سلام به همگی
ای مقاله در حین جستجوهام برا تاریخ لیگ قهرمانان پیدا کردم که تاریخش واسه 6 سال پیشه ، فوتبال دوستان با خوندنش به خاطرات شیرین گذشته برمیگردن ، منبع خبری نداشت منم منبع نزدم
بخونید و لذت ببرید
19 فروردین سال 1388
چهارشنبه شب بارسلونا و بایرن مونیخ در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا به مصاف هم می روند.
سایت گل نگاهی به بازی یک دهه قبل این دو تیم داشته و تلاش کرده به این سوال پاسخ دهد که آیا این دو تیم، بهتر شده اند یا خیر؟
لیگ قهرمانان در فصل 99-1998 به عنوان آخرین فصلی که در آن رقابت ها واقعا بین تیم های قهرمان برگزار می شد، در اذهان باقی مانده است. درفصل بعد از آن، رقابت ها به جای شش گروه، در هشت گروه برگزار شد واز لیگ های معتبرتر ایتالیا، اسپانیا و آلمان به جای دو تیم، چهار تیم پای به رقابت ها گذاشتند و این رویه عجیب و غریب تا امروز نیز تقریبا بدون تغییر باقی مانده است.
این تغییرات به ظاهر مثبت بی تردید تنها به دلیل طمع و پول بیشتر انجام گرفت، چه اینکه فصل 99-98 یکی از بهترین فصول در تاریخ لیگ قهرمانان بود. یکی از به یادماندنی ترین بازیهای این رقابت ها، بدون شک فینال بازی ها بود جایی که بایرن تا آخرین دقایق فاتح جام تلقی می شد تا اینکه شیاطین سرخ درآخرین دقایق بازی و در اوقات تلف شده روی دو ضربه کرنر توسط تدی شرینگهام و اوله گونار سولسشر به گل رسیدند تا باواریایی ها را از رسیدن به جام قهرمانی محروم کنند. پیش این، در مرحله گروهی بایرن و منچستر دو بار به تساوی رسیده بودند، در گروهی که به دلیل حضور غول اسپانیایی، بارسلونا، گروه مرگ نام گرفته بود.
همچنین آبی اناری ها با شیاطین سرخ نیز به دو تساوی 3-3 رسیده بودند بنابراین دو بازی بایرن و بارسلونا تیم صعود کننده از این گروه- به همراه منچستر یونایتد- را مشخص می کرد. در آن زمان، هدایت بارسلونا را لوئیز فن گال هلندی به عهده داشت، مردی که نام خود را با قهرمانی تیم جوان آژاکس در سال 1995 برسر زبان ها انداخت. فن گال بازی های بسیار هجومی ای به نمایش می گذاشت و دو بار پیاپی لالیگا را فتح کرده بود. یک سال پیش از آن، بارسلونا با 78 گل زده جام قهرمانی لالیگا را به دست آورد در حالی که آنها با 56 گل خورده عنوان چهارمین خط دفاعی ضعیف لیگ را به دست آوردند. مربی بایرن، اتمار هیتسفیلد سوئیسی بود که در سال 1997 بورسیا دورتموند را فاتح لیگ قهرمان کرده بود و چند سال بعد به تنها سرمربی تبدیل شد که با دو تیم مختلف لیگ قهرمانان را فتح کرده است.
برخلاف بارسلونا، بایرن افکار دفاعی بیشتری داشت و تاکتیکی تر و موثرتر بازی می کرد. رهبری تیم را در داخل زمین لوتار ماتئوس 38 ساله به عهده داشت که در آخرین نقطه خط دفاعی بازی می کرد. در آن سال، بایرن درهردو بازی رفت و برگشت به پیروزی رسید. در مونیخ، اشتفان افنبرگ تنها گل میزبان را به ثمر رساند و در نوکمپ، الکساندر زیکلر و حسن صالح حمیدزیچ تنها گل بارسلونا را که سانی اندرسون از روی نقطه پنالتی به ثبت رسیده بود، پاسخ دادند تا بایرن یک بار دیگر به پیروزی برسد.
با این نتایج بایرن با 11 امتیاز در صدر گروه قرار گرفت، منچستر 10 امتیازی دوم شد و بارسلونا با تنها دو برد در جای سوم قرار گرفت و حذف شد. بارسلونا امیدوار است که چهارشنبه شب انتقام آن شکست ها را بگیرد و خیلی ها آنها را از هم اکنون تیم برتر میدان می دانند.
مقایسه این دو تیم با تیم های سال 1999 نکات جالبی را آشکار خواهد ساخت:
بارسلونا1999- بارسلونا 2009
رود هسپ- ویکتور والدس
هر دو دروازه بان اشتباهات زیادی مرتکب می شوند اما والدس از اعتماد به نفس و مقبولیت بیشتری برخوردار است. حضور در بارسا فراتر از توانایی های هسپ بود.(0-1)
مایکل رایزیگر- دنی آلوس
هر دو در هجوم فوق العاده اما در کارهای دفاعی متزلزل بودند. آلوس برنده این تقابل است زیرا در سمت راست واقعا غیر قابل مهار است.(0-2)
اگبنگا اوکونووو- کارلس پویول
اولی جوان بود و در کارهای دفاعی سردرگم و لازم بود یکی دو سال دیگر در بارسا بازی می کرد تا تجربه لازم را به دست می آورد و دومی باتجربه، نماد باشگاه و رهبر تیم در داخل میدان. برنده این تقابل مشخص است!(0-3)
آبلاردو- رافائل مارکز
مصدومیت توانایی های هردو را کاهش داد اما آبلاردو برای بارسای 99 بازیکن مهمتری بود تا مارکز برای بارسای فعلی.(1-3)
سرخی – اریک آبیدال
شاید سال 1999 جز بهترین سال های بازی سرخی بارخوان نبود اما همچنان در کارهای هجومی فوق العاده بود و در کارهای دفاعی نیز از آبیدال بسیار قابل اعتماد تر نشان می داد.(2-3)
ژاوی-ژاوی
خب، شاید مقایسه یک بازیکن با خودش کمی احمقانه به نظر برسد اما در سال 99 ژاوی یک بازیکن جوان با پتانسیل بالا بود که جای پپ گواردیولای مصدوم را گرفته بود(که در حال حاضر مربی اوست) اما در حال حاضر او یکی از بهترین هافبک های مرکزی دنیاست.(2-4)
فیلیپ کوکو- یحیی توره
هردو هلفبک دفاعی های خوبی هستند اما کوکو کمی از ستاره ساحل عاجی توانایی هدایت و قدرت ذهنی بیشتری داشت.(3-4)
لوئیس انریکه- آندرس اینیستا
شاید شهرت او به این خاطرباشد که بینی اش توسط مائوروتاسوتی شکسته شد، اما احتمالا خیلی ها فراموش کرده اند که او چه بازیکن خوبی بوده است. بازیکنی که قادر بود تقریبا در هر پستی بازی کند. با این وجود بازیکن فعلی بارسلونا گویی از سیاره دیگری است. تو یک جادوگر است.(3-5)
لوئیس فیگو- لیونل مسی
این یکی از سخت ترین مقایسه هاست. فیگو بهترین هافبک راست دنیا در زمان خود بود در حالی که مسی بهترین بازیکن فعلی دنیاست. (3-6)
سانی اندرسون- ساموئل اتوئو
علی رغم دو قهرمانی در لالیگا به همراه بارسا، اندرسون هرگز به یک ستاره تبدیل نشد اما از سوی دیگر، اتوئو در پنج سال اخیریک ماشین گلزنی برای بارسا بوده است.(3-7)
ریوالدو- تیری آنری
ریوالدو در سال 99 در اوج دوران آمادگی قرار داشت، مرد سال فوتبال اسپانیا، اروپا و جهان شد وگل های خارق لعاده زیادی به ثمر رساند. آنری در این فصل خود را بازیافته است اما ریوالدو بازی های چشم نواز تری ارائه می داد.(4-7)
نتیجه نهایی: بارسلونای 1999 4-7 بارسلونای 2009
بایرن مونیخ1999- بایرن مونیخ2009
الیورکان- میشائیل رنسینگ
رنسینگ هنوز جوان است اما شواهدی زیادی وجود ندارد که نشان دهد او به جایگاه کان خواهد رسید.(1-0)
مارکوس بابل- ماسیمو اودو
بابل یک مدافع مستحکم و قابل اعتماد بود که از قدرت بازی خوانی خوبی برخوردار بود. اودو در کارهای هجومی مشارکت بیشتری دارد و سانتر های خوبی نیز انجام می دهد اما کمی متزلزل است. او در 33 سالگی روزهای اوجش را پشت سر گذاشته است.(2-0)
ساموئل کوفور- مارتین دمیکلیس
آیا کسی کوفور را در حال کوبیدن مشت به زمین بعد از شکست در بازی فینال از یاد خواهد برد؟ این بازیکن غنایی یک مهره درخشان برای تیمش بود، جنگجو و سریع. دمیکلیس روزهای بد زیادی در بایرن داشته است.(3-0)
توماس لینکه- لوسیو لینکه
مدافع سخت کوشی بود اما کلاس و قدرت تهاجمی لوسیو را نداشت. هر دو در بازی هوایی عالی بودند اما لوسیو برنده این تقابل است.(3-1)
بیزنته لیزاروزو- فیلیپ لام
لام در حال حاضر یکی از بهترین دفاع چپ های دنیاست اما لیزاروزو، نقش زیادی در قهرمانی فرانسه در جام جهانی در تابستان پیش از آن داشت. با 97 بازی ملی، لیزاروزو یکی از بهترین های بایرن و تیم ملی فرانسه است..(4-1)
لوتار ماتئوس- مارک فن بومل
خیلی ها اعتقاد داشتند که ماتئوس در 38 سالگی یک بازیکن تمام شده است اما او در فینال فوق العاده بود و یکی از بزرگترین اشتباهات دوران مربیگری هیسفیلد خارج کردن او از زمین پیش از سوت پایان بازی بود.. علاوه بر این، فن بومل نیز بازیکن دو- سه فصل پیش نیست.(5-1)
ینس یرمیس- زی روبرتو
یرمیس یکی از سرسخت ترین هافبک دفاعی های تاریخ آلمان است، بازیکن که به اندازه ای که استحقاقش را داشت، قدر ندید. زی روبرتو نیز در 34 سالگی همچنان پاهایش جادویشان را از دست نداده است.این تقابل برنده ندارد(6-2)
اشتفان افنبرگ- باستین شواین اشتایگر
افنبرگ بازیکنی بود که تمایلی به قرار گرفتن در مقابل او نداشتید. یک ماشین کامل و یک برنده ذاتی، کسی که به هر وسیله ممکن می خواست به پیروزی برسد. شواین اشتایگر یک بازیکن دونده و جنگنده است که خصوصیات متفاوتی با افنبرگ دارد اما افنبرگ در مجموع بازیکن موثرتری بود.(7-2)
ماریو باسلر- فرانک ریبری
باسلر یکی از بازیکنانی بود که به اندازه کافی مورد توجه قرار نگرفت بازیکنی که می توانست به افتخارات بیشتری دست یابد.او تک گل بایرن را در فینال سال 99 به ثمر رساند. ریبری در حال حاضر بدون شک یکی از سه بازیکن برتر دنیاست. بازیکنی که رهبربایرن و تیم ملی فرانسه است.(7-3)
کارستن یانکر- لوکا تونی
هر دو مهاجم در بازی هوایی غیر قابل مهار هستند اما یانکر در مقابل دروازه به اندازه تونی خطرناک نبود.(7-4)
جیووانی البر- میروسلاو کلوزه
البر بهترین گلزن تاریخ تیم باواریایی است. او بین سالهای 2003-1997 در 169 بازی 92 گل برای بایرن به ثمر رساند. در سال 99 او در اوج دوران آمادگی قرار داشت. کلوزه نیزیکی از ماشین های گلزنی دریک دهه اخیر بوده است. علی رغم 20 گلی که این فصل به ثمر رساند، به اندازه فصول قبل زهردار نیست.(8-4)
نتیجه نهایی:بایرن مونیخ 1999 8-4 بایرن مونیخ 2009
با این مقایسه می توان به این نتیجه رسید که بارسلونا فعلی از تیم 10 سال پیش تیم بسیار قوی تری است اما شرایط در بایرن کاملا متفاوت است. با این شرایط، شاید بارسلونا انتقام آن شکست ها بگیرد.
