متن ریمیکس «نسل یک» از هیچکس، پیشرو، بهرام، سورنا و یاس
Pishro & Yas & Hichkas & Bahram – Nasle 1 lyrics
سروش هیچکس
تو کجا بودی؟ /
وقتی رپکن به بازار عرضه میکردم /
حالا همه گنده شدن واسه خودشون /
از یادا رفته /
که کی بود بالا سر رپ /
وقتی بابا ننه، نه، نداشت و /
ناراحتت نمیخوام بکنم /
ولیکن رپکنی که دوست داری، تمریناشو با ما کرده /
حالا همه خوب شدن و باز ما بده /
تاریخو ببین تا باورت بشه /
از اول تا آخرش، همه جا جاپا منه /
واسه کارا نقشه داشتم میکشیدم /
رفتم پاسگاه بعدش /
گفتم «کیا پایهن؟» /
گفتن «ما، ما!» /
دیدم چار پا نعله /
باز میگن گذاشتی رفتی عشق و حال جا وعده هه، چار تا بچه /
تو کجا بودی؟ /
وقتی کردیم تلفیق /
تا نگن از غربی کردیم تقلید /
پرچمو همچین زدیم زمین /
گفتن هرچی زدیم پرید /
همیشه در حال انجام وظیفهم /
میفهمی؟ /
رضا پیشرو
اما ما اینطوری نیستیم یادش بخیر میتینگای قدیم با تیریپای بگی
یه دوره زندان بودم سر رفیق زودم آزاد شدم با سر سفید
تو کارگاها میکردم توالتو تمیز دور رضا پر بود از گوساله و رئیس
اما دلیل نمیشد رپ نکنم به فکر زندگیم نباشم صبر نکنم
خیلی زدن تو سرم سرد نشدم به خاطر فقر من طرد از درسم شدم
زندانی رپ بدون ترس از هنر ادامه دادم گرفتم درس از خودم
نمیترسم نمیچسبم به مزخرفاتی که بعضی وقتا میگه مغزم
من پیشرو شدم با نگاه برتر تو باید بکنی تو پادگان من رپ
بهرام
سهم من تو از خورشید لحظهی غروبه این زندگی حق نیست کُلش یه دروغه
میگن حرفای من، تاریکو سیاهِ پُر از نا اُمیدی، مثِ شعرای فروغه
من ببخش اگه این نمیدونم، که کنار حقیقت امثال شما زنده نمیمونن
اگه روزی بفهمم کسی بیشتر از من راست میگه، دیگه نمیخونم
بین منُ تو یه میکروفون، فاصلهست بین من اون یهدنیا خاطرهست
منُ ببخش واسهی خاطرههام این بین من زندگیم یهجور معاملهست
شاید سود نداره واسمُ شاید زود نرسی بهش
ولی میرسی به حرفم یهروز ولی تا اون روز
منُ ببخش، میرسی به حرفم یهروز
منُ ببخش
علی سورنا
(م ) مثل مرگ معرفت مرد و
مُردن مرام و مُرفین و مَرد مست الکل
(ج) جرم جنایت جنگ جنگ جراحت
اوج جنون جسارت جوون جنم یعنی حرف
(ن) نون نون توویِ سفره نبود
کورخوند اون که میگفت میشه تموم
(و) وهم و وحشیانه ترین برخورد
و ولی اما اگر به این مردم
(ن) ننه ق*ه های نو پوش
تظاهر به دلسوزی به کهنه پوشا
(ش) شروعِ یه شب توویِ شهر
که گند زد به نفس کل روزات
(ه) هنوزم یه حرکتی هست
ه هیپ هاپ و یه هفت خطی هست
(ر) راه رفته راه مونده بازم
من هنوزم توو این زمین کاره مونده دارم
یاس
ما رسیدیم از یه راه پر حادثه ی پر ریسک
که حتی فکرشم در حد هاضمه ی تو نیست
نتیجه این همه سال مشقت با دست خالی
حالا تبدیل شده به یه جاذبه ی توریست نما
یا در حقیقت حروم زاده هایی
که رو این میراث با میخ نوشتن یادگاری
وقتی حتی بعد بمب اتم سوسک نمرد
نخاله زنده س ته زباله دانِ تاریخ
ظاهر و باطنی پشت و رویی
ظاهراً گرسنه نیستی باطناً گشنه خوئی
لافتو از پایین زدی ساکنِ پشت بومی
قلمو دست منِ صاف بشین تو پشت بومی
اون که نردبونِ زیرتو شکوند
من نبودم اونه که بهت تا دینشو چپوند
من زیستنو نوشتم تو زیستتو بخون
من اگه خطر میکنم میخرم ریسکشو به جون
درست شد؟
