شاید تا چند سال بعد از پیدایش همتای اسکاتلندی بزرگمردی چون سر مت بازبی هیچ کس فکر نمیکرد روزی مردی چون او از بین بزگان یونایتد برخیزد او انسانی بود از جنس ققنوس که بعد از حوادث تلخی که موجب نابودی باشگاه منچستر شده بودند باز هم کمر خم نکرده بود و در برابر مشکلات ایستادگی کرد.
او در زمانی که جنگ جهانی دوم شکل گرفته بود و دشمنان بریتانیا در جنگ جهانی دوم با موشک و بمب های خود شهر صنعتی منچستر را به نابودی گشیده یودند , هنگامی که ورزشگاه الدترافورد با خاک یکسان شده بود او باز هم به راه خودش ادامه داد و برای باشگاه همچون پدری دلسوز از جان مایه گذاشت و الدترافورد و سربازانی که جزئی ارتش سرخ منچستر بودند را به دنیا بازگرداند او به آن ها جانی دوباره بخشید و بهترین شرایط را برای تیم مهیا کرد .
در آن زمان او تیمی را در یونایتد شکل داده بود که همگان معتقد بودند که آن ها سال های زیادی در قهرمانی خواهند ماند ولی هنگامی که از یکی از بازی های اروپایی برای سوختگیری به در مونیخ توقف کرده بودند حادثه ی تلخ مونیخ 1958 شکل گرفت
این حادثه موجب اندوه همگان در شهر منچستر و در کل کشور انگلستان شد ولی بزرگانی چون جیمی مورفیاین اجازه را ندادند که باشگاه بزرگی منچستر یونایتد لغو یا متوقف شود
آن ها به راه بازبی ادامه دادند تا او دوباری سکان این کشتی را در دست گیرد.
او پس از بازگشت خود, مثلث آتشین را به شعله در آورد ,او دنیس لاو, جورج بست و سر بابی چارلتون مثلث مهارنشدنی تیم را شعله ور کرد.
او پس از قهرمانی های متعددی که بدست آورد در یک بازی نفس گیر اولین قهرمانی منچستر یونایتد را در چمپونزلیگ اروپا کسب کرد و بعد از خود سر الکس فرگوسن را برای جانشینی اش انتخاب کرد, او تا آخرین لحظات عمر خود از او حمایت نمود او در۲۰ ژانویه ۱۹۹۴ در سن۸۴ سالگی درگذشت .
سال ها پیش در چنین روزی سر مت بازبی بزرگ درگذشت ,ولی به جرئت میتوان گفت منچستر یونایتد بدون بازبی معنایی نداشت… تاسیس نخستین آکادمی فوتبال دنیا، پرورش جمعی از بزرگترین بازیکنان تاریخ فوتبال بریتانیا من جمله سر بابی چارلتون، دانکن ادواردز، جرج بست و … فتح لیگ قهرمانان اروپا در دهمین سالگرد فاجعه مونیخ حمایت همیشگی از سر آلکس فرگوسن
بازبی بزرگ بیش از هر کس دیگری ,حتی فرگوسن به گردن این باشگاه حق داره و عنوان یکی از سه سرمربی برتر فوتبال بریتانیا واقعا برازنده ی شخصیت استواری چون اوست .
“منچستر بهشت من است، جایی که پسرانم در آن بازی میکنن”
سر مت بازبی