حسرت فوتبالی میتونه مربوط به بازی کردن یه بازیکن تو تیمتون باشه که تا حدی به تیمتون نزدیک بوده ولی به هر دلیل نیومده یا یک لحظه خاص از یه بازی فوتبال یا هرچیز دیگه.
خودم:
✅هم بازی نشدن کریس رونالدو و رائول به جز فصل 2009/10. واقعا زوج مخوفی میشدن پیش بینی می کنم اگه این دوتا زیر نظر مورینیو و کارلتو و زیدان با هم همبازی میشدن امار گلزنی هر دوشون بهتر هم می شد
✅ نبودن کاسیاس تو سه قهرمانی اروپایی پیاپی رئال. ایکر زحمات زیادی کشیده بود و روزای سختی با رئال هم داشت و بعضا خودش ناجی یه تنه ی تیم بود ولی روزایی که باید لذت می برد و کارنامش پر افتخارتر میشد نبودش.
✅ مصدومیتای پیاپی مارکو رویس و نیومدنش به رئال. خیلی دوست داشتم رویس رو تو رئال می دیدم یه محشر به تمام معنا بود و تو بازیای مقابل رئال تو سی ال کابوسمون بود.
✅ تیرک تونی کروس مقابل یوونتوس 2017/18.شوتی که تونی مقابل یووه تو یوونتوس ارنا به تیرک زد واقعا یکی از حسرتامه. این توپ اگه گل میشد واقعا چه گلی می شد! اونم به بوفون!
✅ افت زودهنگام توماس مولر:
مولر بازیکنیه که همیشه عاشقش بودم همین الانم دوستش دارم یه بازیکن فوق العاده منحصر به فرد و باهوش که اگه خوب بازی کنه تیم حریف اصلا نمی تونه مهارش کنه این بشر واقعا جاش تو تیم ملی خالیه کاش اون افت طولانی مدت نمی یومد سراغش و هنوز بین بهترینای جهان بود.البته این فصل عملکردش تو بوندس خیلی خوب بوده ولی اگه میخواد بین بهترینا برگرده جلو بزرگای اروپا باید خودشو نشون بده.
✅ فینال کوپا دل ری 2013:
بازی که رئال فوق العاده بود و سه بار توپ رو به تیرک اتلتیکو زد ولی انگار قرار نبود توپ بره تو.هرچند یه بار رفت تو ولی کافی نبود.
✅ فصل 2014/15:
فصلی که حسرت بزرگ همه رئالیاس یه تیم ترسناک که می تونست به سه گانه هم برسه به خاطر ضعف بدنی و مصدومیتای متعدد به فنا رفت.
