مهدی محمدیاینکه علی تاجرنیا شده نماینده تامالاختیار باشگاه استقلال خودش بزرگترین مثال برای اینه که ساختار مدیریتی باشگاه از ریشه مشکل داره.
تامالاختیار یعنی چی؟
یعنی هر تصمیمی، هر کاری، هر حرکتی باید با نظر اون انجام بشه.
خب پس مدیرعامل چیکارهست؟ هیئت مدیره چیکار میکنه؟ سخنگو برای چی میاد مصاحبه میکنه؟
اگه قراره یه نفر به عنوان نماینده تامالاختیار همهچیز رو بچرخونه، پس این همه عنوان و پست و سمت واسه چیه؟
این اسمش میشه دور زدن ساختار، نه مدیریت حرفهای.
توی فوتبال حرفهای دنیا یا مدیر ورزشی داری (مثل سیدورف الان) که فنی رو مدیریت میکنه،
یا مدیرعامل داری که با هیئت مدیره تصمیمهای کلان میگیرن.
ولی اینکه بیای وسط کار یکی رو بگی تامالاختیار، یعنی همه اون ساختار قانونی رو به شوخی گرفتی.
مثالش رو ببین تو اروپا:
تو بارسلونا، مدیر ورزشی مثل دکو هست، کار خودش رو میکنه.
رئیس باشگاه، مسیر مالی و مدیریتی رو چک میکنه.
نه رئیس میره تو ترکیب تیم، نه مدیر ورزشی میره قرارداد اسپانسر میبنده بدون هماهنگی.
ولی اینجا؟
یه نفر رو میارن که نه جایگاه حقوقی مشخص داره، نه تعریف قانونی برای اون سمتی که بهش دادن.
ولی میشه همهکارهی باشگاه.
نتیجهش چی میشه؟
همین بلاتکلیفی استقلال تو انتخاب مربی، بازیکن، اسپانسر، همه چیز…
این مدل مدیریت یعنی خودمون میبریم، خودمون میدوزیم، خودمونم ادعای شفافیت داریم.
استقلال نیاز به ساختار داره، نه اسم و عنوانهای عجیب که فقط واسه پُر کردن مصاحبهها خوبن.