پسر سرخپوشهیچ وقت تاتنهامی نبودم اما اون سال واقعا عاشق بازی های تیم پوچیتینو شدم مخصوصا بازی با آژاکس خیلی لذت بردم
اون بازی دلم برای آژاکس هم سوخت
یه تیمی با بازیکنایی که هر کدوم میتونستن برنده گلدن بوی بشن
وقتی گل سوم رو مورا زد همشون باهم رو زمین دراز کشیدن
انگار که یه گلوله زدن تو قلبشون
خیلی دردناک بود