پرسپولیس در طول 90 دقیقه موقعیت خطرناکی روی دروازه فولاد ایجاد نکرد و تنها در وقت های تلف شده بود که عطش زیادی برای گلزنی نشان داد.
به گزارش طرفداری، پرسپولیس روز قبل بازی ضعیفی را مقابل فولاد به نمایش گذاشت. این که یک پنالتی واضح برای سرخ های تهرانی گرفته نشد و بازیکنان و نیمکت نشین های فولاد با هدایت جواد نکونام شرایط بسیار بدی را برای پرسپولیس ایجاد کردند مباحثی است که هم در رسانه طرفداری به آن پرداخته شده و بقیه رسانه ها به آن اشاره کرده اند. اما تحلیل فنی و مرور این بازی کاملا مشخص می کند تیم یحیی طرح و برنامه ویژه ای برای رسیدن به گل نداشت و با اصرار دوباره برای به میدان فرستادن علی نعمتی و تعویض دوباره او و به میدان فرستادن شیخ دیاباته روی ارسال هایی تکیه کرده بود که هرگز انجام نشدند.
بازیکنانی که باید با ارسال هایشان پرسپولیس را به گل می رساندند مشخص بودند. امید عالیشاه، مهدی ترابی و دانیال اسماعیلی فر مهم ترین عناصر گل محمدی برای فضاسازی، عبور از یار مستقیم حریف و ارسال های مناسب برای شیخ دیاباته و حتی مهدی عبدی بودند اما هیچ ارسال مناسبی در طول بازی از این نفرات و بقیه بازیکنان پرسپولیس دیده نشد.
ارسال های مهدی ترابی حتی به شیخ نمی رسید و دانیال اسماعیلی فر نیز روند رو به نزول خود را بعد از بازی با نساجی ادامه داد و آن قدر در فاز حمله و دفاع ضعف داشت که یحیی گل محمدی خلاف میل باطنی اش تصمیم به تعویض او گرفت. امید عالیشاه هم روز قبل یکی از ضعیف ترین بازی های خود را به نمایش گذاشت و با ارائه یک بازی سر در گم مشخص نبود چه هدفی را دنبال می کند تا در چنین شرایطی، با وجود حضور دیاباته و عبدی، بازیکنان اسم و رسم دار و پرآوازه پرسپولیس، سرخ پوشان حتی از ارسال یک سانتر استاندارد هم عاجز باشند.
تمام این مسائل دست به دست هم داد تا پرسپولیس با وجود تمام اتفاقات رخ داده در داخل و خارج زمین، خودش هم توانایی احقاق حق نداشته باشد. درنهایت بازی به سمت و سویی رفت که تمام موقعیت های خطرناک پرسپولیس در همان 7 دقیقه وقت تلف شده باشد که حاصل بازی احساسی پرسپولیسی ها بود نه طرح و برنامه های تاکتیکی.
اولین موقعیت خطرناک پرسپولیس در دقیقه 91 ساخته و پرداخته شد که سانتر از راست و ضربه سر شیخ دیاباته موقعیتی نصف و نیمه روی دروازه کریستوفر نت خلق کرد. سه دقیقه بعد، باز هم رفت و برگشت های زیاد، شیخ را در موقعیت گل قرار داد اما ضربه مهاجم مالیایی آن قدر آرام بود که نت به راحتی پرسپولیسی ها را ناکام گذاشت.
یک دقیقه بعد، ترابی در تنها ارسال موفقی که داشت مدافع پرسپولیس را در موقعیت گل قرار داد اما ضربه سر پورعلی گنجی درست جایی زده شد که نت حضور داشت. آخرین موقعیت خوب گلزنی پرسپولیس هم در دقیقه ششم وقت‌های تلف شده حاصل شد که شوت ناگهانی و روپای امیری از پشت هجده قدم با اختلاف ناچیزی بیرون رفت تا مشخص شود پرسپولیس برای گل زدن خیلی دیر استارت زده است.
به هر روی این شکست نشان داد پرسپولیس در بازی های این چنینی و پرفشار در داخل و خارج از زمین، از روند خود فاصله می گیرد و در روزی که بیشتر از همیشه باید برای بردن یک جنگ تمام عیار انرژی داشته باشد، نمی تواند حتی روی دروازه حریفانش موقعیت خلق کند.
