طرفداری- نامه ای که در آن جزئیات فرایند دریافتی ها و سهم هر نفر مشخص شده است اخیرا به امضای فاطما سامورا، دبیر کل فیفا، رسیده و به سایر اعضای این سازمان ابلاغ شده است.
به گزارش اینساید ورلد فوتبال، علاوه بر میزان پرداختی روزانه، سایر شروط این برنامه جامع نیز تعیین شده است که مطابق آن:
الف) تاریخ شروع این پرداختی ها از تاریخ 1 ژوئن، بلافاصله بعد از سوت آغاز دیدار افتتاحیه میان روسیه و عربستان سعودی خواهدبود.
ب) پرداختی ها یک روز پس از حذف تیم بازیکن مذکور متوقف خواهدشد.
این پرداختی میان تمام باشگاه هایی که در طول دو سال منتهی به جام جهانی با بازیکن مذکور قرارداد داشته اند، تقسیم خواهد شد. گرچه این میزان پرداختی ناخالص است و احتمالا با کسر مالیات مواجه خواهد شد.
این مکانیزم به منظور ایجاد هزینه برای بدنه مدیریتی فیفا شکل گرفته است که بعد از پایان دوره بلاتر به نحوی تحت فشار مالی نیز بوده است. این هزینه ها در حدود 209 میلیون دلار تخمین زده شده است که چیزی در حدود 3 برابر جام جهانی 2014 برزیل (70میلیون دلار) و 5 برابر جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی (40میلیون دلار) خواهدبود.
این افزایش پرداختی به باشگاه ها در سال 2015 و در خلال توافق برای همکاری بیشتر میان فیفا و انجمن باشگاه های اروپایی به تصویب رسید. باشگاه های اروپایی به عنوان صاحبان بهترین بازیکنان دنیا، بیشترین میزان دریافتی از این قانون را خواهندداشت. بیشترین درامد برای یک باشگاه احتمالا در حدود 5 میلیون دلار خواهد بود که می تواند برای به خدمت گرفتن یک مدافع نیمکت نشین کافی باشد.
در سال 2014، بایرن مونیخ که بیشترین تعداد بازیکن در تیم قهرمان آلمان را داشت یک میلیون و هفتصد و سی و چهار هزار و سیصد و شصت و هفت دلار از این طریق به دست آورد. رئال مادرید نیز با چهارصدهزار دلار در رده دوم قرار گرفت. در مجموع این پرداختی فیفا، میان 396 باشگاه از 57 کشور تقسیم شد. چیزی مشابه با 400 باشگاه از 55 کشوری که در سال 2010 از این قانون بهره بردند. بودجه اصلی فیفا برای سال های 2015 تا 2018 در گزارش مالی سال 2013 مشخص شد که در آن 120 میلیون دلار نیز به منظور حمایت از باشگاه هایی که بازیکنانشان در بازی های ملی مصدوم می شوند، در نظر گرفته شده است.
این افزایش دریافتی ها نشان می دهند که چگونه باشگاه های بزرگ اروپایی در جدال همیشگی میان باشگاه ها و تیم های ملی، پیروز هستند.
