تایاماسی اورکیداچند نسل از بانوان ایرانی تو حسرت رفتن به ورزشگاه عمر و جوونی شون رفت. (هر چند که واقعا این فوتبال شخمی داخلی دیدن ندارن) خاطرم هست زمان کارشناسی یکی از همکلاسی های دخترمون دیوانه وار عاشق استقلال یود. همیشه میگفت بزرگترین آرزوی زندگیم دیدن دربی تو ورزشگاه هست. متاسفانه سال آخر کارشناسی تو دریا غرق شد و اون رویا و حسرت واسه همیشه زیر خروارها خاک دفن شد. لامصب مرد و زن تو این خراب شده، از بدو تولد میبایست سر پیش پا افتاده ترین و ساده ترین و بدیهی ترین حقوق زندگی مون بجنگیم و شکنجه بشیم و کشته بدیم...