نتایج اولیۀ این پژوهش که توسط دانشمندان چینی انجام شده است، روز جمعه در نشریه تخصصی «Emerging Infectious Diseases» ایالات متحده آمریکا منتشر شد. در این تحقیقات که با سرپرستی تیمی از آکادمی علوم پزشکی نظامی پکن انجام شده است، پژوهشگران نمونه‌های اولیه را از کف سالن همچنین هوای بخش مراقبتهای ویژه و بخش مربوط به بستری مبتلایان کووید ۱۹ در بیمارستان هاوشن‌شان شهر ووهان جمع آوری کردند.
آنها دریافتند غلظت میزان ویروسی که در کف زمین وجود دارد بسیار بیشتر از دیگر نقاط است و در توضیح آن گفتند احتمالا دلیل آن جاذبه زمین یا جریان هوا است که باعث شده ذرات ویروس روی کف بیمارستان شناور شوند.
پس از کف زمین، در بخش‌هایی که امکان تماس دست‌ها بیشتر بوده از جمله ماوس کامپیوترها، سطل‌های زباله، ریل‌های تختخواب و دستگیره درها مقدار قابل توجهی از این ویروس یافت شده است. نیمی از نمونه‌های گرفته شده از کفش‌های کارکنان بخش مراقبتهای ویژه نیز دارای ویروس کرونا بودند. به این ترتیب کفش کارکنان بیمارستان را باید یک حامل ویروس دانست.
انتقال هوازی کرونا
تیم تحقیق همچنین «انتقال هوازی» این ویروس را مورد بررسی قرار داد. زیرا برخلاف سرفه و عطسه که باعث خروج قطراتی از دهان و بینی میشود و این قطرات پس از چند ثانیه به زمین می‌افتد، چنانچه ویروس قوی باشد آنگاه می‌تواند برای ساعت‌ها در هوا معلق باقی بماند.
پژوهشگران در این زمینه به غلظت قابل توجهی از ذرات معلق حامل ویروس دست یافتند که در نزدیکی بیمار تا مسافت ۴ متری دیده می‌شدند.
پیش از انتشار این گزارش نیز برخی کشورها از جمله ایالات متحده آمریکا از شهروندان خود خواسته بودند که در زمان حضور در اماکن عمومی چهرۀ خود را با ماسک بپوشانند تا از انتقال ویروس حتی از مسیر تنفس و صحبت عادی دیگران نیز جلوگیری شود.
