طرفداری | به‌مناسبت نزدیک شدن به مسابقات جام جهانی باشگاه‌های 2025، به مرور تاریخچه قدیمی و طولانی بازی‌های باشگاهی بین قاره‌ای که بعدها به جام باشگاه‌های جهان شهرت یافت، می‌پردازیم.
عملکرد اروپایی‌ها کمی بهتر شد و در پایان سال 1989، حالا تعداد قهرمانی‌های تیم‌های آمریکای جنوبی در جام بین قاره‌ای 17 تاست و اروپایی‌ها 11 بار به قهرمانی رسیده‌اند.
قسمت‌های پیشین تاریخچه جام بین قاره‌ای
- خشم برنابئو، قدرت‌نمایی رئال مادرید و ظهور سلطان پله (1960 تا 1962)
- دنیا زیر پای اینتر با سبک نوین هررا (1963 تا 1965)
- رئال مادرید یا منچستریونایتد فرقی ندارد، اروپا تسلیمِ آمریکای جنوبی (1966 تا 1968)
- خشونت آرژانتینی‌ها، دستگیری بازیکن میلان و ترس آژاکس (1969 تا 1971)
- مأموریت ناکام «کُشتن» کرویف و قهرمانی خاص اتلتیکو مادرید (1972 تا 1974)
- بایرن مونیخِ افسانه‌ای طعم قهرمانی را چشید (1975 تا 1977)
- مالمو سوئد - المپیا پاراگوئه؛ باورتان می‌شود این یک فینال جهانی بود؟ (1978 تا 1980)
- انگلیسی‌ها آن‌قدر که فکر می‌کنید قوی نبودند (1981 تا 1983)
- یوونتوس اولین قهرمان تمام جام‌های جهان (1984 تا 1986)
جام بین قاره‌ای 1987 | پورتو 2-1 پنیارول؛ تاریخ‌سازی پرتغالی
در اواخر دهه 80 و محرومیت تیم‌های انگلیسی پس از فاجعه هیسل، فوتبال اروپا وارد سال‌های برابری شد و تیم‌های کوچک‌تر مثل استوا بخارست در سال 1986، فرصت قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا را یافتند. در سال 1987، پورتو با درخشش رباح ماجر موفق شد دو بر یک مقابل بایرن مونیخ پیروز شود و یک قهرمانی تاریخی را در فوتبال اروپا کسب کند. در آمریکای جنوبی هم تیم باسابقه و قدرتمند پنیارول موفق شد با شکست دادن آمریکا دِ کالی کلمبیا که برای سومین سال پیاپی در فینال ناکام ماند، قهرمان کوپا لیبرتادورس شود.
در تویوتا کاپ 1987، بازی تیم‌های پورتو و پنیارول در شرایط نامساعد جوی و زمین پراز برف و گل‌آلود استادیوم ملی توکیو برگزار شد. ابتدا پورتو از حریف اروگوئه‌ای پیش افتاد اما گل دقایق پایانی پنیارول، بازی را به وقت اضافه کشاند؛ در وقت‌های اضافه اما گل دقیقه 110 رباح ماجر، اژدهای فوتبال پرتغال را به قهرمانی جام بین قاره‌ای رساند و پورتو به اولین و تنها تیم تاریخ پرتغال تبدیل شد که فاتح جام بین قاره‌ای شده است. در سال 1961، بنفیکا مقابل همین پنیارول شکست خورده بود!
اینفوگرافیک اختصاصی
پورتو، قهرمان اروپا و جهان
جام بین قاره‌ای 1988 | آیندهوون (6) 2-2 (7) ناسیونال؛ اروگوئه‌ای‌ها برمی‌گردند!
در جام باشگاه‌های اروپا، آیندهوون و بنفیکا به فینال رسیدند و نفرین بلا گوتمن بازهم کار خودش را کرد؛ با وجود تساوی بدون گل، شاگردان گاس هیدینک هلندی در ضربات پنالتی مقابل عقاب‌ها پیروز شدند تا آیندهوون وارد باشگاه فاتحان سه‌گانه شود. در کوپا لیبرتادورس نیز بار دیگر تیمی از اروگوئه قهرمان شد؛ ناسیونال که پیش‌تر سابقه قهرمانی در جام بین قاره‌ای را داشت.
دیدار ناسیونال و آیندهوون در اوقات قانونی و اضافه با تساوی 2-2 تمام شد و همچون بازی یوونتوس و آرژانتینوس جونیورز از جذاب‌ترین فینال‌های ادوار جام بین قاره‌ای لقب گرفت. ابتدا سانتیاگو استولازا، ناسیونال را پیش انداخت اما روماریو بازی را به تساوی کشاند. در وقت‌های اضافه، رونالد کومان، آیندهوون را پیش انداخت اما استولازا در دقیقه 119، بازی را به پنالتی‌ها برد. در ضربات پنالتی، ناسیونال با نتیجه 7-6 پیروز شد تا این‌بار ضربات پنالتی برای آیندهوون، خوش‌یمن نباشد.
این سومین و آخرین قهرمانی ناسیونال در تاریخ جام بین قاره‌ای بود و آن‌ها در کنار پنیارول، از پرافتخارترین تیم‌های این بازی‌ها هستند.
اینفوگرافیک اختصاصی
ناسیونال در جمع بهترین‌های تاریخ جام بین قاره‌ای
جام بین قاره‌ای 1989 | میلان 1-0 اتلتیکو ناسیونال؛ روسونری آریگو ساکی و حکمرانی جهانی
در فینال جام باشگاه‌های اروپا 1989، میلان توانست طومار استوا بخارست را در هم بپیچد و دو گل از رود گولیت و دو گل مارکو فن باستن، روسونری را 4-0 پیروز کرد. در کوپا لیبرتادورس هم برای اولین بار در تاریخ، یک تیم از کلمبیا به مقام قهرمانی رسید؛ اتلتیکو ناسیونال که موفق شد المپیای پاراگوئه، قهرمان اسبق جام بین قاره‌ای را شکست دهد.
میلان با هدایت آریگو ساکی با وجود داشتن ستارگانی چون فرانکو بارزی، پائولو مالدینی، فرانک رایکارد، مارکو فن باستن و کارلو آنچلوتی، کار سختی مقابل نماینده کلمبیا داشت و بازی بسیار فیزیکی دنبال می‌شد. کار در وقت‌های قانونی بدون گل تمام شد و در وقت‌های اضافه نیز بازی با همین نتیجه رو به اتمام بود اما ضربه آزاد دقیق آلبریکو اوانی در دقیقه 119، گل پیروزی‌بخش روسونری را رقم زد و میلان برای دومین بار، فاتح جام بین قاره‌ای شد.
اینفوگرافیک اختصاصی
دومین قهرمانی میلان در جام بین قاره‌ای
