طرفداری | سباستیائو لوکاس دافونسکا (Sebastião Lucas da Fonseca) ملقب به ماتاتئو (Matateu) زاده 26 ژولای 1927 در شهر لورنچو مارکس در کشور موزامبیک است. او در پست مهاجم نوک بازی می‌کرد. داستان ماتاتئو از روزی شروع می‌شود که او فوتبال را از باشگاخی به نام ژائو آلباستینی شروع کرد. ماتاتئو پس از مهاجرت به پرتغال، ابتدا یک قفل‌ساز بود اما به مرور با اثبات توانایی‌هایش، از طریق داور یکی از مسابقات خود به باشگاه‌های برتر وقت پرتغال یعنی بلننسس، بنفیکا، پورتو و اسپورتینگ لیسبون معرفی شد. او در میان تمام پیشنهاداتش تصمیم گرفت تا برای باشگاه بلننسس بازی کند.
نخستین سفر ماتاتئو برای بازی در بلنسس، بسیار پرآشوب بود زیرا هواپیمای حامل این بازیکن در خطر سقوط قرار گرفته بود و به سختی توانست مسافرانش را سالم به لیسبون برساند. نخستین بازی این بازیکن برای بلنسس نیز روزی خاطرانگیز در تاریخ این باشگاه بود. بلننسس در روزی که به سی و هفتمین سالگرد تأسیس خود رسیده بود، برای نخستین بار از ماتاتئو در بازی برابر اسپورتینگ لیسبون استفاده کرد. او در این بازی توانست با بریس خود، تیمش را به پیروزی 3-4 برابر اسپورتینگ برساند. ماتاتئو به مرور، ستاره باشگاه بلننسس در لیگ پرتغال و نخستین بازیکن برنده جایزه روزنامه آبولا در فصل 53-1952 شد. سکوهای ورزشگاه‌های پرتغال از درخشش ستاره موزامبیکی به وجد آمده بودند؛ به گونه‌ای که ماتاتئو توانست به نخستین بازیکن سیاه‌پوست لیگ برتر پرتغال تبدیل شود که توسط هواداران سفیدپوست فوتبالی این کشور، قلم‌دوش می‌شود.
ماتاتئو به همراه باشگاه بلننسس، دو فصل در کورس قهرمانی حضور داشت و بسیار به این مهم نزدیک بود اما درنهایت، دوران این بازیکن در باشگاهش بدون هیچ جامی سپری شد. در مرتبه نخست که در سال 1955 رقم خورد، تساوی 2-2 بلننسس برابر اسپورتینگ لیسبون در روزی که ماتاتئو به دو گل قبول‌شده و دو گل ردشده توسط داور رسید، قهرمانی را از این باشگاه گرفته و به بنفیکا رساند. مرتبه دوم نیز در سال 1959 رقم خورد که گل مردود ماتاتئو در دقیقه 90 برابر بنفیکا باعث شد تا این مسابقه با تساوی بدون گل خاتمه یابد و ستاره موزامبیکی از قهرمانی در پرتغال ناامید شود. 270 بازی و 217 گل در کارنامه فوتبالی این بازیکن در بلننسس، از سال 1951 تا 1964 به ثبت رسید. بهترین دستاورد این بازیکن با بلننسس، قهرمانی در جام حذفی پرتغال در سال 1960 بود. او بارها برابر تیم‌های بزرگ پرتغال درخشید؛ از جمله خاطرات جالب فوتبالی‌های پرتغال با ماتاتئو، رویارویی او با بنفیکا در روزی بود که این باشگاه قرمزپوش شهر لیسبون به قهرمانی در لیگ رسیده بود و با شکست‌ناپذیری خود، مهیای بازی تشریفاتی پایانی خود برابر بلننسس شد. پیش از مسابقه، دروازه‌بان بنفیکا اظهار داشت که ماتاتئو را نمی‌شناسد و نگرانی از رویارویی با او ندارد. این ستاره موزامبیکی در جواب به دروازه‌بان بنفیکا، با گلی زیبا که از عبورش در میان بازیکنان پرتعداد حریف به ثمر رسید، باعث شد تا نام او در ذهن این سنگربان حک شود.
این بازیکن پس از جدایی از بلننسس، در تیم‌های دیگری به نام‌های اتلتیکو پرتغال، گوویا، آمورا، چاوس، فرست پورتوگوئز کانادا و ساگرس ویکتوریا بازی کرد و در سال 1974، بازنشسته شد. ماتاتئو، بازیکنی نگران‌کننده بود که همیشه چشمانش به سوی دروازه حریف بود و از شوت‌زنی از هر فاصله‌ای، نمی‌ترسید. پس از بازی‌های درخشان این بازیکن برابر غول‌های فوتبال اروپا همانند رئال مادرید بود که لقب «هشتمین شگفتی جهان» به این بازیکن داده شد. درخشش او در زمین چمن باعث شد تا او در کنار شگفتی‌هایی همچون هرم بزرگ جیزه و باغ‌های معلق بابل، از دیدگاه فوتبالی‌ها قرار گیرد. نخستین بازی ملی این بازیکن برای تیم ملی پرتغال در سال 1952 برابر اتریش رقم خورد. او در مجموع به 27 بازی ملی در ترکیب پرتغال رسید و موفق به ثبت 13 گل شد. آخرین بازی ملی این بازیکن نیز در سال 1960 برابر یوگسلاوی رقم خورد. پس از خداحافظی ماتاتئو بود که خوزه بیو، اسطوره فوتبالی پرتغال ظهور کرد تا این دو مرد افسانه‌ای، هیچ‌گاه هم‌بازی یکدیگر نشوند. پس از گذراندن دوران پایانی فوتبال در کانادا، ماتاتئو در این کشور باقی ماند و در 27 ژانویه 2000، پس از تجربه 27 روز زندگی در قرن بیست و یکم، با 72 سال سن و پس از نبرد سخت با بیماری در ایالت بریتیش کلمبیای کانادا، دار فانی را وداع گفت. نامگذاری یک خیابان در شهر لیسبون، کاری بود که باشگاه بلننسس برای اسطوره خود انجام داد. ماتاتئو در آرامستان آجودا و در مقبره‌ای که باشگاه بلننسس برایش به یادگار گذاشته، آرمیده است.
از سری خاطرات فوتبالی
دیوید بتی؛ از قهرمانی با لیدز و بلکبرن در لیگ برتر تا پنالتی منجر به حذف انگلیس از جام جهانی
آبل ژاویر؛ مرد دکلره لیورپول و تیم ملی پرتغال، از قهرمانی جام جهانی جوانان تا خداحافظی در آمریکا
رضا نوروزی؛ دهمین گلزن برتر جهان در فصل 11-2010 با سابقه بازی در فولاد خوزستان و پرسپولیس
