لبخندملیح 🙃سلام آقاعادل.
منم خیلی سال بود میخاستم برم(شاید ۱۵سال).
ولی دیگه پارسال قسمت شد رفتم.
در حالی که خیلی مریض بودم ،تک وتنها در شرایط بسیار سخت ولی دیگه رفتم.قرار بود با پدرم که راه بلد بود وبا تجربه بود بریم ولی عمم به رحمت خدا رفت ومن که دیگه قید همه چیز رو زده بودم بعد از خاکسپاری وترحیم راه افتادم تک وتنها به طرف کربلا(پدرم موند برای مراسم هفته و...).خیلی اذیت شدم ولی...😢.
دفعه اولم بود.ولی فوق العاده بود.
انشاالله امسالم دعوت کنن میرم ولی یه چیزی که با همه وجودبهش رسیدم اینه که با تمام وجود خودم رو تو راه میدیدم ومیخاستم که برم وتوفیق شد که رفتم.
خلاصه که قبل ازتوفیق باید آدم خودش رو باراه وفق بده تا توفیق حاصل بشه وگرنه یه طرفه سخت توفیق شامل حال آدم میشه.
چند قدم کوچیک میتونه آدم رو با لطف خدا همراه کنه.
دوطرفه است.خواستن(با لوازمش) توانستن(امضا کردنم معشوق) است.
امیدوارم قسمتتون بشه .
یا علی
