آوا مکس مدت‌هاست که احساس می‌کند در یک چرخه معیوب گیر افتاده است. از یک سو، موسیقی او راکد بوده است. از سوی دیگر، با وجود این، هنوز هم در زمینه تعداد پخش و پخش زنده خوب عمل کرده است؛ بنابراین، دلیلی وجود نداشت که مکس این سبک بحث‌برانگیز اما موفق را کنار بگذارد. آلبوم جدید او، Don’t Click Play، همچنان از استفاده فراوان از آهنگ‌های کلاسیک که بسیاری با آوا مکس مرتبط می‌دانند، فاصله می‌گیرد - هیچ نمونه یا الحاق قابل توجهی در آلبوم وجود ندارد. با این حال، فراتر از آن، او هنوز واقعاً تکامل نیافته است.
اولین چیزی که در مورد Don’t Click Play برجسته است، که تقریباً در اوایل آلبوم آشکار شد، این است که بسیار شبیه به آلبوم قبلی مکس، Diamonds & Dancefloors 2023 است - "کوچکترین ویولن جهان" حتی برای اولین بار در سال 2021 برای آن آلبوم ضبط شده بود. اکثر آهنگ‌های این آلبوم، آهنگ‌های پاپ رقص بی‌ضرر و بی‌عیب و نقص هستند، با لحظات جذاب و ملودی‌ها و ملودی‌های مناسب. با این حال، با نگاهی فراتر از ظاهر، مشکل اصلی آوا مکس به عنوان یک نوازنده نهفته است.
هیچ چیز در مورد Don’t Click Play آنقدرها جدید یا جالب به نظر نمی‌رسد. آهنگ‌هایی در این آلبوم وجود دارد که می‌توانستند توسط لیدی گاگا، بیبی رکسا، دوآ لیپا، تیت مک‌ری و دیگر هنرمندان ساخته شوند - در واقع، آهنگ "Fight For Me" که رایان تدر به عنوان نویسنده و تهیه‌کننده در آن حضور دارد، ملودی‌هایی از یک دموی منتشر نشده را در خود جای داده است که در ابتدا توسط تدر و ایمی آلن برای تیت مک‌ری در سال ۲۰۲۳ ضبط شده بود. و به نظر نمی‌رسد که آوا مکس شخصیت کافی را به این آهنگ‌ها اضافه کند تا آنها را از آن خود کند. موسیقی او به اندازه کسی مثل الکس وارن بی‌روح نیست، اما هنوز هم قلب بسیار کمی در آن وجود دارد.
وضعیت با این واقعیت که آلبوم تا حد زیادی بیش از حد تولید شده است، بهبود نیافته است. براقیت و فشرده‌سازی بیش از حد در بسیاری از سازها باعث می‌شود که نازک و یکنواخت به نظر برسد و گاهی اوقات احساس می‌شود که آوازها بر بسیاری از میکس‌ها غالب هستند و آنها را تحت الشعاع قرار می‌دهند. ترانه‌سرایی که آوا مکس ارائه می‌دهد هم چندان به‌یادماندنی نیست - بیشتر شبیه احساسات مبهم و کلیشه‌های کلی است؛ و در لحظاتی که شخصی‌تر به نظر می‌رسد، موضوع خیلی جذاب نیست و بر برداشت منفی عمومی از او و موسیقی‌اش تمرکز دارد، موضوعی که اغلب می‌تواند بی‌اهمیت و تلخ به نظر برسد و برای شنونده عادی قابل درک نیست.
یکی از نکات برجسته‌ی این آلبوم، «ایمانت را از دست دادی» است. این قطعه عناصر راک قابل توجهی را در خود جای داده و از نظر موسیقیایی جذاب‌تر از قطعات اطرافش است. اگرچه متن آهنگ هنوز کاملاً کلی و با استعاره‌های مذهبی‌اش کمی دست و پا گیر است، اما همچنان شنیدنش لذت‌بخش است. در نهایت، برای نجات پروژه به هیچ وجه کافی نیست.
در پایان، اگرچه دوران سمپلینگ بسیار آشکار ممکن است پشت سر گذاشته شده باشد، آوا مکس هنوز بیشتر شبیه یک حرفه‌ای بدبین است تا یک هنرمند. او می‌داند چه موسیقی برایش خوب عمل می‌کند و به آن پایبند است، بدون هیچ تلاش بزرگی برای تکامل یا گسترش. به این ترتیب، «کلیک نکن پلی» آلبومی است که برای پخش در پس‌زمینه و پخش رادیویی وجود دارد، و نه چیزی بیشتر از آن. اگرچه روی کاغذ کاملاً شنیدنی و بی‌آزارنده است، اما عنوان آلبوم به طرز طعنه‌آمیزی از شما می‌خواهد که گوش ندهید - و صادقانه بگویم، اگر گوش ندهید، چیز زیادی از دست نخواهید داد.
می توانید البوم را از این طریق گوش دهید .
