مطلب ارسالی کاربران
🔴 اگر رونالدو یک کشور بود، چه قدرتی داشت؟ فانتزی و تخیلی
کشور رونالدو: قدرتی از جنس فالوور و فریاد "سیییی!"
military_tech
قدرت نظامی بینظیر
فکرش رو بکنید، یه روزی میرسه که اون یک میلیارد فالوور وفادار کریستیانو رونالدو تصمیم میگیرن دیگه فقط "طرفدار" نباشن. اونا میخوان یه کشور بسازن! نه با مرزهای خاکی، بلکه با مرزهای "لایک" و "فالو". کشوری که پایتختش هرجا رونالدو باشه و سرود ملیاش همون فریاد معروف "سیییی!" بعد از هر گله. "کشور CR7" چه ابرقدرتی میشد؟ بیاین با هم یه سفر خیالی به این دنیای عجیب داشته باشیم!
military_tech قدرت نظامی: ارتش فیتنس با تاکتیکهای هوایی!
منظمترین ارتش دنیا
اگه کشور CR7 ارتشی داشت، قطعا منظمترین، آمادهترین و پرشورترین ارتش دنیا بود. سربازاش همهشون با انگیزهای که از رژیم غذایی و تمرینات سخت رونالدو میگرفتن، بهترین بدنها رو داشتن.
تجهیزات نظامی
تجهیزاتشون هم شامل کفشهای استوک آخرین مدل و توپهای هوشمند بود!
ترکیبی از فوتبال و جنگ
تاکتیکهای نظامیشون هم احتمالا ترکیبی از "پرس از جلو" برای گرفتن مناطق، "حملات هوایی" با ضربات سر و "شوتهای از راه دور" برای ترسوندن دشمن بود!
شعار جنگی
شعار جنگیشون هم معلومه: "سیییی!" هر وقت پیروز میشدن، یه شادی دستهجمعی به سبک رونالدو اجرا میکردن که قطعا از هر قدرتنمایی دیگهای موثرتر بود.
account_balance قدرت اقتصادی: اقتصاد برند و لایفاستایل
رونالدو و لایک
کشور CR7 نیازی به نفت و طلا نداشت. اقتصادشون کاملا روی "برند" ساخته شده بود. هر لایک، هر کامنت، هر اشتراکگذاری و هر خرید از محصولات برند CR7 (از لباس زیر تا عطر و کفش) به اقتصاد کشور کمک میکرد.
واحدهای پولی
واحد پولشون "رونالدو" نام داشت و واحد کوچکترش "لایک". بورس کشور هم با تعداد فالوورها و میزان تعامل پستهای رونالدو بالا و پایین میرفت.
برند CR7
تورهای گردشگری این کشور هم شامل "بازدید از تمرینات سخت" و "رژیم غذایی رونالدو" بود. با یه پست اینستاگرام، میتونستن بازار سهام یه کشور دیگه رو به هم بریزن یا با معرفی یه محصول جدید، اقتصاد دنیا رو تکون بدن.
قدرت اقتصادی
قدرت اقتصادی کشور CR7 به قدری بود که با یه استوری اینستاگرام میتونستن قیمت سهام شرکتها رو تغییر بدن و با یه توییت، بازارهای جهانی رو تحت تأثیر قرار بدن.
diversity_3 قدرت فرهنگی: دین فوتبال و هدف جاهطلبی
روزهای جشن رونالدو
فرهنگ کشور CR7 بر پایه جاهطلبی، تلاش سخت، نظم و عشق به فوتبال بود. تعطیلات ملیشون روز تولد رونالدو، روز اولین گلش تو هر لیگ و روزهایی که توپ طلا برده بود، بود.
زبان و نمادها
سرود ملیشون همون "سیییی!" و زبان رسمیشون "رونالدوگرافی" (همون زبان بدن و ژستهای رونالدو). استادیومهای فوتبال معبدشون بودن و کتاب مقدسشون، زندگینامه رونالدو و رکورداش.
ذهنیت برنده
جووناشون از همون بچگی با این باور بزرگ میشدن که "شکست وجود نداره، فقط یه فرصته برای قویتر شدن". هر جشن و مهمونیای با یه بازی فوتبال دوستانه تموم میشد و نماد ملیشون هم مجسمه رونالدو با پیراهن شماره ۷ بود.
آموزش و پرورش
مدرسهها به جای ریاضی و فیزیک، "هنر شوت زدن" و "تکنیکهای دریبل" رو تدریس میکردن. دانشگاهها رشتههایی مثل "برندسازی شخصی" و "مدیریت رسانههای اجتماعی" ارائه میدادن.
balance قدرت سیاسی: دیپلماسی فالو و قوانین ذهن برنده
روابط بینالمللی
تو سیاستهای بینالمللی، کشور CR7 بیرقیب بود. دیپلماسیشون با "فالو" و "آنفالو" کردن بود. اگه رئیسجمهور یه کشوری رونالدو رو فالو میکرد، روابط دیپلماتیک خوب میشد. اگه آنفالو میکرد، تحریمهای "عدم لایک" اعمال میشد!
سازمانهای بینالمللی
به جای سازمان ملل، "شورای بزرگان فوتبال" داشتن که رونالدو رئیسش بود. قوانین داخلیشون هم بر اساس "ذهنیت برنده" (Winner Mentality) نوشته شده بود.
ذهنیت برنده
هر شهروند باید همیشه بهترین خودش میبود، برای موفقیت تلاش میکرد و هیچوقت تسلیم نمیشد. جلسات دولت با بررسی آمار پاسها، شوتها و میزان دویدن اعضا برگزار میشد. اونا حتی میتونستن با یه هشتگ، نظر مردم دنیا رو عوض کنن.
سیاست داخلی
انتخابات با "لایک" و "کامنت" برگزار میشد و رأیگیریها با "استوری" اینستاگرام انجام میگرفت. هر شهروند موظف بود روزانه حداقل ۵۰۰۰ قدم راه بره و حداقل یه بار در روز تمرین کنه!
auto_awesome در نهایت: کشوری بینظیر
خلاصه که کشور CR7 فقط یه ابرقدرت نظامی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی نبود، بلکه یه اتفاق بیسابقه تو تاریخ بشر بود. کشوری که با خواست یه مرد و وفاداری یه میلیارد نفر ساخته شده بود.
شاید تنها نقطهضعفش، حساسیت زیاد به جایزههای فردی و احتمال از هم پاشیدنش در صورت حذف رونالدو از فینال لیگ قهرمانان بود! ولی تا وقتی رونالدو نفس میکشه و توپ میچرخه، کشور CR7 با فریاد "سیییی!"، دنیا رو به کنترل خودش درمیآورد.
مطالب بیشتر در رامی کالا