طرفداری | ادی رابینسون (Eddie Robinson) زاده 22 سپتامبر 1964 در شهر آکرون در ایالت اوهایوی آمریکا است. او از دوران کودکی و در خلال ماجراجوییهای متفاوت در آکرون، به ورزش علاقه داشت و این مهم را با شرکت در مسابقات بوکس و سپس فوتبال آمریکایی، اجرایی کرد. در راستای تبدیلشدن به یک فوتبالیست قدرتمند در نبردهای تن به تن، رابینسون به تمرینات وزنه روی آورد. خانواده رابینسون به دلایل مالی و خانوادگی، پس از مدتی به فلوریدا کوچ کردند تا موقعیتهای جدیدی را برای زندگیشان داشته باشند. تمرین با وزنه، ادی را به پاورلیفتینگ علاقمند کرد. او به سرعت در این ورزش پیشرفت کرد و توانست به پیروزیهای مقتدرانه برابر رقبایش برسد.

نخستین رکورد ادی در مسابقات پاورلیفتینگ، ثبت وزنه 261 کیلوگرمی در پرس سینه مسابقات باکای استرانگمن 1985 بود. او سپس در مسابقات قهرمانی ایالت فلوریدا، این رکورد را به 276 کیلوگرم رساند. او در ابتدا، بدنسازی را دوست نداشت اما یک روز با دعوت جو ویدر، خود را در یک استیج به چالش کشید. ویدر پس از آشنایی با رابینسون، او را مجاب به نمایش عضلات قدرتمندش کرد که با پاورلیفتینگ، صیقل پیدا کرده بودند. سفری به ونیز و در نتیجه آن، چاپ عکس رابینسون بر روی جلد یک مجله بدنسازی، مقدمات حضور این پاورلیفتر در چالش جدیدش را مهیا کرد. آشنایی با آرنولد شوارتزنگر معروف نیز خامهای روی کیک ویدر برای اقناع رابینسون بود. کسب درآمد در راه پاورلیفتینگ، راه محتملی برای رابینسون نبود و از این رو، این ورزشکار خوشسیما، تصمیم گرفت تا به سمت مسابقات بدنسازی سوق پیدا کند.

نخستین حضور رابینسون در مسابقات بدنسازی، قهرمانی آلساوت 1982 بود که با نایب قهرمانی این بدنساز در مسابقات نوجوانان آن همراه بود. او در سال 1983 به رتبه سوم قهرمانی نوجوانان فلوریدا و قهرمانی آمریکای جنوبی در کلاس میانوزن رسید. موفقیتهای رابینسون از سال 1984، با قهرمانیاش در نوجوانان آفای فلوریدا و قهرمانی آمریکا، شروع شد. قهرمانی در دسته نیمه سنگینوزن و ردهبندی کلی جونیور نشنال NPC، تجربه بعدی این بدنساز در سال 1986 بود. او پس از رتبه پنجم NPC ملی 1988، قهرمان دسته نیمه سنگینوزن و ردهبندی کلی قهرمانی آمریکا شد و مجوز حضور در مسابقات حرفهای را دریافت کرد. نخستین چالش رابینسون در مسابقات حرفهای با قهرمانیاش در حرفهای آبشار نیاگارا همراه بود. او سپس برای نخستین بار در مسابقات معتبری همچون شب قهرمانان و مستر المپیا حضور یافت و به رتبه هفتم و دهم این دو آوردگاه رسید.

او در سال 1991، دعوت مک ماهون و انجمن WBF را پذیرفت و در این مسابقات به ماجراجوییاش در بدنسازی ادامه داد. او در فعالیت چهار ساله خود در این انجمن، رتبه پنجم جایزه بزرگ آن را به دست آورد. رابینسون در سال 1995 به انجمن IFBB بازگشت و رتبه هشتم گرندپریهای فرانسه و دانمارک و شب قهرمانان را به دست آورد. او در سال 1996، رتبه نهم شب قهرمانان، چهارم فلوریدا و پنجم کانادا را به دست آورد. سال 1997 با حضور این بدنساز در مسابقات تازهتری همچون آرنولد کلاسیک (رتبه سیزدهم) و آیرونمن (رتبه هفتم)، همراه بود. رتبه سیزدهم سان فرانسیسکو و رتبه 11 تورنتو در سال 1998 و رتبه هشتم تورنتو در سال 1999، تجربیات بعدی این بدنساز بود. او در شروع قرن بیست و یکم، از دنیای بدنسازی خداحافظی کرد. از القاب رابینسون در بدنسازی، به دلیل عضلات بسیار قدرتمندش، «مَجورگانز» بود که اشارتی به یکی از نوشیدنیهای انرژیزا و معروف اسکاتلند دارد.

از سری خاطرات ورزشی
وینس کامرفورد، ققنوس بلوند بدنسازی؛ از حسرت مستر المپیا تا مرگ در باشگاه بدنسازی
یائو مینگ، دیوار بسکتبال چین از دودمان مینگ؛ از درخشش در NBA تا خلق میم پرطرفدار شبکههای اجتماعی
دیوید درث، راک اَند رول دنیای بدنسازی؛ از شهرت مجدد با یک تاپیک تا مرگ در 58 سالگی