده / 8 دیدگاه 13 12

این مطلب توسط کاربران طرفداری ارسال شده است و دیدگاه طرفداری نیست. قوانین سایت کاربر محور / گزارش تخلف

مقاله ای نوستالژی که در حوالی سال 1388 در روزنامه ابرار ورزشی چاپ شد.

«امانوئل آدبایور» مهاجم آرسنال، در لندن روزهای دشواری پیش رو خواهد داشت اما آنقدر خوب ظاهر شد که بتوان از هم اکنون آینده درخشانی برای او ترسیم کرد. بازیکن بزرگ توپچی ها از توگو به انگلستان آمده تا توانایی های خود را ثابت کند.
● مارس ۲۰۰۶؛ هایبری، رختکن آرسنال
لیورپول مقابل ۲ گل آنری به زانو درآمد. در حالی که مرد فرانسوی رکورد گلزنی باشگاهش را شکست، درگیری آدبایور با مربی تیم ملی توگو به اوج رسیده بود. «اتو فیستر» سکاندار تیم آفریقایی، آن روز به جزیره پای گذاشت تا بازی ستاره جوان آرسنال را ببیند. او در راه پرس وجو درباره بازیکن تیمش به آنری رسید. مرد فرانسوی مهربانانه اظهار داشت آقای فیستر!

۴ بار آقای گل جزیره شده ام اما این جوان که امروز برای ششمین بار به عنوان فرد تعویضی وارد بازی شد، بهتر از من شوت زد. مطمئن باشید امانوئل روزی دنیای مربیگری را هم تکان خواهد داد.

آنری این را گفت و در ادامه قرمزهای پایتخت انگلستان را ترک کرد. آدبایور ماند و با وجود عملکرد ضعیف در ابتدای فصل جاری عصای دست ونگر نام گرفت. مردم می پرسیدند جایگزین تی تی (لقب آنری) در حد و اندازه بزرگان فوتبال اروپا خواهد بود؟ آنری ۱۷۴ بار دروازه رقبای لیگ برتری آرسنال را گشود و آدبایور طی ۲۴ بازی لیگ برتر ۱۲ گل زد. فیستر می گفت امانوئل یک گلزن مادرزاد نیست؟
عملکرد بچه متولد «کوداویاکوپه» (جایی نزدیک لومه، پایتخت توگو) با به ثمر رساندن ۶ گل در ۷ رقابت فصل جاری آقای گل آرسنال خطاب می شود. اولین هت تریک مهم وی در بازی ماه گذشته مقابل دربی کانتی، ونگر را از غم دوری آنری خلاص کرد. مرد فرانسوی به فلسفه بافی روی آورد؛ فروش ۱۶ میلیون یورویی آنری کاملاً درست بود! می گویند آدبایور و فابرگاس نماد تیمی هستند که میانگین سنی حدود ۲۴ سال دارند. سران تیم لندنی فصل گذشته در غیاب این جوانان چه فرصت های ویژه ای را از دست دادند و خود خبر نداشتند.

مهاجم آفریقایی درباره جدایی آنری نظرات جالبی دارد: «تی تی به تنهایی ۳۰ درصد گل های ما را به ثمر می رساند. اکنون به عنوان تهاجمی ترین باشگاه جزیره وظایف دشواری داریم.» ظاهراً غیبت آنری چندان هم به چشم نمی آید چون همتیمی های امانوئل شکست ناپذیر و مقتدر به راه خود ادامه می دهند. به گلزنان بازی اخیر آرسنال مقابل اسلاویا بنگرید؛ فابرگاس (۲ بار) هلب، بندتنر و والکات (۲ بار) همگی نماد توپچی های جوان هستند.
چشم انداز زوج آدبایور و والکات فوق العاده جالب است و اگر ون پرسی را هم به این جمع بیفزایید، دیگر نقطه ضعفی در پازل ونگر نخواهید یافت. آدبایور در این باره گفت: «والکات را می شناسم. او بسیار سریع می دود و می تواند پشت سر مهاجمان بهترین عملکرد را ارائه کند. تئو همیشه موجبات آسایش مرا فراهم می آورد.» آدبایور انسان پرحرفی نیست اما وقتی می خواهد از تیم ملی توگو صحبت کند، ناخودآگاه بر تعداد کلماتش افزوده می شود. او یک بار پس از پایان بازی مقدماتی جام ملت های آفریقا بین توگو و غنا گفت: «با بازیکنان رقیب آشنا هستم. در «آکرا» دوستان زیادی دارم و خوشحالم هنگام حضور در غنا مورد استقبال هواداران میزبان قرار گرفتم. توگو نتوانست راهی جام ملت های آفریقا شود. کاملاً آماده این رقابت ها بودم اما رؤیاهایم نقش بر آب شد. متأسفم.» او واقعاً پرحرف نیست؟

به بدیهیات اشاره نمی کند؟ حداقل فایده حذف توگو، از بین رفتن احتمال دوره ۶ هفته ای آدبایور از آرسنال به خاطر همراهی تیم ملی کشورش بود. هواداران باشگاه بزرگ انگلستان با او رؤیاهای بزرگی در سر می پرورانند. آنها باید از خداوند تشکر کنند زیرا می دانند بارسا بدون یایاتوره دچار مشکل می شود و چلسی و لیورپول در غیاب ۵ آفریقایی مؤثر خود روزهای دشواری در پیش دارند اما اردوی آرسنال از سیاهپوستان خالی نخواهد شد.
بهتر است کمی هم از شناسنامه مهاجم پرتوان صدرنشین لیگ برتر بگوییم. امانوئل روز ۲۶ فوریه ۱۹۸۴ متولد شد. ۶ فرزند پدر و مادر نیجریه ای، خیلی زود یتیم شدند. آدبایور درباره پدر فقیدش گفت: «وقتی پدرم درگذشت، مسئول خانواده نام گرفتم. اخلاق و رفتاری شبیه او دارم. زندگی بدون پدرم، مانند میدان جنگ شد.» آدبایور اکنون در «لومه» کنار خواهرش «لیابو» و مادرش «هاگیا» زندگی می کند. او قبل از انتقال به فرانسه ۲ سال تمام را دور از خانواده اش در «کوداویاکوپه» سپری کرد.
۴ سال زندگی موفقیت آمیز در شرق فرانسه با کامیابی همراه موناکو در جنوب سرزمین گل، جلوه ویژه ای یافت. پایه های توفیق امانوئل در یکی از ۳ مدرسه فوتبال توگو شکل گرفت؛ جایی که ۸۰ کودک در آرزوی روزهای خوش دنبال توپ می دویدند تا از شر مواد مخدر در امان بمانند. یادآوری خاطرات خوش آن دوران از غم غربت می کاست. آدبایور ادامه داد: «وقتی ۱۵ ساله شدم، سران موناکو خواستار جذب من شدند. یک پسر ۱۵ ساله در دیار غربت دچار مشکل می شود. نمی دانید چه زجری می کشیدم! مربی وقت تیم منطقه مونت کارلو با دلگرمی هایش باعث شد در فرانسه بمانم و شوری برای مبارزه بیابم.» امانوئل در آرسنال می درخشد و آرسنال با وجود او و سایر جوانان باشگاه به جنگ شیاطین و لک لک ها می رود.