منچستريونايتد روز شنبه در يک بعد از ظهر عذاب آور مقابل برنتفورد ۴-۰ شکست خورد و روی دو گل اول، داويد دخئا مقصر اصلی بود تا در مورد توانايی او برای تطبيق با سبک بازی اريک تن هاخ ترديد هايی وجود داشته باشد.
عملکرد داويد دخئا روی گل اول فاجعه بود، يک اشتباه محض! امّا عملکردی که او روی گل دوم برنتفورد در اين شکست ۴-۰ داشت، مسئله است که بايد اريک تن هاخ، سرمربی منچستريونايتد را بيشتر نگران کند.
در صحنه ی گل دوم، با حضور مدافعان چپ و راست و مدافعان ميانی به عنوان گزينه های ارسال پاس برای دخئا، او سراسيمه توپ را به کريستين اريکسن پاس داد. پاس آهسته او به سمت هافبک دانمارکی توسط ماتياس ينسن پرس شد و ترديدهای بيشتری در مورد بازی با پای اين دروازه بان ۳۱ ساله ايجاد کرد.
او بعد از بازی به اسکای اسپورت گفت:
شايد بايد بهتر بازی خوانی ميیکردم و پاس بلندی ارسال می کردم. سعی کردم زمانی که نبايد توپ را به کريستين بدهم. البته، ما هميشه سعی می کنيم بازيسازی کنيم، هميشه سعی می کنيم توپ را در اختيار داشته باشيم. اما گاهی اوقات مانند امروز، روی يک نفر در کل زمين فشار بيشتری می گذارند. من بايد بهتر از اين ها بازی خوانی کنم.
مشکل دخئا اين است که او ۳۱ ساله است و در يک دهه گذشته تقريبا ۵۰۰ بازي براي منچستريونايتد انجام داده است. بازی او مدت هاست که تثبيت شده و بازی موفقی نيز بوده است، امّا اين موضوع هرگز تاکيدی بر کيفيت ارسال پاس او نخواهد داشت.
دقت پاس او را با دروازه بانان دو تيم برتر ليگ برتر مقايسه کنيد. دو گلر برزيلی يعنی ادرسون و آليسون به ترتيب ۸۵ درصد و ۸۴ درصد دقت پاس در ليگ برتر به ثبت رسانده اند.
دليلش اين نيست که داويد در تکميل پاس‌های ساده به‌طور چشمگيری ضعيف است. اين اختلاف را می توان تا حد زيادی با اين واقعيت توضيح داد که او در بسياری از سال های دوران حرفه‌ای اش حتی چنين پاس‌هايی را ارسال نکرده است.
از قضا، تن هاخ مقابل برنتفورد می خواست دخئا پس از کشاندن حريف به زمين خودی پاس های بلند ارسال کند.
سرمربی هلندی در صحبت های خود پس از بازی گفت:
ما می خواستيم آنها را به زمين خودمان بکشانيم و با پاس های بلند بازی کنيم. ما آنها را به سمت دروازه خودی کشانديم، فضا در زمين حريف باز بود و بايد آن گزينه را انتخاب می کرديم، اين کاری بود که در انجام آن ناتوان بوديم. بازيکنان از دستورات من پيروی کردند اما تصميمات بدی گرفتند.
درمورد دخئا بايد گفت که چه پاس کوتاه باشد و چه بلند، اين تصميم گيری برای او به اندازه نيازهای فنی نقشی که سرمربی به او داده، در اين فصل يک چالش برای او خواهد بود. نگرانی اصلی اين است که او به خوبی با اين سبک بازی سازگار نشود. دخئا قبلاً تشويق شده بود که بازی خود را تغيير دهد.
لوئيس فن خال، مربی قبلی هلندی شياطين سرخ، می خواست او هنگام مالکيت توپ راحت‌تر باشد. مربی دروازه بان او فرانس هوک روش های تمرينی در باشگاه را اصلاح کرد و دروازه بان ها را بسيار بيشتر از قبل با سبک بازی آن روز های يونايتد سازگار کرد.
هوک بر اين باور بود که برای دروازه بانان عادی است که حدود ۵۰ درصد از تمرينات خود را جدا از بازيکنان ديگر انجام دهند. او به دنبال تغيير آن بود و تمرينات جدای دروازه بانان را تا ۹۰ درصد افزايش داد.
در صحبت با هوک در اين مورد، او ادعا کرد که دخئا مقاومت کرده است. هوک در اين باره می گويد:
اگر در طول دوران حرفه ای خود عادت داريد کارها را به روشی خاص انجام دهيد و اين باعث شده است که دروازه بان منچستريونايتد شويد و من عادت های شما را تغيير دهم، در اين صورت تعجب خواهيد کرد که من چه کار می کنم و چرا اين کار را انجام مي دهم.
می توانم به شما بگويم که دروازه بان ها اين را دوست نداشتند. اين کاملاً با آنچه آنها عادت داشتند متفاوت بود. من بسيار سرسخت بودم زيرا برای من فقط يک چيز مهم بود، پيشرفت در بازی. مشکل اين بود که تمرينات انفرادی هميشه کيفيت آنها را بهبود نمی بخشيد، در واقع اين گاهی حتی آنها را ضعيف تر می کرد.
بازی با پای دخئا در طول زمان تکامل يافته است. در اولين فصل حضورش به عنوان بازيکن منچستريونايتد، او ۵۶ درصد از پاس های خود را به مقصد رساند. در زمان فان خال اين رقم به ۶۴ درصد افزايش يافت. تن هاخ می خواهد اين آمار بيشتر باشد و نشانه هايی از آن در دو بازي اخير ديده شده است. اما اشتباهاتی نيز وجود داشته و واکنش دخئا به آنها مهم خواهد بود.
در مقابل برايتون، دقت پاس داويد بيش از ۸۰ درصد بود، نزديک به سطح دروازه بانی مانند ادرسون، و او مقابل برنتفورد با سبکی مشابه شروع کرد. آن پاس به اريکسن در دقيقه ۱۸ چهارمين پاس کوتاه او در اين مسابقه بود. ميزان دقت پاس او دوباره به ۸۰ درصد افزايش يافته بود.
اما پس از آن پاس اشتباه، دخئا به همان دخئای هميشگی بازگشت. او تنها يک پاس کوتاه ديگر در ۴۰ دقيقه بعد ارسال کرد و ترجيح داد ضربه بلندی به توپ بزند و خطر را از روی دروازه دور کند. تنها يکی از پاس های بلند بعدی او به مقصد رسيد و ميزان دقت پاس هايش به ۵۶ درصد کاهش يافت.
تن هاخ گفت:
شما می توانيد يک برنامه داشته باشيد، اما ما برنامه خودمان را در سطل زباله انداختيم.
زماني که پپ گوارديولا هدايت منچسترسيتی را بر عهده گرفت، اولين تصميم مهم او تغيير دروازه بانش بود. او معتقد بود که جو هارت با سبک بازيسازی ای که مي خواست از تيمش ببيند مناسب نيست. اين يک حرکت بحث برانگيز بود و موفقيت آنی هم براي مربي اسپانيايی به ارمغان نياورد.
هوک مي‌گويد:
خواسته های ما در بازی، چيزي را که ما از يک دروازه بان می خواهيم تغيير می دهد.
آيا دروازه بان اسپانیایی منچستريونايتد می تواند اين خواسته ها را برآورده کند؟
دخئا معتقد است اين شروع کار است و آنها چيزهای زيادی برای يادگيری خواهند داشت.
