فصل گذشته، ریکاردو کارالیو شماره 11 را به تن می کرد- شماره ای که برای یک مدافع میانی نامتعارف است، چرا که این شماره را معمولاً بازیکنان هجومی تیم می پوشند.
جالب اینکه، آخرین بازیکن رئال مادرید که این شماره را به تن کرد، کریستیانو رونالدو بود که در جریان یک بازی دوستانه، که هفته گذشته مقابل السعد برگزار شد، شماره 7 خود را به احترام رائول گونزالس، اسطوره باشگاه، تقدیم او کرد.
اما برای مادریدیستاها، شماره 11 همیشه با نام پاکو خنتو آمده است، کسی که 18 سال این پیراهن را به تن کرد و در این مدت 12 قهرمانی لیگ و 6 چمپیونزلیگ را تجربه کرد.
بعد از او این شماره به مارتین وازکز رسید، یکی از بازیکنان مشهور سانتیاگو برنابئو که در دهه 80، 6 قهرمانی لیگ و 2 جام یوفا را به تالار افتخارات رئال مادرید اضافه کردند.
وینگر های مطرحی که افتخار پوشیدن این شماره را داشته اند، شامل، خوزه امیلیو آماویسکا، ساویو بورتولینی و جدیداً آرین روبن بوده اند. آماویسکا به مانند ساویو، این شماره را در 3 سال آخر حضور خود در مادرید به تن کرده بودند، در حالی که روبن از همان ابتدا و پیوستن سیسینیو به رم، این شماره را به ارث برد.
مهاجمانی که این شماره را به تن کرده بودند:
شماره 11 در رئال مادرید به طور انحصاری برای وینگر ها محفوظ نبوده است. یکی از بهترین مهاجمان مرکزی تاریخ باشگاه، رونالدو نازاریو بود که در سال اول حضورش در رئال مادرید این شماره را به تن کرد و بعد از آن به شماره 9 همیشگی بازگشت.
و بیل هم تنها بازیکن بریتانیایی نخواهد بود که این شماره را به تن خواهد کرد. در طول دوران حضور مختصر مایکل اوون در مادرید، او نیز این شماره را پوشیده بود.
کریم بنزما هم وقتی آرین روبن در سال 2009 به بایرن مونیخ پیوست، کار خود را در مادرید با شماره 11 شروع کرد ولی این اتفاق تنها در فصل اول رخ داد و این شماره هم شانس زیادی برای او به همراه نداشت، چرا که او در 33 بازی تنها 9 گل به ثمر رساند.
