«به نظر می‌رسید که آن تابستان برای همیشه طول بکشد»، شاید تنها جمله‌ای باشه که به نظر تا حدودی قابل ربط است. برای من این در سال 2002 بود. به طور خاص، خرداد و تیر ۱۳۸۱، به عنوان یک بچه ۱۶ ساله با چشمان درشت که این جام زیبا را زندگی کرد و نفس کشید، چهار هفته به بهترین شکل ممکن مانند چهار سال بود.
بیش از هر زمان دیگه ای خواستار بازگشت به اهداف، درام و جنجال ۲۱ سال پیش هستم: لحظاتی که بیش از هر رویداد فوتبالی دیگری تا به امروز من رو مجذوب خود می کند.
به طور عینی، سال 2002 یک سال برجسته در تاریخ جام جهانی فوتبال بود. این اولین تورنمنت هزاره جدید بود. این اولین جامی بود که خاک آسیا را زیبا کرد. اولین کشورهایی که دارای مسئولیت مشترک میزبانی هستند. اولین جایی که اجازه تیم های 23 نفره را داد. و برای کشورهای چین، اکوادور، سنگال و اسلوونی، اولین باری بود که زندگی در جام جهانی رو تجربه کردند.
جام جهانی 2002 برای من بهشتی بود: محل پرورش یک آدم ضعیف که گمان می‌کنم هرگز با درام قابل مقایسه نخواهد بود.
و اغلب داستانی غریبتر از این واقعیت وجود نداشت.
🧵این هم خاطرات جام جهانی 20۰۲
1. آدیداس فورنووا
2. مدل موی رونالدو
۳. کره جنوبی به نیمه نهایی
۴. آدیداس پرداتور مانیا
5. آن داور در بازی ایتالیا و کره جنوبی
۶. طلسم های عجیب - نیک، کاز و آتو
7. رستگاری آرژانتین بکهام
۸. آرم جام جهانی فیفا
9. شوت رونالدینیو به سیمن
10. آلمان با پیروزی 8-0 مقابل عربستان سعودی
11. روی کین از تیم ایرلند به خانه فرستاده شد.
12. سنگال قهرمان جهان را شکست داد.
