ای کعبــــــه ی من! گِرد تو گـــــــَردم به طوافی
هم ســـــعی و صفا خواهــم و هم زمزمِ صافی
.
در یونان خودم عشق حبــــــــسِ ابـــدم کرد..
چشمــــــــــانِ تو بردم به چنیـــــن کار خلافی !
.
یک قافیـــــــــه از خاصیتِ لعــــــــــلِ لبت را....
فکرِ همــــــــــه انداختــــــــه در فلسفـــــه بافی
.
از سوزِ زمستــــــــــان، نفســـــــــم یخ زده اما...
آغوش تو ای کاش دهـــــــــد هُـــــــــرم لحافی
.
تب دار و مریضــــــــم به بلا نیــــــــــــز دچارم
باید تو طبیبــــــــــم شوی و دکتـــــــــــرِ شافی
.
این بویِ ختن چیست که از موی تو برخاست؟
آهوی غـــــــزالم! غـــــــــــزلم ساختـــــــه نافی!!
.
