مطلب ارسالی کاربران
صفر و یکی نباشیم
دلیل این همه مطلقگرایی و "صفر و یکی" بودن را درک نمیکنم. جماعت فوتبالدوست ایرانی با دو تا گلزنی بتسازی میکنند و با سه تا گلنزنی لعن و نفرین. فراموشکاریم و و گاهی بیانصاف.
مثال اول علیرضا جهانبخش است و ما مردم نسیانزده خیلی زود فراموش کردیم فصل رویاییاش را در آلکمار و آقای گلیاش در لیگ هلند و آن همه درخشش را با یک انتخاب غلط در لیگ برتر از یاد بردیم.
مثال دوم کسی نیست جز علی علیپور. مهاجمی که در پنجرههای بسته کنار پرسپولیس ماند و یک تنه جور گلزنی تیم را بر دوش کشید و آقای گل شد. ولی با چند هفته گل نزدن و یک پنالتی چیپ بی جا و انتقاد برانگیز تمام استعداد و تواناییاش زیر سوال رفت و عدهای حتی در فوتبالیست بودنش شک کردند.
یادمان باشد سالها پیش با علی دایی چه کردیم و "حیا کن رها کن" را نثار چه تعداد بازیکن و مربی بزرگ کردیم. انتقاد حق ماست و تحلیل روند پرفراز نشیب فوتبالیستها (حتی از جنس فوق ستارهها) یک عمل بالغانه است اما نگاه سیاه و سفید، احساسات سینوسی، فراموشی گذشته و از اساس زیر سوال بردن استعدادها، نادرست است و غیرمنصفانه.