گل افسانهای احمدرضا عابدزاده در دربی؛ شوتی که تاریخ را لرزاند اما هرگز ثبت نشد!
در تاریخ دربیهای تهران، صحنههای دراماتیک، گلهای ماندگار و لحظاتی که قلب میلیونها هوادار را به لرزه درآورده، کم نبودهاند. اما یکی از افسانهایترین لحظات این رقابت سنتی، گلی بود که هرگز به ثبت نرسید؛ گلی که اگر داور آن را قبول میکرد، شاید نام احمدرضا عابدزاده نه فقط به عنوان یک دروازهبان، بلکه به عنوان گلزن یکی از خاصترین گلهای تاریخ فوتبال ایران در کتابها ثبت میشد.
ماجرای شوت از زمین خودی
دهه ۷۰ شمسی؛ ورزشگاه آزادی مملو از تماشاگران عاشق فوتبال. دربی تهران بین پرسپولیس و استقلال با هیجان همیشگی در جریان بود. در حالی که استقلالیها فشار زیادی بر دروازه سرخها وارد میکردند، توپ به دست احمدرضا عابدزاده رسید. در لحظهای که همه منتظر یک ارسال بلند یا کنترل زمان از سوی او بودند، اتفاقی باورنکردنی رخ داد.
عابدزاده که به جسارت و خلاقیت معروف بود، توپ را چند قدم جلو آورد، به جلو نگاه کرد و با تمام توان پای راستش را پشت توپ گذاشت. توپ از زمین خودی به پرواز درآمد و همه تماشاگران در سکوت فرو رفتند. هیچکس انتظارش را نداشت؛ توپ مستقیماً وارد دروازه استقلال شد، در حالی که دروازهبان حتی فرصت واکنش هم نداشت!
داوری که تاریخ را عوض کرد
تماشاگران پرسپولیس به هوا پریدند، بازیکنان قرمز در حال شادی بودند، اما داور وسط، با حرکتی قاطعانه گل را مردود اعلام کرد. انگار جادویی رخ داده بود که اجازه نمیداد این گل به نام احمدرضا ثبت شود.
اما چرا؟ دلیل این تصمیم چه بود؟ داور ادعا کرد که توپ هنگام ضربه در جریان بازی نبوده یا بهنوعی بازی هنوز از حالت ایستاده خارج نشده بود. برخی نیز گفتند که داور معتقد بود که این گل "ورزش جوانمردانه" را زیر سؤال میبرد. هرچه که بود، آن گل ثبت نشد.
واکنشها در رسانهها و بین هواداران
آن زمان شبکههای اجتماعی مثل امروز نبودند، اما روزنامهها، مجلات ورزشی و محافل هواداری تا مدتها درگیر این گل عجیب بودند. برخی کارشناسان فوتبال از تکنیک فوقالعاده و نبوغ احمدرضا تمجید کردند و برخی نیز عملکرد داور را به باد انتقاد گرفتند.
یکی از روزنامههای ورزشی با تیتر درشت نوشت: «گل قرن رد شد!» و تیتر دیگری نوشت: «عابدزاده یا مارادونا؟»
عابدزاده: گل برای دل خودم بود
سالها بعد، احمدرضا عابدزاده در یک مصاحبه گفته بود:
«اون گل رو واسه دلم زدم. میدونستم شاید مردود اعلام بشه، ولی حس کردم باید بزنم. فوتبال یعنی لحظه، یعنی جسارت.»
این جمله بهنوعی مهر تأییدی بود بر اینکه آن لحظه، یک حرکت احساسی و الهامگرفته بود؛ نه صرفاً یک تلاش برای گل زدن.
میراث یک گل مردود
شاید آن گل در آمار و ارقام ثبت نشد، اما در ذهن هواداران، در قلب فوتبالدوستان و در خاطرات دربیهای تهران جاودانه شد. عابدزاده نه فقط به عنوان یک دروازهبان بیبدیل، بلکه به عنوان یک اسطوره خلاق و شجاع، بار دیگر خود را اثبات کرد.
این گل، نمونهای از همان لحظات خاص در فوتبال است که فراتر از برد و باخت، حس زندهبودن، جسارت و زیبایی ناب این ورزش را به ما یادآوری میکند.
---
نتیجهگیری
گل افسانهای احمدرضا عابدزاده هرگز در جدول گلزنان ثبت نشد، اما در تاریخ دربیها و خاطرات هواداران پرسپولیس، برای همیشه ماندگار خواهد بود. شاید همین راز جاودانگی فوتبال باشد؛ گاهی آنچه ثبت نمیشود، ماندگارتر از آن چیزیست که آمار نشان میدهد.
---
📌 اگر دوست دارید از این داستانهای واقعی و نایاب فوتبالی بیشتر بخونید، حتماً ما رو دنبال کنید و با بقیه به اشتراک بگذارید.
5 بازیکن برتر دورتموند در قرن 21 ؛ با حضور هالند و لواندوفسکی
گران ترین خرید های تاریخ بارسلونا ؛ کوتینیو در صدر