چلسی سال 2004 تیمی بود متحول شده.تیمی که بعد از امدن رومن ابراموویچ تغییرات ساختاری زیادی
در ان شکل گرفته بود.خوزه مورینیو به عنوان سرمربی این تیم انتخاب شده بود.نسل قدیمی چلسی
هم پا به سن گذاشته بودند.دنیس وایز کاپیتان اون تیم.دسایی.لمبوف.زولا.کودیچینی همه جای خود را به
نسلی جدید میدادند.نسلی که از سال 2004 همزمان با امدن خوزه مورینیو طلوع کرد.تغییر نسلی
در حال شکل گیری بود.اما کسی شاید برایش مهم نبود که چه اتفاقی میفتد.همه در ان زمان
از اقای خاص موفقیت میخواستند.بازیکنان قدیمی کم کم از تیم جدا شدند شاید کسی دل کسی
از این اتفاق ازرده نمیشد.چون ان نسل نسلی نبودند که بتوانند استمفوردبریج را تبدیل به قلعه
فتح جام ها کنند.یعنی موقعیتی برایشان فراهم نبود.روح پیروزی محوری در ان ها دمیده نشده بود
پتر چک. جان تری.ماکلله.لمپارد.گودجانسن.داف.دروگبا.کاروالیو.این ها بازیکنانی بودند که باید
نسل جدید چلسی میشدند و با هواداران در استمفورد بریج جشن پیروزی میگرفتند.رویاها زودتر
از انچه فکر میکردیم به وقع پیوستند.دو قهرمانی پی در پی در لیگ جزیره فوق العاده بود.بازیکنانی
نظیر جو کول و روبن نیز به این جمع اضافه شده بودند.این نسل میتوانست تمام رقیبان را از پا در بیاورد
میتوانست بایرن مونیخ را در استمفورد بریج متوقف کند.میتوانست اوازه چلسی را به همه جا برساند.
بله این نسل امد و ما با این نسل شاد شدیم گریه کردیم همراه تیممان بودیم و خاطره بازی کردیم.
سال ها امدند و امدند.همه افتخارات ممکن توسط نسلی که توسط خوزه مورینیو پایه گذاری شد
گرفته شد و مربیانی مانند انجلوتی و گاس هیدینگ نیز تغییراتی را در تیم به وجود اوردند و بازیکنانی
نظیر اشلی کول و بالاک و انلکا و کالو و خیلی های دیگر به این تیم اضافه شدند.پتر چک با کلین شیت هایش
هواداران را شاد میکرد.لمپارد با ان پاس های فوق العاده و شوت های زیبا.تری با ان تکل های جسورانه
و تعصبی که در چشمانش موج میزد.دوندگی وصف ناپذیر اشلی کول.خوشحالی ها و گل های دروگبا
همه این ها هدیه ای بودند برای هواداران چلسی اما هر چه سال ها میامدند این نسل نیز پیرتر میشد
این نسل اخرین نفس خود را در سال 2012 کشید.در سالی که در مونیخ توانستیم قهرمان جهان
شویم و این نسل کار خود را با تنها جامی که به دست نیامده بود تمام کرد.سال بعد که تیم در مرحله
گروهی حذف شد میشد حدس زد که بله این نسل نیز تمام شد.این نسل نیز کم کم به خاطرات پیوست
اشلی کول رفت.ازپیلیکوئیتا امد.لمپارد رفت.اسکار و شورله امدند.دروگبا برای مدتی رفت و تورس جای
او را گرفت.تری و چک نیز به احتمال زیاد در اخر این فصل جمع ما را ترک خواهند کرد.
این نسل با تمام خاطرات خوب خود در حال تمام شدن است.باید دید نسل جدید چه خواهد کرد
ایا اسکار و شورله و کاستا میتوانند راه ان نسل را ادامه دهند؟به امید تحقق این رویا.