3- آدولفو بالونچری
الساندریا زادگاه معمولی های متفاوت بوده است. شهر کوچکی که هرچند وقت یکبار، نور درخشانی را از خود تولید می کند، تا لحظاتی شاد و شیرین را به مردم هدیه کند.
آدولفو بالونچری، از مهاجمان سالیان دور ایتالیا است. در دورانی که مشکلات و فقر گسترده ناشی از جنگ جهانی اول، مردمان ایتالیا را اذیت می کرد، این بازیکن توانست با گل های خود برای لحظاتی هم که شده، آن ها را از اتفاقات و مشکلات کمی دور کند، تا کمی هم شادی را حس کنند. آدولفو بالونچری که متولد 27 ژوئیه 1897 است، فوتبال حرفه ای را از 22 سالگی و از تیم زادگاه خود آغاز کرد. نقطه ی عطف کارنامه این فوتبالیست فقید، سابقه حضور در تورینو است، تیمی که از آن می توان به عنوان گربه سیاه تیم های بزرگ تر نام برد.
عملکرد خوب بالونچری، ششمین گلزن برتر تیم ملی ایتالیا اما، تنها به تیم ملی مربوط نمی شود. بازیکنی که هرچند مدت زمان خیلی زیادی در تورینو دوام نیاورد، اما لحظه ای برای جنگیدن و گل زدن برای تورینو درنگ نکرد، و این شد که در رده ی یک افسانه و اسطوره تورینو قرار گرفت.
افتخارات آدولفو بالونچری
----------------------------------------------------------------------------------------------
کسب 1 عنوان قهرمانی همراه با تورینو در لیگ ایتالیا در فصل 1927/28
2- جیووانی فراری
بر روی چمن ورزشگاه های ایتالیا، مارکوپولو های زیادی پا گذاشته اند... افرادی که اگر ثبات را رعایت می کردند، حال جایگاه، نام و کارنامه درخشان تری در مستطیل سبز داشتند. هافبک / مهاجم سابق یوونتوس و اینتر، که متولد 6 دسامبر 1907 است، فوتبال خود را مثل خیلی دیگر از اهالی الساندریا از تیم شهر خود شروع کرد. خاکی که از آن، افرادی مثل جیانی ریورا در 16 سالگی موفق به انتقال به میلان شدند و در ادامه هم... مثل اینکه جاده ی منتهی به الساندریا، بالاخره بعد از مدتی به بن بست می رسد و کسی هم خیال برطرف کردن آن را ندارد. بعد از نمایش های امیدوار کننده بود، که توجه چند تیم از ایتالیا به فراری جلب شد. انسان ذاتا از تجربه های متفاوتی که از دور، جالب به نظر می رسند، استقبال می کند و این طور شد که فراری هم مجذوب تورین و یوونتوس شد. یک انسان برای انجام یک کار، هیچ وقت تنها یک طرف موضوع را در نظر نمی گیرد. حضور بالونچری در تیم رقیب، یعنی تورینو هم یکی از دلایل اصلی فراری برای پیوستن به یوونتوس بود. شاید که فراری فکر می کرد، توانایی کنار زدن بالونچری، و تبدیل شدن به نماد جدید افتخار الساندریا را دارد، اما فراموش نکنید، زمان پختگی ست که طعم می گیرید! کمی قبل از پیوستن به یوونتوس بود، که او به تیم ملی ایتالیا نیز دعوت شد. باشگاهی که برخلاف الساندریا، بیشتر زیر ذره بین قرار می گرفت و این باعث شد که درخشش های او هم بیشتر به چشم بیاید و این شد که مهره فیکس آتزوری هم شد. فراری در یوونتوس همراه با اینتر، طولانی ترین مدت زمان حضور خود در یک تیم را رقم زد. (5 سال)
افتخارات باشگاهی و ملی جیووانی فراری
----------------------------------------------------------------------------------------------
کسب 2 عنوان قهرمانی در جام های جهانی در سال های 1934 و 1938
کسب مجموعا 8 اسکودتو همراه با یوونتوس، اینتر و بولونیا در فصل های: 1930/31 (همراه با یوونتوس)، 1931/32 (همراه با یوونتوس)، 1932/33 (همراه با یوونتوس)، 1933/34 (همراه با یوونتوس)، 1934/35 (همراه با یوونتوس)
1937/38 (همراه با اینتر)، 1939/40 (همراه با اینتر
1940/41 (همراه با بولونیا)
کسب مجموعا 2 عنوان قهرمانی در جام حذفی ایتالیا همراه با اینتر و یوونتوس در در فصل های: 1938/39 (همراه با اینتر) و 1941/42 (همراه با یوونتوس)
1- جیانی ریورا
در ستایش از ریورا چه باید گفت?? نابغه? بی نظیر? افسانه? چی?.. 19 ساله باشی و نامزد اصلی توپ طلا? اولین ایتالیایی برنده توپ طلا?
جیانی ریورا که متولد 18 اوت 1943 است، در طی 19 سال حضور در میلان، 164 گل به ثمر رساند و توانست سومین گلزن برتر تاریخ میلان لقب بگیرد. اما ارزش این مهم، طوری مشخص می شود، که مطلع شوید این آمار با بازی در پست هافبک ثبت شده است! مهاجمانی چون مارکو فن باستن، پیپو اینزاگی، ژرژ وه آ و... هم سعادت بر تن کردن پیراهن میلان را داشتند، ولی چیزی دست نخورد!
موضوعی که اما، هرگاه نام ریورا شنیده می شود، ذهن را درگیر می کند، چگونگی موفقیت او در سیاست بود. از دریافت پستی مهم در وزارت دفاع بگیرید، تا یکی از اعضای پارلمان اروپا،
در همگی این پست ها، ریورا موفق خارج شد و نشان داد که موفقیت در کارهایی که در تخصص ما هم نیست، آنچنان هم سخت نیست، فقط نیاز به تلاش است!
افتخارات فردی، باشگاهی و ملی جیانی ریورا
----------------------------------------------------------------------------------------------
برنده توپ طلا در سال 1969
کسب 2 عنوان قهرمانی همراه با میلان در جام برندگان جام اروپا در فصل های: 1967/68 و 1972/73
کسب 1 عنوان قهرمانی همراه با میلان در جام بین قاره ای در سال 1969
کسب 5 عنوان قهرمانی در جام حذفی ایتالیا در فصل های: 1966/67، 1971/72، 1972/73، 1976/77 و 1978/79
کسب 3 عنوان قهرمانی همراه با میلان در لیگ ایتالیا در فصل های: 1961/62، 1967/68 و 1978/79
کسب 2 عنوان قهرمانی در جام باشگاه های اروپا در فصل های: 1962/63 و 1968/69
کسب 1 عنوان قهرمانی همراه با ایتالیا در جام ملت های اروپا در سال 1968
کسب مجموعا 3 عنوان آقای گلی در جام حذفی ایتالیا و سری آ در فصل های: 1966/67 ( کوپا ایتالیا) با 7 گل، 1970/71 (کوپا ایتالیا) با 7 گل و 1972/73 (سری آ) با 7 گل