پویا وایکینگاین رو چند سال پیش از یه کتاب خونده بودم. اسم زنه رو یادم نبود ولی حدس میزدم همین داستان باشه برا خودمم عجیب بود اون موقع که خوندمش. به نظرم یکی از بهترین و عالی ترین حاکمان دوران باستان ایران همین شاپور یکم بوده. به شدت کار درست بود در کشور داری. یک کتاب هم در مورد کشور داری نوشت که البته الان چند برگش باقی مونده و بقیش از بین رفته.البته شاید اون چند برگم دیگه نباشه