تنها یک هفته از شروع مسابقات لیگ گذشته و حالا لیگ با فاجعه شیوع کرونا در بین بازیکنان رو به رو است. طرفداران تیم های درگیر کرونا به شدت به برگزاری مجدد لیگ معترض هستند و حالا یک سوال بیش از پیش مطرح می شود چه ضرورتی برای برگزاری لیگ وجود داشت؟ در این مطلب سعی می کنیم هر آنچه از زمان توقف لیگ تا امروز گذشته است را مرور کنیم.
اگر از جریمه های بین المللی و مشکلاتی که در آسیا متوجه تیم های ایرانی بگذریم، طرفداران تیم های مختلف دلایل دیگری را برای برگذاری لیگ مطرح می کنند. در زمان تعطیلی لیگ اکثر قریب به اتفاق تیم ها خواستار تعطیلی لیگ بودند. مدیران، مربیان و بازیکنان تیم های مختلف در مصاحبه های خود با ابراز نگرانی از وضعیت شیوع کرونا در ایران، خواستار تعطیل شدن لیگ و عدم برگزاری مسابقات بودند.
راهکار های پایان لیگ پیش از شروع مجدد مسابقات
در آن زمان چند راهکار برای پایان بازی های و تعیین تکلیف لیگ مطرح شده بود. هر یک از تیم ها بر اساس منفعت خود نسخه ای برای لیگ می پیچیدند. پرسپولیس به عنوان مدافع عنوان قهرمانی و تیم صدر نشین لیگ، خود را در آستانه چهارمین قهرمانی پیاپی می دید. به همین دلیل به هیچ عنوان زیر بار تعطیلی لیگ بدون معرفی قهرمان نمی رفت. مدیران و بازیکنان این تیم در تمامی مصاحبه های لیگ تنها دو شرایط را می پذیرفتند. پایان لیگ با جدول فعلی و اهدا عنوان قهرمانی به پرسپولیس یا ادامه مسابقات تعیین تکلیف لیگ در زمین فوتبال. مشخصا پرسپولیسی ها تنها در این شرایط می توانستند منفعت خود را تامین کنند.
تراکتور پرچمدار تیم های خواستار پایان لیگ بدون معرفی قهرمان بود. مدیران این تیم از سازمان لیگ درخواست کردند که به جای عنوان قهرمان لیگ امسال واژه "سلامت" را قرار دهد و با ادامه لیگ در این شرایط موجب شیوع بیشتر کرونا نشود. البته تراکتوری ها در مورد سهمیه نظر دیگری داشتند و معتقد بودند سهمیه باید بر اساس جدول فعلی تعیین شود.
سپاهان و استقلال نیز کم و بیش از تراکتور حمایت می کردند. عدم تعیین قهرمان و تعیین وضعیت سهمیه لیگ قهرمانان بر اساس جدول فعلی مهم ترین خواسته آن ها به حساب می آمد. البته سپاهان همچنان نیم نگاهی به قهرمانی داشت و در این مورد به اندازه دو تیم دیگر بالا نشین جدول پیگیر لغو لیگ نبود. در اینجا نیز منفعت این تیم ها تنها با این شرایط تامین می شد.
فولاد، پدیده و صنعت نفت نیز در طی زمان چندین بار تغییر استراتژی دادند. در ابتدا خواستار پایان لیگ بودند اما با توجه به اینکه شانس زیادی برای کسب سهمیه داشتند بارها نسبت تعیین وضعیت سهمیه با توجه به جدول آن زمان اعتراض کردند. حتی مصاحبه هایی در مورد ضرورت برگزاری مسابقات نیز از مدیران و بازیکنان این تیم ها روی خبرگزاری ها قرار گرفت. طبیعتا این تیم ها نیز به دنبال منفعت خود بودند.
تیم های در خطر سقوط نیز تنها به این شرط حاضر به پایان لیگ بودند که هیچ تیمی به دسته پایین تر سقوط نکند، باز هم منفعت!
تصمیم گیری برای شروع لیگ و آغاز دوباره مسابقات
با تصمیم گیری برای شروع لیگ تقریبا همه تیم ها خیلی سریع خود را برای شروع مسابقات آماده کردند و برای مدت کوتاهی اوضاع آرام شد. حتی مصاحبه هایی از بازیکنان استقلال روی خبرگذاری ها قرار گرفت که خود را مدعی اول قهرمانی می دانستند. سپاهان که از ابتدا نیز به فکر بازگشت به کورس رقابت با پرسپولیس بود و همچنان شانس زیادی برای خود تصور می کرد تمرینات منظم خود را خیلی زود از سر گرفت و در اولین مسابقه نیز به پیروزی رسید. فولاد، پدیده، نفت، نساجی و سایر تیم ها نیز شرایط تقریبا مشابهی داشتند. در این بین اما تراکتور تنها تیمی بود که حتی پس از تصمیم گیری برای شروع مجدد لیگ نیز دست از تلاش برای متوقف کردن لیگ برنداشت و به دلیل نداشتن تمرینات منظم و عدم حضور بازیکنان مطرح خود در اولین بازی شکست خورد.
با شروع ضعیف استقلال و تراکتور همچنان خبری از اعتراض به شروع مجدد لیگ وجود نداشت. خصوصا اینکه با توقف لیگ با توجه به جدول فعلی، عملا استقلال و تراکتور شانس سهمیه نخواهند داشت.
شیوع کرونا در بین بازیکنان لیگ
بعد از برگزاری اولین مسابقات پس از شروع مجدد لیگ، موجی از شیوع کرونا در بین بازیکنان فوتبال آغاز شد. با اعلام اسامی افراد مبتلا به کرونا در تیم های استقلال و فولاد موضوع اهمیت دوچندان پیدا کرد. حالا همه دوباره خواستار توقف لیگ هستند و دوباره این سوال مطرح شده است، چرا باید لیگ برگزار شود؟
طرفدراران استقلال، تراکتو و سپاهان خیلی سریع یک پاسخ را مطرح می کنند: چون برگزاری لیگ خواست پرسپولیس بود! پرسپولیس تنها تیمی بود که به طور جدی روی شروع لیگ تاکید داشت و قهرمانی این تیم مسئله ای بود که باعث شروع مجدد لیگ شد.
اما همانطور که اشاره کردیم خواسته های پرسپولیس پایان لیگ با جدول فعلی و اهدا عنوان قهرمانی به پرسپولیس یا ادامه مسابقات تعیین تکلیف لیگ در زمین فوتبال بود. اگر پای منافع وسط نبود سایر تیم ها به راحتی می توانستند با قهرمانی پرسپولیس، تعیین سهمیه با وضعیت آن زمان جدول و پایان لیگ موافقت کنند اما هیچکس حاضر نشد از منفعت خود بگذرد. پرسپولیس نیز از منفعت خود نگذشت و به ادامه لیگ رای داد. اما آیا ادامه لیگ تنها به نظر پرسپولیس بستگی داشت؟
تصمیم ادامه لیگ در جایی بالاتر از وزارت گرفته شد
واقعیت اما چیز دیگری است. همچون فوتبالیست ها بسیاری از اقشار جامعه نیز خواستار تعطیلی و اعلام شرایط ویژه در کشور بودند. کارمندان، خصوصا کارمندان بانک، معلمان و بسیاری از مشاغل که هر روزه باید در معرض خطر باشند، بارها به بازگشایی ادارات، مدارس و به طور کلی عدم توجه دولت به شرایط ویژه ناشی از کرونا اعتراض کردند.
امیر قلعه نوعی نیز در نشست خبری قبل از بازی با گلگهر سیرجان اعلام کرده بود" تصمیمی که برای برگزاری فوتبال گرفته شد بالاتر از وزارت ورزش بود"
فوتبال باید برگزار می شد، همانطور که آمار مبتلایان به کرونا باید کمتر از حد واقعی آن اعلام شود و استان ها حق اعلام آمار را به تفکیک ندارند. فوتبال باید برگزار می شد، همانطور که در بدترین شرایط شیوع کرونا نباید شهر ها قرنطینه شوند، فوتبال باید برگذار می شد همانطور که شکسته شدن رکورد آمار مرگ و میر کرونا در ایران دلیلی برای تعطیلی ادارات دولتی نیست.
در واقع این بار نیز فوتبال دست آویز سیاست قرار گرفته است. شرایط بحرانی است اما نباید اعلام کنید که شرایط بحرانی است! زیرا ممکن است اقتدار ما زیر سوال برود.. در این میان تنها چیزی که هیچ اهمیتی ندارد، برگزاری لیگ، عنوان قهرمانی قهرمانی، تکلیف سهمیه ها، دل هواداران و جان انسان ها است!
