شاید اگر نگاهی به قهرمانان اخیر لیگ قهرمانان اروپا بیاندازیم، تیمی مثل اینتر را پیدا نمی کنیم که در عرض چهار سال به کلی دگرگون شده باشد تا جایی که بتوان بازماندگانی کم تر از انگشتان یک دست از تیم رویایی مورینیو پیدا کرد. سیاست های موراتی و دیگر مدیران اینتر به قدری ضعیف بود که اینتر در فصل گذشته در رتبه نهم سری آ قرار گرفت که چنین جایگاهی یکی از بدترین رتبه های اینتر در چند دهه اخیر بوده است.
بی شک بزرگترین مشکل اینتر در سالیان اخیر، عملکرد ضعیف در نقل و انتقالات بوده است. فروش بازیکنان با کیفیت و خرید بازیکنان عمدتا بی کیفیت باعث شده که این تیم سال به سال عملکرد بدتری داشته باشد. با بررسی آنچه که در چند سال اخیر در اینتر اتفاق افتاده، می توان پی به این قضیه برد که بی جهت نبوده که مارکو برانکا به یکی از منفور ترین چهره ها در نزد هواداران اینتر تبدیل شود..
طرفداران اینتر با ورود توهیر برای نقل و انتقالات زمستانی لحظه شماری می کردند. آنها انتظار خرید بازیکنان با کیفیت را از مالک جدید تیمشان داشتند اما به شروع نقل و انتقالات زمستانی، اوضاع آنگونه که هواداران انتظار داشتند پیش نرفت و توهیر نیز در مصاحبه های خود بارها اشاره کرده بود که در ژانویه به دنبال ریخت و پاش کردن نیست. تقریبا در اواخر نقل و انتقالات بود که خبر معاوضه گوارین و ووچینیچ منتشر شد که شوک بزرگی را به هواداران اینتر وارد کرد. به محض شنیده شدن این خبر، صد ها هوادار متعصب اینتر روبروی دفتر باشگاه تجمع کردند و دست به اعتراض زدند. همین حرکت باعث شد که اریک توهیر، اندونزی را به مقصد میلان ترک کند و به سرعت وارد عمل شده و این معاوضه را کنسل کند. پس از این حرکت، طولی نکشید که توهیر نظارت مستقیم بر نقل و انتقالات را در هفته پایانی ژانویه بر عهده گرفت و با خرید دی آمبرزیو و هرنانس توانست کمی از انتظارات هواداران اینتر را بر آورده کند.
برانکا با وجود داشتن سابقه بازی برای اینتر و به ثمر رساندن 23 گل در دو فصل برای این تیم، به علت عمکلرد ضیعف در سمت مدیریتی در این باشگاه و خرید بازیکنان بی کیفیت و عدم حفظ ترکیب تیمی که در سال 2010 سه گانه را کسب کرده بود، تبدیل به یکی از بدنام ترین و منفور ترین اشخاص در نزد هواداران شد.
بعد از بالابردن جام قهرمانی لیگ قهرمانان توسط خاویر زانتی، نزول اینتر شروع شد. مورینیو از باشگاه جدا شد ولی تلفات اینتر به همینجا ختم نشد. گابریل اوریالی، از اشخاص وفادار باشگاه و کسی که اینتری هماهنگ را در یک دهه اخیر باشگاه بوجود آورده بود، از باشگاه جدا شد و پست مدیریتی وی به مارکو برانکا داده شد. حرکتی که می توان از آن به عنوان بزرگترین اشتباه موراتی نام برد.
اوریالی در مورد دلایل جدایی خود گفته بود: "بعد از قهرمانی در چمپیونز لیگ، من فکر کردم که می توانم کمی بیشتر از بقیه از موفقیت لذت ببرم. اما من کاملا با اتخاذ تصمیماتی آنها گرفته بودند مخالف بودم. در واقع، من مطمئن نبودم که در اینتر خواهم ماند یا نه. من از دلیل واقعی برکناری ام از باشگاه با خبر نشدم. بعد از 30 سال در اینتر، من فکر می کردم که اعتبار و احترام به دست آوردم با این حال من از باشگاه بیرون انداخته شدم و نمی دانم چرا. من فقط می دانم پس از اینکه مورینیو اینتر را ترک کرد، موراتی اجازه داد تا توسط برانکا و برخی مدیران متقاعد شود که پروژه ای را آغاز کند که من در آن جایی نداشتم."
پس از برکناری اوریالی بود که موراتی معاملات اینتر را به برانکا سپرد تا شروعی باشد برای نزول باشگاه از سطح اول فوتبال اروپا. سیاست های نا معلوم اینتر و عدم دانش مدیریت در شرایط نقل و انتقالات را می توان از ضرر های انتخاب برانکا بر شمرد.
زمانی که بنیتز جانشین مورینیو شد، باشگاه به خواسته های مربی در مورد خرید گزینه های مورد نظرش اهمیتی نداد و در عوض سیاستی نا معین را برای خرید و فروش بازیکن در نظر گرفت. خرید بازیکنانی معمولی با قیمتی بالاتر از ارزش واقعی آنها و فروش ستاره های تیم زیر فیمت ارزش واقعی آنها باعث شد که اینتر هم از لحاظ اقتصادی تغعیف شود هم از لحاظ سطح کیفی.
در تابستان سال2011، مسئولین اینتر که شعار جوانگرایی را سر می دادند، ساموئل اتوئو را به آنژی ماخاچ کالا واگذار کردند، در عوض آنها دیگو فورلان پا به سن گذاشته را به خدمت گرفتند. تیاگو موتا به عنوان یکی از موثر ترین بازیکنان اینتر 5 ماه بعد و در ژانویه راهی پاریسن ژرمن شد بدون اینکه اینتر جایگزینی در حد کیفیت فنی او را به خدمت بگیرد.
نقل و انتقالات فصل 13/2012 نیز عجیب تر از سال های قبل پیش رفت. باشگاه تصمیم گرفت که قرارداد قرضی آندرا پولی جوان را دائمی نکند در عوض چند ماه بعد آنها کوزمانوویچ را به خدمت گرفتند. مارکو لیوایای جوان به آتالانتا واگذار شد در معامله ای که اسکلوتو به اینتر آمد و باشگاه به عنوان جانشین، توماسو روکی پا به سن گذاشته را از لاتزیو به خدمت گرفت. موضوع به همینجا ختم نمی شود و شرایط عجیبی که باشگاه برای اسنایدر بوجود آورد، باعث شد در نهایت این بازیکن را با مبلغ نا چیز 7.5 میلیون یورو به گالاتاسرای فروخته شود،حرکتی که از ذهن هواداران اینتر پاک نخواهد شد.
فروش بازیکنان جوان و آینده دار مانند بالوتلی، داویده سانتون، مارکو فارائونی، لوک کاستاینوس، فلیپ کوتینیو، گیلویو دوناتی و لوکا کالدیرولا (دوناتی و کالدیرولا همراه با ایتالیا به فینال رقابت های یورو زیر 21 سال راه یافتند اما پس از یک هفته به باشگاه های آلمانی فروخته شدند.) که برخی از انها از محصولات آکادمی باشگاه نیز بودند تناقضی آشکار را با شعار جوانگرایی باشگاه نشان می داد.
از معامله کاسانو و بلفوضیل نیز می توان به عنوان یک لکه ننگ در کارنامه برانکا نام برد. عمکلرد برانکا در این چند سال باعث شد که هواداران اینتر بارها بنر های اعتراضی نسبت به وی را به ورزشگاه بیاورند و سرانجام زمانی که اخباری در مورد معاوضه گوارین و ووچینیچ منتشر شد، کاسه صبر هواداران لبریز شد و انها در مقابل درب باشگاه تجمع کردند و شدیدا بر علیه برانکا و برخی دیگر از مدیران اینتر دست به اعتراض زدند که در نهایت توهیر متقاعد به برکناری او از سمت مدیریتی اش در باشگاه اینتر شد.
سلسله اشتباهات برانکا در سال های اخیر ضربه ای بزرگ به اعتبار اینتر زد. اشتباهاتی که باعث شد اینتر از قهرمان اروپا به تیمی تبدیل شود که برای کسب سهمیه اروپایی تلاش کند. اگر چه خرید های خوبی نیز در زمان مدیریت برانکا انجام شد اما اشتباهات او به قدری فاحش بود که بتواند باعث نادیده گرفتن اندک خرید های خوب اینتر در چند سال اخیر بشود. در هر صورت عصر او در اینتر به پایان رسید و اینتر با مالک جدیدش سیاستی جدید را پیش خواهد گرفت. اگرچه پست مدیریتی برانکا موقتا به پیرو آسیلیو رسیده است اما به نظر می رسد این پست به زودی به شخص دیگری از جمله لئوناردو و یا اوریالی خواهد رسید.
خرید هرنانس و دی آمبروزیو ثایت کرد که دوران مدیریتی جدید با سیاستی جدید در باشگاه اینتر آغاز شده است. سیاستی که در آن به نظر می رسد سرمایه گذاری ها هدفمند تر باشد. اخیرا نیز خبر امضای قرارداد با نمانیا ویدیچ، کاپیتان شیاطین سرخ منتشر شد و این بازیکن فصل بعد را با پیراهن نراتزوری به بازی خواهد پرداخت. خریدی هوشمندانه، بدون هزینه و با هدف استفاده از نام و اعتبار وی در اندونزی برای جذب سرمایه.
هواداران اینتر امیدوارند تا مدیریت جدید اشتباهات قبل را تکرار نکند تا دیگر شاهد خرید هایی مانند گارگانو، اسکلوتو، پریرا، فورلان، زاراته، بلفوضیل و ... نباشند و اینتر بتواند دوباره به سطح اول فوتبال اروپا بازگردد. با خرید های اخیر این باشگاه می توان به آینده این تیم خوشبین بود و باید به مالک جدید تیم فرصت داد تا هم از نظر کیفی و هم اقتصادی، اینتر را به سطح اول فوتبال اروپا بازگرداند.
پی نوشت: کلیپی از خرید های بد دوران برنکا که در آن عکس های طنز نیز قرارداده شده است.
دانلود
