طرفداری - با درخشش تیم ملی برزیل در جام کنفدراسیون ها و کسب سومین قهرمانی پیاپی، دوباره همه نگاه ها به سمت این تیم است تا ببیند پنج ستاره روی سینه سلسائو آیا به شش ستاره تبدیل خواهد شد؟
با توجه به برگزاری جام جهانی در برزیل، این کشور یکی از بخت های مسلم قهرمانی به شمار می رود و اسکولاری و کادر فنی برزیل کار بسیار دشوار برای رسیدن به این عنوان خواهند داشت. یکی از مهم ترین دغدغه های فیل بزرگ که تا جام جهانی باید آنرا هموار کند، ترکیب ایده آل طلایی پوشان خواهد بود که در جام کنفدراسیون ها تا حدودی به آن دست یافت ولی همه می دانند که تا رسیدن به برزیل رویایی دهه ی 90 هنوز خیلی مانده است.
در این میان ستارگان دور مانده از تیم ملی سخت تلاش می کنند تا نظر اسکولاری برای پوشیدن دوباره ی پیراهن تیم ملی را جلب کنند. کاکا، روبینیو، پاتو و رونالدینیو جزو سرشناس ترین بازیکنانی بودند که در تیم برزیل حاضر در تورنمنت اخیر جایی نداشتند.
در این بین رونالدینیوی 33 ساله که در حال حاضر باشگاه اتلتیکو مینیرو حضور دارد، با توجه به اینکه در دوره قبلی جام جهانی نیز در عین ناباوری توسط دونگا به تیم ملی دعوت نشد تلاش بسیاری می کند تا با جلب نظر اسکولاری دوباره جام جهانی را تجربه کند.
آخرین تجربه جام جهانی برای رونالدینیو بر خلاف دوره قبلی اش یعنی 2002 چندان شیرین نبود و این بازیکن با عملکردی ناامید کننده به همراه سایر ستارگان آن دوره نظیر رونالدو، روبرتو کارلوس و جونینیو در یک چهارم مغلوب فرانسه شده و با جام جهانی 2006 آلمان وداعی تلخ داشتند.
رونالدینهو که سال 2002 تحت نظر همین اسکولاری یکی از ارکان اصلی قهرمانی برزیل در جام جهانی کره و ژاپن بود این دوره نیز امید دارد تا با دعوت به تیم ملی آخرین جام جهانی دوران فوتبالی خود را در زادگاهش انجام داده و شاید نیز فاتح آن شود.
تیم اتلتیکو مینیرو چند روز پیش با درخشش رونالدینهو موفق شد با شکست حریف آرژانتینی خود به فینال جام لیبرتادورس صعود کند. در این دیدار رونالدینیو با ارائه یک بازی با نشاط و چشم نواز بار دیگر خاطره بازی های درخشانش در بارسا را برای فوتبالدوستان زنده کرد.
در این دیدار رونالدینیو با پاسی استثنایی در ابتدای بازی برنارد جوان را صاحب توپ کرد تا وی گل اول تیمش را به ثمر برساند، این پاس به سبک پاس های معروف رونالدینیو انداخته شد تا این برزیلی بزرگ نشان دهد هنوز هم می تواند با حرکاتش همه را متحیر کند.
دوران افول رونالدینیو که پس از ترک بارسا شروع شده بود همه را از دیدن صحنه های زیبا توسط وی محروم کرده بود ولی گویا این بازیکن دوباره قصد دارد با بازی های تماشایی نگاه ها را به سمت خود جلب کند.
صعود اتلیتیکو مینیرو به فینال جام باشگاههای امریکای جنوبی اتفاق افتاد که در تاریخ این باشگاه بی سابقه بود و بازی های بی نظیر رونالدینیو در رسیدن این تیم به فینال امری است که همه به آن اذعان می کنند و این نشانگر زنده شدن دوباره ی شاعر فوتبال است!
به هر حال بازی هایی اخیر رونالدینهو نشان می دهد که وی عزم خود را برای دعوت شدن به تیم ملی جزم کرده است. این را از استیل بدنی وی هم می توان فهمید، استیلی که زمانی تبدیل به یک غیر ورزشکار شده بود حال دوباره شادابی قبل را بدست آورده و در میدان همیشه چشم بیننده را به سمت خود جلب می کند.
باید دید اسکولاری با چه دیدی به این قضیه نگاه می کند و آیا بازیکن قدیمی خود را دوباره صاحب این شانس خواهد کرد تا در جام جهانی حضور یابد یا خیر؟ البته با نگاهی دقیق به بازی های اخیر برزیلی ها نبود یک بازیسار و رهبر با تجربه در این تیم موج می زند و این می تواند برگ برنده ای برای حضور رونالدینیو در تیم اسکولاری باشد.
