مراسم انتخاب برترینهای فصل 2012/2013 فوتبال اروپا موسوم به Ballon d'Or در مقر رسمی فیفا واقع در شهر زوریخ سوئیس به انجام رسید و در میان بهت همگان هیچ نامی از بازیکنان بروسیا دورتموند نایب قهرمان فصل گذشته ی لیگ قهرمانان اروپا، در تیمِ سال فیفا وجود نداشت.
این سوالی است که بسیاری از عاشقان فوتبال پس از مراسم Ballon d'Or از خود پرسیدند.
همه چیز به ظاهر خوب جلو می رفت تا اینکه نوبت به انتخاب خط به خط و پست به پست برترینهای سال گذشته ی فوتبال جهان شد و همانند همیشه می بایست لیگ قهرمانان ملاک اصلی سنجش میزان موفقیت بازیکنان بود.
انتخاب برترین دروازه بان سال کاملا منطقی بود و هیچکس انتظاری جز برده شدن نام مانوئل نویر با عملکرد خیره کننده در ترکیب باواریایی ها در فصل گذشته ی فوتبال اروپا نداشت.
اما اسامی تکراری و بعضا باورنکردنی از خط دفاعی تیم منتخب سال آغاز شد، باز هم راموس و باز هم آغاز نام تکراریها!
در حالی که متس هوملس و نون سوبوتیچ زوج خط دفاعی فصل گذشته ی دورتموند، با عملکردی شگفت انگیز، طلایی پوشان را تا یک قدمی قهرمانی اروپا پیش بردند، مدافع تیم شکست خورده در مرحله نیمه هایی برابر این زوج موفق باز هم در تیم سالِ اروپا حضور داشت.
در اینکه سرخیو راموس یکی از برترین مدافعین فوتبال اروپاست شکی نیست، ولی آیا به راستی او طی فصل گذشته نیز از بهترینا بود!
نام دوم تیاگو سیوای برزیلی است، مدافعی که با پاریسن ژرمن خیلی زود با لیگ قهرمانان وداع کرد.
و دوباره این سوال که؛ سیلوای پاریسی ها فصل گذشته عملکرد بهتری از مدافعینی نظیر؛ هوملس، سوبوتیچ، بواتنگ و حتی دانته ی برزیلی داشت؟!
و یا دنی آلوز برزیلی باید هرسال در این لیست باشد، اگر انتخاب این لیست یک عادت شده، پس فقط همین بازیکنان تکراری را هرسال کاندیدا کنید.
اما شاید بحث برانگیزترین انتخابها در خط میانی تیمِ منتخب سال فیفا بود.
زوج تکراری ژاوی - اینیستا باز هم پشت سر هم نامشان تکرار شد. در حالی که بازیکنانی نظیر؛ گوندوگان، شواین اشتایگر، ویدال و حتی پیرلو بدون شک عملکرد بهتری از این دو مهره کاتالانها داشتند.
ژاوی و اینیستا در فصول پیش تر ارکان اصلی موفقیت تیمشان بوده و قطعا شایسته دریافت عنوان بهترینها بوده اند، ولی بازیکنان تیمی که در مرحله نیمه نهایی فصل گذشته ی لیگ قهرمانان برابر فینالیست و قهرمان همین فصل به راحتی کنار رفتند، آیا عملکرد بهتری از ستاره های خط میانی دو تیم فینالیست داشتند؟!
و شاید از همه عجیب تر، نبودن نام مارکو رویس فوق ستاره ی طلایی پوشان دورتموند در این لیست 11 نفره ی کاملا مبتنی بر سلیقه بود.
بدون هیچ توضیح اضافی فقط باید پرسید: دارکوب وستفالن دیگر باید چه میکرد که در لیست برترینهای سال قرار میگرفت؟ آیا عملکرد خیره کننده چه در رده باشگاهی و چه ملی کافی نبود؟!
و اما آخرین پست انتخابی، پست تمام کننده های نهایی برترِ سال، خط حمله ی این تیمِ 11 نفره و تکرار این جمله که؛ باز هم خبری از مردان کلوپ نایب قهرمان فصل گذشته ی اروپا نیست. خیلی ساده از نمایش روبرت لواندوفسکی لهستانی چشم پوشی شد.
شک نکنید اگر فینال لیگ قهرمانان سال گذشته میان؛ رئال مادرید و بارسلونا برگزار شده بود، تمامی 11 نفر این لیست متشکل از بازیکنان این دو تیم پرهوادار بود، ولی حالا که شاید قبول این اتفاق که دو قطب اصلی فوتبال اروپا دیگر همانند گذشته این دو باشگاه صاحب نام نیستند و باید پذیرفت که دورتموند و بایرن از فوتبال ژرمن جای آنها را بر بام اروپا گرفته اند، برای بعضیها سخت شده باشد و مطمئنا همچنان در انتخاب آنها؛ سلایق و تعصباتِ اکثرا نادرست نقش بسزایی را ایفا می کند.
اما سوال اصلی اینجاست؛ از چه کسانی برای این انتخاب ها رای گیری می شود؟! آیا همه ی آنها صلاحیت انتخاب کارشناسانه را دارند؟!
مسلما پاسخ منفی است، زیرا وقتی از افرادی کاملا با تکیه بر سلایق شخصی و بدون توجه به شایستگی ها رای گیری شده است، نباید انتظاری جز این داشت.
هرسال باید شاهد تیمی منتخب از بازیکنان رئال مادرید و بارسلونا بعلاوه جمع کوچکی از دوستانی که سال گذشته تماما متعلق به نمایش خیره کننده ی آنها بود باشیم، که بعضا حتی جایی برای این دوستان نیز پیدا نمی شود، زیرا مادریدی ها و کاتالانی ها قبلا جا رزرو کرده اند.
اگر قرار بر انتخاب بر حسب تبلیغات و زرق و برقِ بیرون از زمین فوتبال است، بهتر است از سال آینده نام این مراسم از انتخاب برترینهای سالِ فوتبال جهان، به برترینهای زمینه مدلینگِ سال تغییر داده شود.
و خیلی ساده می توان از متولیان مجلات مد از کشورهای صاحب سبک در این زمینه نظیر؛ فرانسه، ایتالیا و آلمان نیز نظرخواهی کرد و یا حتی در کشور خود ما نیز از افراد صاحب نام و شهره و بعضا بین المللی در این راستا مانند؛ امیر زبده و فرزان اطهری هم کمک گرفت!
اما اگر قرار به انتخاب برترینهای فوتبالِ جهان در سالی که گذشت است، چرا باید از افراد و سلیقه های شخصی این نظرخواهی ترتیب داده شود؟!
چرا نباید همانند انتخاب برترینهای سال یوفا، رای گیری از نشریات، وبسایت ها و افراد صاحب نظر در این زمینه انجام نشود؟!
انتخاب کارشناسانه بدین معنا نیست که سلیقه افراد سرچشمه ی این انتخاب باشد، در انتخاب کارشناسانه یک کارشناس مطلق در این زمینه باید نظر بدهد، نه یک فرد فوتبالی که در درون زمین فوتبال نقشی را برعهده دارد.
طرح ریزی این سوال که چه کسانی در تیم فنی فیفا، هرساله راه را برای بازیکنان دلخواه شان به این تیم مبتنی بر سلیقه باز می کنند، چه بسا که هنوز فراموش نشده انتخاب سلیقه ای برترین های سال گذشته، تماما از رئال مادرید و بارسلونای اسپانیا و خط قرمز کشیدن و کاملا زیر سوال رفتنِ این انتخاب، تنها چند ماه بعد با فینالیست شدن دو غول فوتبال آلمان.
احساسات، تعلقات، تعصبات و سایر امور بعضا غیر فنی قطعا در رای یک بازیکن و حتی یک سرمربی تاثیر انکار نشدنی خواهند داشت.
رای ها تغییر زیادی طی فصول مختلف با یکدیگر نخواهند داشت و باز هم باید شاهد بازیکنانی باشیم که تبلیغات بیشتری پشت سر آنها وجود دارد، مهره هایی که باشگاه شان برند معتبرتریست سر از تیم منتخبِ سال درخواهند آورد، زیرا شاید افراد بیشتری آنها را می شناسند، افرادی از کشورهای بعضا ناشناخته اما صاحب رای.
و نهایتا تنها راه حل برای رسیدن به یک هدف مشخص و درست در این زمینه، هدفی که تمام منجر به شایسته سالاری شود، نظرخواهی از کارشناسان این زمینه و افرادیست که فوتبال را از بیرونِ مستطیل سبز آنالیز می کنند.
بالاجبار با قبول اتفاقات تکراری و بعضا خسته کننده ی بالُن دورِ امسال، فقط باید امید داشت و منتظر ماند تا شاید سال آینده بهترینها در تیم بهترینها باشند.
این یادداشت بازتاب دهنده نظرات سایت نیست و طرفداری فقط مجرای انتقال آن است.
