طرفداری | با اعلام لالیگا، سقف دستمزد بارسلونا بیش از دو برابر افزایش یافت و از 204 میلیون یورو به 426 میلیون یورو رسید. با این حال بارسا همچنان باید فکری به حال قرارداد دنی اولمو کند تا بتواند در نیم فصل دوم هم از این ملی پوش اسپانیایی استفاده کند.
چند روز قبل، لالیگا سقف دستمزد باشگاههای سطح اول و دوم اسپانیا را اعلام کرد. رئال مادرید با 755 میلیون یورو، با اختلاف زیادی از بارسلونا جلوتر و صدرنشین است. اتلتیکو مادرید با 311 میلیون یورو سوم است و رئال سوسیداد با 160 میلیون یورو رتبه چهارم را در اختیار دارد. با این حال باشگاههایی مانند سویا و اسپانیول به دلیل مشکلات شدید مالی، به ترتیب 2.5 و 8.8 میلیون یورو سقف دستمز دارند.
طی سالهای اخیر، بیشتر اخباری که در مورد سقف دستمزدها شنیدیم، به بارسلونا مربوط است. در این مطلب قصد داریم شما را به شکل کامل با این قانون مهم لالیگا آشنا کنیم؛ این که سقف دستمزدها چگونه محاسبه میشود، مشکل دنی اولمو چیست و بارسا چگونه میتواند با این وضعیت مالی، به خرج کردن ادامه دهد.
چرا لالیگا سقف دستمزد دارد؟
وقتی خاویر تباس در سال 2013 به عنوان رئیس لالیگا انتخاب شد، باشگاههای سطوح اول و دوم فوتبال اسپانیا در مجموع 2 میلیارد یورو بدهی داشتند. بیش از نیمی از این بدهی باید به دولت اسپانیا پرداخت میشد و آنها مبالغ قابل توجهی نیز به بازیکنان فعلی و سابق، مربیان و کارکنان بدهکار بودند. تباس سال 2023 در این خصوص گفت:
کاری که بیشتر از همه به انجام آن افتخار میکنم، این است که توانستم فوتبال اسپانیا را پایدار کنم. باشگاهها و بازیکنان قبلا مالیات پرداخت نمیکردند. لالیگا حالا از لحاظ مالی، پایدار است. باشگاهها حالا اندازه درآمد خودشان به بازیکنان دستمزد میدهند.
سیستم سقف دستمزد لالیگا چگونه کار میکند؟
بخش کنترل اقتصادی لالیگا برای هر باشگاه در هر فصل، یک محدودیت هزینه برای کل تیم تعیین میکند. این سقف معمولاً دو بار در سال اعلام میشوند: یک بار در اوایل سپتامبر پس از بسته شدن پنجره نقل و انتقالات تابستان و بار دیگر در اوایل فوریه پس از پنجره زمستانی.
تمام باشگاههای لالیگا و سگوندا دیویژن، در طول سال باید مستنداتی را به لالیگا ارائه دهند که درآمدهای گذشته و درآمد پیشبینیشده خود را برای آینده نشان دهد.
عوامل در نظر گرفته شده شامل درآمدها و هزینههای پیشبینیشده برای فصل آینده، سودها و زیانهای سالهای گذشته، هزینههای سربار، قراردادها غیر بازیکنان، پساندازهای فعلی، بازپرداخت بدهیهای موجود، سرمایهگذاریها و منابع تأمین مالی خارجی است.
محدودیت هزینه تیم، مجموع مبلغی است که یک باشگاه میتواند برای بازیکنان تیم اصلی خود، سرمربی، مربی دستیار و فیزیوتراپ اصلی، تیمهای ذخیره و آکادمی خرج کند.
سقف دستمزد چگونه روی نقل و انتقالات تاثیر میگذارد؟
باشگاهها میتوانند نحوه تقسیم این پول بین هزینه خرید بازیکن یا دستمزدها را انتخاب کنند، مشروط بر اینکه از حد مجاز کلی تجاوز نکنند. هزینههای انتقال معمولا در طول مدت قرارداد یک بازیکن ورودی، تقسیم یا «مستهلک» میشوند. بنابراین مبلغی که برای بازیکنان ورودی قبلی در نظر گرفته شده، در این میان محاسبه میشود.
هر زمان که یک باشگاه به دنبال ثبت قرارداد یک بازیکن جدید باشد، لالیگا با استفاده از نرمافزار مخصوصی به نام «La Liga Manager» شروع به بررسی اسناد میکند، از جمله رقم توافق شده برای انتقال با باشگاه فروشنده و قرارداد جدید بازیکن. تنها زمانی که آنها از وجود فضای کافی در بودجه باشگاه برای پوشش هزینه انتقال و حقوق اطمینان حاصل کنند، قرارداد آن بازیکن ثبت میشود.
باشگاههایی که از حد مجاز حقوق خود تجاوز کردهاند، هنگام فروش بازیکنهم تحت تاثیر قرار میگیرند، زیرا اکثر پول بهدستآمده باید صرف پرداخت بدهیهای قبلی شود.
وضعیت سقف دستمزد بارسلونا چگونه بوده است؟
بارسلونا مدتی است که با این قانون به مشکل خورده و حواشی زیادی پیرامون آن ایجاد کرده است. درست قبل از شروع پاندمی کرونا و در فصل 20-2019، سقف دستمزد بارسلونا 671 میلیون یورو بود. پس از مشکلاتی که در زمان جوزپ ماریا بارتومئو، رئیس سابق باشگاه به وجود آمد، در فوریه 2022 این سقف به 144- میلیون یورو رسید!
با ورود خوان لاپورتا و شروع دوران دوم ریاست او در باشگاه بارسلونا، سقف دستمزد این تیم نوسان زیادی را تجربه کرد. لاپورتا تلاش کرد با استفاده از اهرمهای اقتصاد، فروش اموال باشگاه و حق پخش، پول کافی برای خرید ستارگان جدید، فراهم کند.
یک باشگاه چگونه میتواند با این نوسان و رقم منفی زنده بماند؟
این محدودیتها روی کاغذ هستند و در حقیقت همان نتیجه محاسبات پیچیده ریاضی که لالیگا، آن را علنی نمیکند. در دنیای واقعی، باشگاهها باید به قراردادهایی که قبلاً با بازیکنان و تیمهای دیگر امضا کردهاند، احترام بگذارند. بنابراین حتی زمانی که محدودیت حقوق بارسا منفی 144 میلیون یورو بود، آنها در فصل 22-2021 حدود 560 میلیون یورو برای حقوق و هزینههای انتقال هزینه کردند. خاویر گومز، مدیر کل لالیگا در این مورد گفته بود:
سقف هزینه منفی هیچ ارتباطی به پنجره نقل و انتقالاتی همان فصل ندارد. این یعنی آن باشگاه، در آینده محدودیت بیشتری خواهد داشت، مگر این که سود و درآمد بسیار زیادی برای خودشان ایجاد کنند.
در تابستان آن سال، زمانی که سیاست "اهرمها" بارسا آغاز شد و آنها با فروش حق پخش آینده و سهام فعالیتهای رسانهای باشگاه بیش از 800 میلیون یورو جمعآوری کردند، محدودیت حقوق آنها تقریبا به همان میزان افزایش یافت. بخش عمده این پول سپس برای هزینههای انتقال و دستمزد ستارههایی مانند روبرت لواندوفسکی، ژول کونده و رافینیا هزینه شد.
در ماه نوامبر، باشگاههای لالیگا به تغییر قوانین رأی دادند. از آن زمان، پولی که از طریق فروش داراییهای آینده جمعآوری میشود، عمدتا در محاسبات محدودیت حقوق محاسبه نمیشود و سقف دستمزد بارسلونا دوباره به طور قابل توجهی کاهش یافت.
دیگر باشگاهها هم این مشکل را دارند؟
بله. شرایط بارسلونا بیشتر از بقیه به چشم میآید اما بقیه هم به دلیل این قانون دردسرهای زیادی را تحمل کردهاند. در سال 2014، هافبکی به نام پدرو لئون زمانی که از کاهش حقوق برای ثبت نام در ختافه خودداری کرد، در وضعیت بلاتکلیفی قرار گرفت (قرارداد او سرانجام در ماه نوامبر ثبت شد) و سال بعد، الچه به دلیل دلایل مالی به سگوندا دیویژن سقوط کرد.
لالیگا روز پنجشنبه اعلام کرد که نه باشگاه از 42 باشگاه دو سطح بالای فوتبال اسپانیا پس از پنجره تابستان از محدودیت خود رد شدهاند. باشگاههایی مانند سویا، اسپانیول، رئال بتیس و رئال وایادولید هم برای ثبت قرارداد بازیکنان جدید خود، مجبور بودند در روزهای نزدیک به ددلاین، چانهزنی کنند.
تکلیف دنی اولمو چه میشود؟
اگرچه سقف دستمزد بارسا در سالهای اخیر بالا و پایین داشته، اما صورتحساب حقوق سالانه باشگاه کاهش یافته است، زیرا بازیکنان پردرآمد از جمله لیونل مسی، آنتوان گریزمان، جرارد پیکه، عثمان دمبله، سرخیو بوسکتس و ایلکای گوندوعان، باشگاه را ترک کردهاند.
با این حال، آنها همچنان به جذب بازیکنان ستاره با دستمزدهای قابل توجه ادامه دادهاند - از جمله اولمو در تابستان امسال. بنابراین، مجموع حقوق به طور کلی همچنان بالاتر از حد مجاز بوده است که ثبت قرارداد بازیکنان با لالیگا را هر لحظه دشوارتر میکند.
در تابستانهای اخیر، اعضای هیئت مدیره بارسا ضمانتنامه بانکی شخصی امضا کردند و وعده دادهاند که در صورت نرسیدن به درآمد در آینده، آنها را جبران کنند تا بتوانند بازیکنانی مانند رونالد آرائوخو، مارکوس آلونسو و اینیگو مارتینز را به ترکیب اضافه کنند.
در ژانویه گذشته، آنها از قانون 77 لالیگا استفاده کردند که به باشگاهها اجازه میدهد بازیکنی که مصدومیت شدید شدهاند را با بازیکن جدید، جانشین کنند. آنها نام گاوی را از لیست خارج کردند و ویتور روکه اضافه شد. از مصدومیت رونالد آرائوخو در کوپا آمریکا، برای ثبت قرارداد اینیگو مارتینز استفاده شد و در اواخر ماه اوت، برای ثبت قرارداد دنی اولمو از مصدومیت آندریاس کریستنسن استفاده شد. قرارداد اولمو تا آخر دسامبر 2024 ثبت شده و برای برای استفاده از او در نیم فصل دوم، بارسا باید دنبال راه چاره دیگری باشد.
لاپورتا هفته گذشته گفت که انتظار دارد بارسلونا در ماههای آینده پول کافی برای افزایش سقف دستمزد خود جمعآوری کند. این به آنها اجازه میدهد تا به قانون 1:1 بازگردند؛ زمانی که تمام پولی که توسط باشگاه جمعآوری میشود، میتواند برای بازیکنان جدید هزینه شود.
بارسا در تلاش است تا قرارداد خود را با نایکی تمدید کند، با این امید که بتواند هزینه سالانه دریافتی خود را افزایش دهد، همچنین یک "پاداش امضای قرارداد که میتواند برای رفع مشکل اهرم مشکل ساز بارسا ویژن استفاده کند.
در بلندمدت، آنها باید درآمد خود را افزایش دهند و هزینههای حقوق را تحت کنترل نگه دارند. بازگشت به ورزشگاه نیوکمپ آنها، که در حال حاضر در حال بازسازی است، به این کار کمک خواهد کرد.
نوشته درموت کوریگان برای اتلتیک