مطلب ارسالی کاربران
در وصف ۱۱۶ سالگی پادشاه
👑 در وصف ۱۱۶ سالگی پادشاه ...
شاید وقتی ۲۰ سال بعد از تاسیس باشگاه شاه الفونسو سیزدهم لقب رئال به معنی سلطنتی رو به اونا داد و یه تاج روی ارم باشگاه قرار گرفت هیچکی فکر نمیکرد اون تیم قراره پر افتخار ترین تیم اسپانیا ، اروپا و قرن ۲۰ بشه.
اما داستان این پادشاه فراز و نشیب های زیادی داره ، وقتی چند تا جوون دانشجو فوتبال به مادرید اوردن یه تیم تشکیل دادن و سه سال بعد این تیم به دو تیم مجزا تبدیل شد. سرانجام ۱۹۰۲ این تیم رسمی نام مادرید به خودش گرفت و سه سال بعدش با شکست بیلبائو اولین جام خودش رو دشت کرد.
۱۹۲۹ اغازی بود برای لیگ اسپانیا و رئال ، اما اونا با باخت هفته اخرشون قهرمانی رو تقدیم رقیب همیشگی یعنی بارسلونا کردند. سه سال بعد اما تیم پایتخت نشین قهرمان شد و تونست سال بعدشم از عنوان قهرمانیش دفاع کنه تا اولین تیمی باشه که دو سال پی در پی قهرمان لیگ میشه.
۱۹۴۵ اما شروع عصر رویایی پادشاه بود ، سانتیاگو برنابئو به عنوان مدیر انتخاب شد و ابتدا وضعیت زمین تمرین و استادیم تیم رو بهبود بخشید. چند سال بعد برنابئو تصمیم گرفت بزرگان فوتبال به مادرید بیاره و اولین نفر الفردو دی استفانو بود.
در سال ۱۹۵۵ شکل قدیمی لیگ قهرمانان اروپا شکل گرفت و رئال قدرتمند پنج دوره اول رو مال خود کرد از جمله برد ۷ به ۳ مقابل اینتراخت فرانکفورت در سال ۱۹۶۰ که منجر به دریافت نشان افتخار یوفا هم شد.
تا سال ۱۹۶۶ سه بار دیگر رئال به فینال رسید اما تنها یک بار موفق به کسب جام شد.
دهه هفتاد برای تیم پایتخت خوشایند نبود کسب پنج لیگ و سه جام حذفی کافی نبود و انها در اولین فینال جام در جام اروپا مغلوب چلسی شدند.
اما اتفاق تلخ اصلی در ژوئیه ۱۹۷۸ در جریان مسابقات جام جهانی رخ داد و سانتیاگو برنابئو بزرگ درگذشت و به افتخارش در میان جام جهانی سه روز عزای عمومی اعلام شد.
اوایل دهه هشتاد اما انچنان وضعیت خوب نبود تا زمانی که کرکس ها به مادرید امدند. بوتراگوئنو ، سانچز ، میشل ، وازکوئز و پاردخا به رئال امدند و درکنار بویو و سانچز عناوین مهمی از جمله دو جام یوفا و پنج لیگ پیاپی را در نیمه دوم دهه هشتاد میلادی کسب کردند.
در سال ۹۶ کاپلو مربی باشگاه شد ، یک سال بیشتر دوام نیاورد اما پایه تیمی را ریخت که بعد ها یوپ هاینکس با ان پس از ۳۲ سال انتظار هفتمین قهرمانی اروپایی رئال را با گل میاتویچ به دست اورد.
دو سال بعد نیز با درخشش پسر نیک برنابئو رئال توانست هشتمین جام خورد را با پیروزی سه بر صفر مقابل والنسیا کسب کند.
۲۰۰۰ دوره اول ریاست پرز بود پروژه کهکشانی های یک را استارت زد و طبق قولش کاپیتان تیم رقیب ، فیگو را به برنابئو اورد تا در کنار زیدان ، رونالدو ، بکهام ، رائول و کاسیاس تیمی دست نیافتنی با مربیگری دل بوسکه ساخته باشد. دل بوسکه دو قهرمانی و دو لالیگا را برای پرز به دست اورد اما در اقدامی عجیب برکنار شد تا سه سال سفید ها رنگ جامی را نبینند و پرز برکنار شود.
در سال ۲۰۰۶ کالدرون مدیر رئال شد و کاپلو را بازگرداند و لالیگا را برد اما باز هم کاپلو بیش از یک سال دوام نیاورد و در ادامه ناکامی های باشگاه کالدرون برکنار و پرز دوباره به ریاست بازگشت.
پرز خرید کهکشانی را دوباره اغاز کرد رونالدو ، کاکا ، الونسو و بنزما را در سال ۲۰۰۹ جذب کرد اما با پلگرینی جامی نیاورد و تنها شاهد درخشش بارسلونای گواردیولا بود.
مورینیو که با اینتر سه گانه کسب کرده بود با پافشاری پرز به مادرید آمد ۲۰۱۲ لالیگا را برد اما باز هم برای پرز کافی نبود و مورینیو برکنار و انجلوتی جایگزین او شد.
کارلتو اما ان چیزی که پرز میخواست را به او داد و ۱۲ سال انتظار برای جام قهرمانی اروپا را با فتح دسیما به او هدیه داد. فصل بعد نیز سناریوی تکراری پرز و نتیجه نگرفتن انجلوتی او را برکنار کرد تا رافا بنیتز هدایت مادرید را بر عهده بگیرد. یک نیم فصل فاجعه کافی بود تا پرز به اشتباه خود پی ببرد و به سرعت زیدان را جانشین او کرد.
زیدان در فصلی که کسی انتظارش را هم نمیکشید اختلاف فراوان با صدر را به یک کاهش داد ولی با بد شانسی قهرمان نشد ولی در عوض اوندسیما را برای باشگاه به ارمغان اورد. سال بعد اما زیدان رکوردی جدید زد و توانست پس از سالیان طولانی دوگانه لالیگا و سی ال را به دست اورد و رئال را به اولین تیم تبدیل کرد که در فرمت جدید لیگ قهرمان دو سال پیاپی قهرمان اروپا میشود.
۱۲ قهرمانی اروپا ، ۳۳ قهرمانی لالیگا ، ۱۹ قهرمانی جام حذفی ، ۱۰ سوپر کاپ اسپانیا ، ۴ سوپر کاپ اروپا و دریافت جایزه بهترین تیم قرن تنها گوشه ای از افتخارات تیم پایتخت نشین است.
۱۱۶ سال از داستان باشگاهی گذشت که سانتیاگو برنابئو کبیر ان را از نو ساخت و فلورنتینو پرز به شکوه رساند.
