طرفداری | بازی بزرگ هفته بدون شک دیدار تیم های پرسپولیس و تراکتور بود. با توجه به اینکه در سمت مقابل ستاره‌های سابق پرسپولیس در ترکیب تراکتور حضور داشتند، این بازی از حساسیت و اهمیت ویژه‌ای برخوردار بود.
از نکات و سوژه های بی شمار این بازی می توان به خروج علیپور از ترکیب فیکس ابتدای بازی و بازگشت گولسیانی هم اشاره داشت. ضمن اینکه از حساسیت های مهمترین بازی هفته دوم می توان به پر شدن پرشور استادیوم یادگار امام تبریز حتی چند ساعت قبل از شروع مسابقه هم اشاره داشت.
به سراغ تحلیل مسابقه برویم؛
آلکسیس گندوز، حسین کنعانی، گئورگی گولسیانی، ایوب العملود، وحید امیری، مسعود ریگی، سینا اسدبیگی، اوستون ارونوف، فرشاد احمدزاده، سروش رفیعی و عیسی آل کثیر
سرمربی: خوان کارلوس گاریدو
پرسپولیس
متفاوت با بازی قبل گاریدو تیمش را با حضور ثابت اورونوف به جای علیپور با آرایش 1-3-2-4 به زمین فرستاد تا بتواند راحت تر درگیری را در میانه میدان قرار دهد و هافبک های طراح تراکتور را از کار بیاندازد و تا حد ممکن تراکتور در نیمه زمین خودی بماند تا ضد حمله از سمت جناحین کمتر شکل بگیرد.
توپ با دوندگی زیاد آل کثیر و اورونوف و احمدزاده بیشتر در زمین تراکتور در جریان بود تا با کوچکترین اشتباهی از سوی رقیب بتوانند روی دروازه تراکتور خطرآفرین شوند.
گاریدو بنظر می رسید برای نیمه اول حفظ عمق دفاع را مدنظر داشت یعنی در همان 10 دقیقه اول مشهود بود که خلاف بازی قبل که 2-2-2-4 شروع کرد، این بار از همان ابتدا با توپهای پشت مدافعان قصد داشت دفاع تراکتور را روی ریباندها به اشتباه بیندازد.
با اینکه نیمه اول تراکتور خطرناک تر ظاهر شد و حتی در دو صحنه گندوز دروازه را نجات داد ولی شاید اینکه پرسپولیس به سیستم 2-4-4 عادت کرده بود هم یکی از دلایل حملات تراکتور و عدم توانایی کنترل بازی در اکثر مواقع نیمه اول باشد و عادت به سیستم این مربی جدید برای پرسپولیس زمان برتر باشد. همچنین روی پاس های تک ضرب بین ترابی و حسین زاده در مقاطعی موقعیت شوتزنی برای آنها ایجاد شد که خطرناک بود.
در نیمه دوم اما بازی کاملا متفاوتی را مشاهده کردیم که همه چیز داشت؛ از سوژه روی نیمکت گرفته تا درون بازی رقابت های تن به تن بین بازیکنان و موقعیتهای فراوان که بیشتر آن ها برای تراکتور بود. اما چیزی که باعث شد پرسپولیس با اختلاف حداقل 2 گل بازنده این بازی نباشد و با یک مساوی و 1 امتیاز از جهنم تبریز با حضور پرشورها خارج شود، عملکرد خوب گندوز دروازه بان جدید این تیم بود که 2 موقعیت 100% گل را از حریف گرفت.
سروش رفیعی و مسعود ریگی در بازی در نبردهای تک به تک آمار مناسبی از برتری در نبردها نداشتند و نمی توان بابت ایت موضوع از آنها خورده گرفت بلکه میتوان به کیفیت سطح 2 طراح میانه میدان تراکتور یعنی ایگور پوستونسکی و آلوز اشاره کرد.
از عملکرد گندوز بگذریم نباید پرسپولیسیها عملکرد درخشان و موثر سعید صادقی را نادیده بگیرند. کسی که در این 2 بازی روی تک امتیاز های پرسپولیس موثر بوده و در این بازی هم روی ارسال دقیق کرنرش زمینه ساز تک گل این تیم بود که در 2 بازی یک گل و یک پاس گل را ثبت کرده است.
علیرضا بیرانوند، شجاع خلیل‌زاده، عارف آقاسی، دانیال اسماعیلی‌فر، محمد نادری، ایگور پوستونسکی، ریکاردو آلوز، مهدی هاشم‌نژاد، مهدی ترابی، امیرحسین حسین‌زاده و تومیسلاو اشترکال
سرمربی: دراگان اسکوچیچ
تراکتور
اسکوچیچ در نیمه اول تیم را با چینش 2-4-4 لوزی وارد زمین کرد. دلیل این انتخاب استفاده کامل ترابی در طراحی حملات بود و اگر واکنش دروازه بان نبود، حداقل شاید یکی از 2 ضربه خطرناک ترابی گل می شد. 2 گزینه اصلی میانه میدان یعنی ایگور و آلوز تمام تمرکز رفیعی، ریگی و اسد بیگی را درگیر مهار خود کرده بودند که این به حسین زاده و مخصوصا ترابی سرعتی و تکنیکی آزادی عمل بیشتری می داد.
در نیمه دوم اما شکل 2-4-4 تراکتور تغییر کرد و به صورت کلاسیک درآمد. این بار ترابی نزدیک تر به مهاجمان شد و آلوز طراحی حملات را بر عهده گرفت تاحسین زاده و ترابی عامل فشار مضاعف در یارگیری دفاعی حریف شوند که این فاصله بین دفاع و هافبک پرسپولیس را زیادتر می کرد. به همین دلیل هافبک ها هم مجبور بودند به عقب بیایند تا بتوانند راحت تر توپ بگیرند.
این اتفاق عامل تنها شدن یک طراح برای مهاجمین پرسپولیس بود که تا قبل از حضور سعید صادقی در میدان همگی بی فروغ بودند. این فشار انقدر در زمین پرسپولیس ایجاد شد تا با یک خطا و ارسال دقیق و بی نقص آلوز، خلیل زاده دروازه را باز کند. اما اشتباهی در کنترل بازی توسط تراکتور انجام شد که پس از اخراج رفیعی آنها عقب نشینی کردند برای حفظ نتیجه که این اشتباه دست گاریدو را باز گذاشت و او تا متوجه این موضوع شد صادقی را وارد زمین کرد. این نکته پنهان نماند که در فوتبال ما آنقدر هنوز تیمی توان ندارد که بتواند 5 دقیقه توپ را در میان نفرات خود بچرخاند، حتی اگر بازیکنان همه ستاره باشند، پس از 1 الی 2 دقیقه نهایت توپ بلند ارسال می شود و توپ لو خواهد رفت، حتی بهترین تیم های لیگ هم همینطور هستند.
به هرحال بازی مهم هفته نیمه دوم به مراتب جذاب تری داشت. در پرسپولیس کاملا عملکرد گندوز و صادقی به چشم آمد و العملود هم درست است که گلزنی کرد اما انقد ارسال دقیق بود و 3 مدافع تراکتور بازیکن را رها کرده بودند که او بدون نیاز به حتی یک پرش ساده راحتترین ضربه را زد، مثل کاری که خلیل زاده کرد، با این تفاوت که به دلیل فاصله و ارتفاع توپ او نیاز به یک پرش داشت.
حضور var در آرامش بازی و داور کاملا در همین 2 هفته مشهود است؛ کاملا موثر در کوچکترین تصمیمات. بازیکنان کاملا متوجه اند که زیر ذره بین هستند و تماشاگران هم تنش و درگیری شان به حداقل رسیده، کاری که باید مثل بازسازی استادیوم ها و امکانات ورزشی خیلی سالها پیش انجام می شد تا کیفیت داوری و برگزاری بازی ها ارتقا یابد و از کلی اتفاق و حادثه جلوگیری و پیشگیری شکل بگیرد.
ممنون از نگاه شما
